Γιώργος Παππάς
Παθολόγος που ζει και εργάζεται στα Ιωάννινα. Αγαπά να μελετά την επιδημιολογία των λοιμώξεων και την ετοιμότητα απέναντι σε πανδημίες, και έχει ένα σχετικό ερευνητικό έργο γι’ αυτά. Κυκλοφορεί το βιβλίο του, Οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι κρίσιμες (2022).
Χόρχε Κομενσάλ, Οι μεταλλάξεις, μετάφραση από τα ισπανικά: Χριστίνα Φιλήμονος, Carnivora, Αθήνα 2025, 200 σελ.
Δικηγόρος, κοντεύει τα πενήντα και διαγιγνώσκεται με «κάτι» στη γλώσσα. Δεν είναι κάτι αμελητέο. Είναι καρκίνος. Για να σωθεί, δηλαδή για να πάρει παράταση, πρέπει να ακρωτηριαστεί. Να αλλάξει συνολικά τη ζωή του, με τις βεβαιότητες να έχουν καταρρεύσει και με την τάξη μιας ρυθμισμένης καθημερινότητας να έχει δώσει τη θέση της στη διαταραχή και στο χάος της. Ο Μεξικανός Χόρχε Κομενσάλ μιλάει ωμά – κι Οι μεταλλάξεις είναι μόλις το πρώτο του βιβλίο. [ΤΒJ]
László Krasznahorkai, Το τανγκό του Σατανά. Νουβέλα, μετάφραση από τα γαλλικά: Ιωάννα Αβραμίδου (πρωτότυπη γλώσσα: ουγγρικά), Πόλις, Αθήνα 2018, 432 σελ.
László Krasznahorkai, Η μελαγχολία της αντίστασης. Μυθιστόρημα, μετάφραση από τα γαλλικά: Ιωάννα Αβραμίδου (πρωτότυπη γλώσσα: ουγγρικά), Πόλις, Αθήνα 2016, 416 σελ.
Το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας για το 2015 δεν εξέπληξε ιδιαίτερα όταν ανακοινώθηκε ότι πήγε στον Λάσλο Κρασναχορκάι. Ο ούγγρος συγγραφέας (που γράφει στα ουγγρικά και, κάποιες φορές, στα γερμανικά) και συνεργάτης του κινηματογραφιστή Μπέλα Ταρ είχε προλάβει να γίνει διάσημος στην Ευρώπη, ως ανατόμος της ήττας του κόσμου. Σκοτεινός, περίτεχνα πρωτότυπος και, ναι, δύσκολος, ο Κρασναχορκάι, σε βουτάει στον ηττημένο αυτό κόσμο, στις λακκούβες του και την βρώμικη υγρασία του, σε δωμάτια με τοξική κάπνα, από το πρώτο αξιοσημείωτο έργο του, το Τανγκό του Σατανά, που κυκλοφόιρησε λίγα χρόνια πριν αγγίξει την κορυφή του με τη Μελαγχολία της αντίστασης. Ποιος είναι ο Λάσλο Κρασναχορκάι; [TBJ]
Το κείμενο που ακολουθεί είναι η απάντηση του γιατρού Γιώργου Παππά, εκλεκτού συνεργάτη του Books' Journal, στο κείμενο του επίσης εκλεκτού συνεργάτη μας Γιώργου Ζώταλη, «Εμβολιασμοί 2025. Η θεραπευτική κοινωνία αναπροσαρμόζεται» από το τχ. 168. Πρωτοδημοσιεύτηκε στις σελίδες του διαλόγου στο τεύχος που κυκλοφορεί.
Πάολο Τζορντάνο, Τασμανία. Μυθιστόρημα, μετάφραση από τα ιταλικά: Σταύρος Παπασταύρου, Πατάκη, Αθήνα 2025, 328 σελ.
«Σε περίπτωση συντέλειας, θα διάλεγα την Τασμανία. Έχει μεγάλα αποθέματα γλυκού νερού, βρίσκεται σ’ ένα κράτος δημοκρατικό και δε φιλοξενεί ζώα επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Δεν είναι και τόσο μικρή, ωστόσο δεν παύει να είναι νησί, άρα θα μπορέσει πιο εύκολα να αμυνθεί. Γιατί θα μας χρειαστεί η άμυνα, πιστέψτε με». Ο Πάολο Τζορντάνο γράφει ένα βιβλίο για το ιδεατό καταφύγιο κάθε ανθρώπου που φοβάται ότι, κάποια στιγμή, θα πρέπει να αποφύγει μια μεγάλη καταστροφή – ιδέα την οποία όλοι απωθούμε αλλά στον κόσμο που ζούμε δεν είναι απίθανη η προοπτική της. [ΤΒJ]
Julian Hoffman, Lifelines (Γραμμές ζωής), Elliot & Thompson, 2025, 304 σελ.
