Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου

Σου γράφω ξανά, γιατί βλέπω την πατρίδα σου, τη Ρωσία, να έχει ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι μέσα στη νύχτα.

Για μένα, δεν υπάρχει κανένα ερωτηματικό. Η απάντηση στο ερώτημα «Μένουμε Ευρώπη;» δόθηκε το καλοκαίρι του 2015 στις πλατείες από τις δεκάδες χιλιάδες πολιτών που συγκεντρώθηκαν για να υπερασπιστούν τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας.

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου,

Στενοχωρήθηκα πολύ διαβάζοντας την είδηση για την καταδίκη του νεαρού δημοτικού συμβούλου της Μόσχας Ιλιά Γιάσιν σε οκτώμισι χρόνια φυλακή με βάση την νέα νομοθεσία περί «διασποράς ψευδών ειδήσεων για τις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις», επειδή σε ένα βίντεο που ανάρτησε στο ΥouΤube κατήγγειλε τις θηριωδίες που διέπραξαν συμπατριώτες σου στρατευμένοι στην Μπούτσα της Ουκρανίας. Η αγανάκτηση και η πίκρα μου, είναι μεγάλη, τη στιγμή που ο συγκρατούμενος του στο ίδιο κελί, καταδικάστηκε σε 9 χρόνια για τη δολοφονία δύο φίλων του με τους οποίους έπιναν παρέα.

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου

Διάβασα γελώντας δυνατά -και θα μου το επιτρέψεις αυτό- τη βράβευση του επικεφαλής της Ανακριτικής Επιτροπής της Ρωσίας Αλεξάντρ Μπαστρίκιν ως «Νομικού της χρονιάς».

Θα θυμάσαι, φαντάζομαι, τη ρωσική παροιμία «Το τσίρκο έφυγε, μα οι κλόουν έμειναν».

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου,

Είδα με αποτροπιασμό το φόνο του μισθοφόρου Γιεβγκένι Νούζιν με βαριοπούλα από τους άντρες του μισθοφορικού στρατού Βάγκνερ, του επονομαζόμενου «μάγειρα του Κρεμλίνου», Γιεβγκένι Πριγκόζιν.

Αγαπημένε μου Ρώσε φίλε

Θυμήθηκα χθες το βράδυ τις συζητήσεις, τα αστεία και τα γέλια που κάναμε, πίνοντας στην κουζίνα σου, σχετικά με τα μαθήματα του Ιστορικού και Διαλεκτικού Υλισμού, του Επιστημονικού Κομμουνισμού και της ιστορίας του Μαρξισμού - Λενινισμού. Θυμήθηκα τα ανέκδοτα που λέγαμε, τα παρατσούκλια που βγάζαμε στους δύσμοιρους εκείνους καθηγητές, οι οποίοι ήταν επιφορτισμένοι με «το βαρύ και δύσκολο καθήκον» να μας γαλουχήσουν στα νάματα της παγκόσμιας επανάστασης. Θα συμφωνήσεις, πιστεύω, πως ήταν διασκεδαστικό, παρά τη μιζέρια της καθημερινότητάς μας στην κοινωνία «του ανεπτυγμένου σοσιαλισμού και ένα βήμα πριν την κομμουνιστική κοινωνία».

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου,

Οκτώ μήνες έχουν ήδη περάσει από τότε που η χώρα σου εισέβαλε με τρόπο βάρβαρο στη γειτονική Ουκρανία. Οκτώ μήνες θανάτου, καταστροφών, γενοκτονίας μιας χώρας που δεν έφταιξε σε τίποτα. Αναρωτιέσαι άραγε τι πήγε στραβά και, αντί για περίπατο και παρέλαση στην λεωφόρο Κρεσάτικ του Κιέβου, η χώρα σου ηττάται στα πεδία των μαχών και βρίσκεται ένα στάδιο κάτω από τη Βόρεια Κορέα ως προς την απομόνωση;

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου,

Δεν ξέρω αν μέσα σε όλα τα τρομερά γεγονότα που συμβαίνουν στις μέρες, πρόλαβες να διαβάσεις το κύριο άρθρο του Economist της 6ης Οκτωβρίου 2022. Πιθανόν όχι, γιατί θα αναλογίζεσαι τις ήττες των ρωσικών όπλων στις στέπες της Ουκρανίας. Τελικά, ο τριήμερος πόλεμος που σας είχε υποσχεθεί ο ηγέτης σας διαρκεί περισσότερες από διακόσιες ημέρες και τα αποτελέσματά του κάθε άλλο παρά παρήγορα είναι για εσάς.

Η πρώτη και αρχαιότερη οργάνωση διατήρησης της μνήμης των αθώων θυμάτων της σταλινικής τρομοκρατίας στη Ρωσία, το Μεμοριάλ, είναι ανάμεσα στις δύο οργανώσεις (συν έναν φυλακισμένο στη Λευκορωσία πολίτη) που μοιράζονται το Νόμπελ Ειρήνης 2022. Η οργάνωση, ιδιαίτερα επιδραστική και με μεγάλη δραστηριότητα, που αγωνιζόταν για την οικοδόμηση κράτους δικαίου και ισχυρής κοινωνίας των πολιτών, από τις αρχές του χρόνου (πριν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία) έκλεισε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ρωσίας, που υιοθέτησε την εισήγηση της Γενικής Εισαγγελίας. Το επιχείρημα του εισαγγελέα για το κλείσιμό του ήταν: με τη δράση του δημιουργεί την αίσθηση πως η ΕΣΣΔ ήταν ένα κράτος τρόμου, ως εκ τούτου γιατί εμείς, οι απόγονοι των νικητών, θα πρέπει να ντρεπόμαστε γι' αυτό; Ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, ο οποίος πολύ συχνά έχει δημοσιεύσει κείμενα για τη δραστηριότητα του Μεμοριάλ, είχε πάρει συνέντευξη από τον πρόεδρό του, Γιαν Ραντσίνσκι, που δημοσιεύτηκε στο τχ. 92 του Books’ Journal, Noέμβριος 2018. Παρακάτω, αναδημοσιεύονται τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης. [TBJ]

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου,

Η μονομερής αυτή αλληλογραφία μας διαρκεί ήδη έξι μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος είχα την ευκαιρία να σου εξηγήσω πώς προσεγγίζουμε και αναλύουμε τα γεγονότα που συγκλονίζουν όχι μόνο την πατρίδα σου και τη δύστυχη, γειτονική Ουκρανία –γιατί κακά τα ψέματα, πρόκειται για πόλεμο δύο διαφορετικών κοσμοθεωριών– αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο.