Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης

Ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, από σήμερα, αρχίζει μια νέα σειρά δημοσιευμάτων. Εχουν τη μορφή επιστολής: ένας Ευρωπαίος βαθύς γνώστης της ρωσικής πραγματικότητας που αγαπάει τη Ρωσία, τον βαθύ πολιτισμό της και το λαό της, γράφει σε έναν Ρώσο φίλο του μετά την εισβολή της χώρας του στην Ουκρανία, επιδιώκοντας να  τον φέρει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα, κρυμμένη από τη ρωσική προπαγάνδα, από τα απολύτως ελεγχόμενα ΜΜΕ και από την εθνική ιδεολογία που διαμορφώνουν η εξουσία και οι χειραγωγημένοι μηχανισμοί πληροφόρησης. [ΤΒJ]

Το λεγόμενο «σχέδιο αποναζιστικοποίησης» της Ουκρανίας από τη Ρωσία είχε σχεδιαστεί πολύ καιρό λεπτομερώς και είχε δημοσιευτεί το 2017 με λεπτομέρειες στην επιθεώρηση Ελεύθερη σκέψη, από τον καθηγητή Μιχαήλ Ντελιάγκιν, επιδραστικό οργανικό διανοούμενο του καθεστώτος Πούτιν. Το σχέδιο, με πρόσχημα δήθεν την εκκαθάριση της Ουκρανίας από ναζί που αμφισβητούν τη ρωσική επιρροή επί της χώρας, προβλέπει τη σύντομη επιβολή επί της χώρας και ένα εφιαλτικό καθεστώς επιτήρησης και τιμωρίας (συμπεριλαμβανομένων θανατικών καταδικών και εκτοπίσεων) όσων θα αρνούνταν ουσιαστικά την προσάρτηση της Ουκρανίας στη Ρωσία. Τι αποκαλύπτει ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης.

Κηρύσσοντας τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, η Ρωσία μπήκε σε ένα «σπιράλ θανάτου» για την ίδια την ιδέα της αέναης νίκης και της νικηφόρας ρωσικής αυτοκρατορίας. Όσο και αν η πουτινική προπαγάνδα προσπαθεί να παρουσιάσει τον πόλεμο ως «απελευθερωτικό» και «αντιναζιστικό», στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, η Ρωσία ως επιτιθέμενη και μάλιστα με τις θηριωδίες που διαπράττει ο στρατός της στις πρόσκαιρα κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας, έχει πάρει τη θέση της ναζιστικής Γερμανίας. Και αυτό είναι άδικο για εκείνους που έδωσαν τις ζωές τους στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Είναι άδικο και για εκείνους που τις δίνουν σήμερα, 77 χρόνια αργότερα, αντιστεκόμενοι στον ρωσικό ιμπεριαλισμό.

Ο Ντμίτρι Μουράτοφ είναι δημοσιογράφος, διευθυντής της Νόβαγια Γκαζέτα (της εφημερίδας που εργαζόταν η δολοφονηθείσα Άννα Πολιτκόφσκαγια), τιμηθείς προσφάτως με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης 2021. Συγκαταλέγεται στους ρώσους δημοσιογράφους που πήραν συνέντευξη από τον ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η δημοσίευση της οποίας απαγορεύτηκε. Κατόπιν τούτου, ο Ντμίτρι Μουράτοφ ανακοίνωσε χτες ότι η εφημερίδα κλείνει μέχρι το τέλος του πολέμου. Δεν θα κυκλοφορεί πλέον σε ολόκληρη τη Ρωσία ούτε μια ελεύθερη εφημερίδα.

Στις 24 Φεβρουαρίου, όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, δημοσίευσε το κείμενο που ακολουθεί:

«Σήμερα μαζευτήκαμε νωρίς στην εφημερίδα.

Είμαστε θλιμμένοι.

Η χώρα μας, με διαταγή του προέδρου Πούτιν ξεκίνησε πόλεμο με την Ουκρανία.

Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο.

Γι’ αυτό, μαζί με τη θλίψη, νιώθουμε και ντροπή.

Ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής, κρατάει σαν μπρελόκ στα χέρια του το «πυρηνικό κουμπάκι». Το επόμενο βήμα θα είναι η πυρηνική ομοβροντία; Δεν μπορώ να βρω καμία άλλη ερμηνεία στην αναφορά στο όπλο της τιμωρίας από τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Θα εκδώσουμε αυτό το φύλλο της Νόβαγια Γκαζέτα σε δύο γλώσσες, στην ουκρανική και τη ρωσική. Γιατί δεν θεωρούμε την Ουκρανία εχθρό, ούτε τα ουκρανικά γλώσσα του εχθρού.

Και δεν θα το θεωρήσουμε ποτέ.

Και κάτι τελευταίο. Μόνο το αντιπολεμικό κίνημα των Ρώσων μπορεί να σώσει τη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη».

Συνέντευξη του γκαλερίστα και επιμελητή τέχνης Μαράτ Αλεξάντροβιτς Γκέλμαν στον Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο τεύχος 127 του Books' Journal, Φεβρουάριος 2022, μερικές μέρες πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η ενέργεια που έκανε η Μαρίνα Οσβιάνικοβα, στις 14 Μαρτίου 2022, να βγει στο δελτίο ειδήσεων με το πλακάτ κατά του πολέμου της Ρωσίας, με το ισχύον νομικό καθεστώς της χώρας θεωρείται διοικητική παράβαση και τιμωρείται με φυλάκιση έως 15 ημερών και πρόστιμο. Πλην, φευ, ζει στη Ρωσία του Πούτιν.

Το πρόσωπο που γνωρίζει ο Νίκος Κοτζιάς και συναντάται με τη Χρυσή Αυγή

Το κείμενο του Δημήτρη Π. Τριανταφυλλίδη που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο τεύχος #52 του Books’ Journal (Φεβρουάριος 2015), το πρώτο τεύχος με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αναφερόταν στην επίσκεψη στην Ελλάδα, σε ανύποπτο χρόνο, του Αλεξάντρ Ντούγκιν, και στη διάλεξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, σε μάθημα του Νίκο Κοτζιά, ήδη υπουργού Εξωτερικών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η ιδεολογική και πολιτική σχέση του οποίου με τον Ντούγκιν, ιδεολογικό εκφραστή του Πούτιν, ακόμα παραμένει μυστηριώδης. Αναδημοσιεύουμε το κείμενο εκείνο, επειδή αυτές τις ημέρες θα ακούσουμε συχνά το όνομα αυτού του ανθρώπου (ιδεολογικά συγγενούς με τον περίφημο Μαλοφέγεφ που προσπαθούσε να φτιάξει τηλεόραση που να προβάλει τη ρωσική οπτική με τον Κώστα Βαξεβάνη), εκτός των άλλων θεωρητικού του ρωσικού αντιδυτικισμού και της υπονόμευσης του δημοκρατικού μοντέλου του δυτικού κόσμου.