«Το πραγματικό ταξίδι δεν είναι ΠΡΟΣ ένα προορισμό. Είναι ΕΝΤΟΣ του προορισμού». Όχι η άφιξη, η ενσωμάτωση.
Victor Klemperer, Η γλώσσα του Τρίτου Ράιχ. Το σημειωματάριο ενός φιλολόγου, μετάφραση από τα γερμανικά: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Άγρα, Αθήνα 2025, 496 σελ.
Η γλώσσα του Τρίτου Ράιχ είναι όργανο του καθεστώτος, όργανο επιβολής και βίας, όργανο μεταβολής του τρόπου που λειτουργεί η κοινωνία, του τρόπου με τον οποίο σκέφτονται, όσο σκέφτονται, οι άνθρωποι. Ο Βίκτορ Κλέμπερερ, βετεράνος του Α΄ Παγκόσμιου, κατέγραψε στις ημερολογιακές σημειώσεις του και τα χαρακτηριστικά της καθεστωτικής γλώσσας του Τρίτου Ράιχ – που είναι συγκεκριμένα και απηχούν τις πεποιθήσεις μιας από τις πιο φονικές ιδεολογίες του εικοστού αιώνα. [ΤΒJ]
Claudia Durastanti, Η Ξένη. Μυθιστόρημα, μετάφραση από τα ιταλικά: Ζωή Μπέλλα-Αρμάου, Gutenberg, Αθήνα 2025, 332 σελ.
Ξένη στην Αμερική, διαφορετική στην οικογένεια, αφού είναι «κανονική» με γονείς κωφούς. Η Κλαούντια Ντουραστάντι, ιταλίδα συγγραφέας, γράφει την αυτοβιογραφία της, τις αναμνήσεις δηλαδή μιας γυναίκας που δεν ανήκε πουθενά. [ΤΒJ]
Βιντσέντζο Λατρόνικο, Η Τελειότητα, μετάφραση από τα ιταλικά: Δήμητρα Δότση, Loggia, Αθήνα 2025, 144 σελ.
«Κινούνταν αποκλειστικά και μόνο ανάμεσα σε διαμερίσματα πλημμυρισμένα στα φυτά και σε καφέ με άψογο wi-fi». Το διαμέρισμα, όπου μένουν στο Βερολίνο, «διατίθεται για βραχυχρόνια ενοικίαση στην τιμή [...] συν την αμοιβή της Ουκρανής καθαρίστριας η οποία πληρώνεται μέσω μιας γαλλικής πλατφόρμας gig-working με φορολογική έδρα στην Ιρλανδία∙ συν την προμήθεια της πλατφόρμας τουριστικών ενοικιάσεων, με γραφεία στην Καλιφόρνια και φορολογική έδρα στην Ολλανδία, κι εκείνη του διαχειριστή ψηφιακών πληρωμών με έδρα στο Σιάτλ και θυγατρική στο Λουξεμβούργο...». Είναι ψηφιακοί νομάδες, μακριά από τη χώρα τους, πετυχημένοι – αλλά πού είναι η Τελειότητα που αναζητούν στη ζωή τους; [ΤΒJ]
Hermann Broch, Τα μάγια, μετάφραση από τα γερμανικά: Σοφία Αυγερινού, Έρμα, Αθήνα 2024, 416 σελ.
Τα χρόνια του Μεσοπολέμου, σε μια ορεινή αγροτική κοινότητα, εμφανίζεται ένας παράξενος ξένος, ο Μάριους Ράτι. Με τα μυστικιστικά και ιδεοληπτικά κηρύγματά του για τη χαμένη ενότητα με τη φύση και τον συνάνθρωπο κατακτά τους κατοίκους – αλλά αυτά που φέρνει στη ζωή τους είναι ιδεοληψίες, μύθους και κατόπιν βία και χειραγώγηση. Ο αυστριακός συγγραφέας διαλέγεται με την ιστορία και εμβαθύνει σε φαινόμενα που έκαναν τους ανθρώπους να εμπιστευτούν ηγέτες όπως ο Χίτλερ και γράφει ένα μεγάλο μυθιστόρημα κατά της τυραννίας. [ΤΒJ]
Φωτεινή Παπαδημητρίου, Η Πρώτη Έποικος. Ιστορικό μυθιστόρημα, Πηγή, Αθήνα 2025, 482 σελ.
Η περιπέτεια μιας γυναίκας που γεννήθηκε στα Ιωάννινα, το 1809, και τελείωσε τη ζωή της έπειτα από μια περιπετειώδη ζωή στη μακρινή Αυστραλία. Είχε προλάβει να ζήσει στο Μεσολόγγι το διάστημα πριν από την Έξοδο και να συγχρωτιστεί με τον Μάρκο Μπότσαρη αλλά και τον Λόρδο Μπάυρον
