Ιστορία

Paul Veyne, Όταν ο κόσμος μας έγινε χριστιανικός (312-394 μ.Χ.), μετάφραση από τα γαλλικά: Γιώργος Καράμπελας, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2012, 204 σελ.

Ο νεοελληνικός ιστορικός στοχασμός αγνοεί τις σημαντικές συζητήσεις που διεξάγονται σήμερα γύρω από την ύστερη αρχαιότητα και έχει αποκοπεί από προβληματισμούς που τον αφορούν. Αγνοεί, ας πούμε, γιατί ένας ιστορικός όπως ο Πωλ Βέυν, θεωρεί τον Μεγάλο Κωνσταντίνο επαναστάτη, το αντίστοιχο ενός Λένιν του χριστιανισμού – και τόσα άλλα. Κι όμως, οι πρώτοι χριστιανικοί αιώνες έφεραν αλλαγές που, στην πορεία, έδωσαν τις κατευθύνσεις διαμόρφωσης του δυτικού κόσμου. (Τεύχος 63, Φεβρουάριος 2016)

J. Russel - A. Brooks, A New History of Witchcraft: Sorcerers, Heretics & Pagans, Thames and Hudson Ltd, London 2007, 216 σελ.

Όσα πιστεύουμε για τη μαγεία ίσως να μην είναι σωστό. Μια νέα ιστορία της επιχειρεί να αποδείξει ότι δεν είναι το αντίπαλο δέος της επιστήμης, ότι δεν είναι μία και ομοιόμορφη, ότι δεν διώχθηκε τον Μεσαίωνα αλλά κυρίως τα χρόνια της Αναγέννησης κι ότι δεν μπήκε στο στόχαστρο της εκκλησίας αλλά, κυρίως, των πολιτειακών αρχών. [ΤΒJ]

Ιφιγένεια Μποτουροπούλου, Διαχωρισμός των Εκκλησιών και του Κράτους στη Γαλλία. Χρονικό των ιδεολογικών ζυμώσεων που οδήγησαν στη θέσπιση ενός νόμου, πρόλογος: Πασχάλης Κιτρομηλίδης, μετάφραση από τα γαλλικά: Γιώργος Μπολιεράκης, Στερέωμα, Αθήνα 2022, 224 σελ.  

Από τον Διαφωτισμό, τον Βολταίρο, τον Ρουσσώ, τον Ντιντερό και τον Μοντεσκιέ μέχρι την ψήφιση του νόμου περί διαχωρισμού στις 29 Δεκεμβρίου 1905. Μια πυκνή  μελέτη για το περίπλοκο ιδεολογικό και φιλοσοφικό πλαίσιο εντός του οποίου κινήθηκαν οι αντίπαλες δυνάμεις του αντικληρικαλισμού και των οπαδών των θρησκευτικών ιδεών σε μια επί μακρόν επαναστατημένη κοινωνία και σε έναν κύκλο διαμάχης ο οποίος θα λάβει τέλος μόνο με τον Α’  Παγκόσμιο Πόλεμο.

Wolfram Siemann, Metternich. Stratege und Visionär. Eine Biographie, C. H. Beck, München 2022, 989 σελ.

Η ισορροπία των δυνάμεων, η πάση θυσία διατήρηση της ειρήνης και οι καταστροφικές συνέπειες του εθνικισμού ήταν οι άξονες της πολιτικής του Κλέμενς φον Μέτερνιχ, διπλωμάτης και κατόπιν υπουργός Εξωτερικών και καγκελάριος της Αυστριακής Αυτοκρατορίας. Ο εθνικισμός, που θεωρείται σήμερα πηγή κάθε κακού, ήταν ένα φιλελεύθερο κίνημα – κι ο Μέτερνιχ κατανοούσε τον εαυτό του ως στυλοβάτη του Ancien régime και αντίπαλο των επαναστατικών ιδεών και των επαναστάσεων. Μόλις κυκλοφόρησε στα γερμανικά μια συναρπαστική βιογραφία του. [ΤΒJ]

Πατρός Σεργέι Χάκελ, Η αγία Μαρία των Παρισίων, μετάφραση από τα αγγλικά, Νίκη Τσιρώνη, Ακρίτας, β’ έκδ., Αθήνα 2021, 260 σελ. 

Η ιστορία της Μαρίας Σκόμπτσοβα, μιας άθεης Λετονής που δραπέτευσε από τη Σοβιετική Ένωση και, στο Παρίσι, πιστή χριστιανή πλέον, έζησε τη ζωή της θυσιαστικά, για όσους είχαν ανάγκη. Ο θάνατός της στο Άουσβιτς έκλεισε έναν ηθικό κύκλο αφοσίωσης και αφιέρωσης στους άλλους. Γιατί αξίζει η υπόμνηση της παρουσίας της. [ΤΒJ]

Βασίλης Γούναρης - Δημήτρης Λυβάνιος (επιμ.), Άγνωστες πτυχές του ’21: νέοι ιστορικοί του ΑΠΘ ερευνούν τον αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2022, 288 σελ.

13 νέοι ιστορικοί, επτά άνδρες και έξι γυναίκες, επιχειρoύν να φωτίσουν πλευρές της Επανάστασης του 1821 οι οποίες δεν έχουν λάβει την προσοχή που τους αναλογεί, ή που θα έπρεπε να τους αναλογεί.  

Θανάσης Διαμαντόπουλος, Η κορύφωση του Εθνικού Διχασμού. Η Δίκη των Έξι: «Αναγκαίο λάθος» ή «δικαστικός φόνος»;, Πατάκη, Αθήνα 2022

Δύο διαφορετικές νοοτροπίες πολιτικής, δύο διαφορετικά εθνικιστικά περιεχόμενα της Μεγάλης Ιδέας, δύο παρατάξεις που αλληλοκατηγορούνταν ως «προδοτικές». Και μια δίκη με ειδικό πολιτικό βάρος, καθώς οι Έξι δεν χρησίμευσαν μόνο ως εξιλαστήρια θύματα, αλλά και για να χρεώσουν συμβολικά όλες τις ευθύνες της Μικρασιατικής Καταστροφής στην αντιβενιζελική παράταξη. Ο καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος φωτίζει μια πολύ δύσκολη περίοδο της νεότερης ελληνικής ιστορίας. [ΤΒJ]

Θανάσης Διαμαντόπουλος, Η κορύφωση του Εθνικού Διχασμού. Η Δίκη των Έξι: «Αναγκαίο λάθος» ή «δικαστικός φόνος»;, Πατάκη, Αθήνα 2022

Δεν πίστευα ποτέ ότι ένα επιστημονικό κείμενο θα μου αναγεννούσε τόσο έντονα τη στυφή αλλά γονιμοποιό καφκική γεύση της εφηβικής ηλικίας, συνδυασμένη με την ανάλογη επίγνωση της έκτης δεκαετίας του βίου μου, που προσπαθεί να κινηθεί στα επικίνδυνα όρια της επιστήμης και της τέχνης. Είμαι ευγνώμων στον Θανάση Διαμαντόπουλο και γι’ αυτό. (τεύχος 130)

Θανάσης Γιοχάλας - Ζωή Βαΐου, Η Αθήνα τον 19ο αιώνα. Εικόνες μιας οδοιπορίας μέσω του Τύπου, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2021,  448 σελ.

Πώς μπορείς να μιλήσεις για την Αθήνα, τον 19ο αιώνα, μέχρι τα πρώτα χρόνια του 20ού, τον  «αιώνα-διπρόσωπο Ιανό»;  Τι ερωτήματα μπορεί κάποιος σήμερα να θέσει αναφορικά με την πολεοδομία της, τους δρόμους της, τα οδόσημά της, τα στέκια, τους ανθρώπους που την  κατοικούσαν και την περπατούσαν, τις συλλογικές νοοτροπίες, τις ατομικές συνήθειες, τους τρόπους, τα πάθη τους και τους πόθους τους;

Τζωρτζ Στάινερ, Η ιδέα της Ευρώπης, μετάφραση από τα αγγλικά: Θάνος Σαμαρτζής, Δώμα, Αθήνα 2021, 60 σελ.

Από τι συντίθεται η ιδέα της Ευρώπης; Ο Τζορτζ Στάινερ θέτει το ερώτημα και ο ίδιος, με ένα από τα γοητευτικότερα κείμενα για την Ευρώπη, αναλαμβάνει να απαντήσει. Οι απαντήσεις του μπορεί να θεωρηθούν, εν μέρει, ανορθόδοξες. Λάθος, είναι επί της ουσίας. Εκθειάζει το μέτρο, τη στοχαστικότητα, τη συναναστροφή, τη μνήμη, την κοινή καταγωγή από την Αθήνα και από την Ιερουσαλήμ, τα προσβάσιμα μεγέθη και, βέβαια, την αίσθηση ότι κάποια στιγμή όλα τελειώνουν. Αυτό το σχήμα είναι ισχυρό, έχει κύρος και υποδεικνύει ένα μοντέλο ζωής που αξίζει να τη ζεις. [ΤΒJ]

Γιώργος Λιόλιος, Σιδηρόδρομος σφυρίζων εις την πεδιάδα. Η σιδηροδρομική ιστορία της Βέροιας, Θίνες, Αθήνα 2021, 144 σελ.

 Ο Γιώργος Λιόλιος, δικηγόρος με σπουδές στη δημοσιογραφία και στα νομικά, μελετά συστηματικά την ιστορία των Εβραίων στην Ελλάδα και κυρίως στη γενέτειρά του, τη Βέροια, την παλαιά Καραφεριέ. Για μια ακόμα φορά στρέφει το ιστορικό του βλέμμα στην πόλη του και στους ανθρώπους της και παραδίδει με ποιητική ματιά, σε ένα προσεγμένο βιβλίο, μια πολιτισμική ιστορία των τρένων της Βέροιας. Τεύχος 129.

Άγγελος Α. Παληκίδης, Τέχνη και ιστορική συνείδηση στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, Gutenberg, Αθήνα 2021, 443 σελ.

Μια ιδιαίτερα χρήσιμη μελέτη που με τρόπο γόνιμο κατορθώνει να μιλήσει για την ιστορία της τέχνης, την ιδεολογία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους όπως αυτή εκφράζεται ή προσπαθεί να εκφραστεί μέσω της τέχνης, επίσημης ή μη, και ταυτόχρονα για την καλλιέργεια της ιστορικής συνείδησης μέσα από την τέχνη κατά τον 19ο αιώνα.