Παρεμβάσεις

Στη Γενεύη για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Φιλίπ Ζακοτέ 

30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025, ΠΑΡΙΣΙ - ΓΕΝΕΥΗ

Ανήμερα ενός δριμύτατου επεισοδίου καύσωνα, πρώιμου και πρωτοφανούς για τη Γαλλία και την κεντρική Ευρώπη, επιβιβάζομαι στο τρένο με προορισμό τη Γενεύη με σκοπό να παρευρεθώ σε μια λογοτεχνική επέτειο. Στο Παρίσι αποφασίστηκε εκτάκτως το μερικό κλείσιμο των σχολείων· οι δάσκαλοι καταγγέλλουν ακραίες συνθήκες εργασίας, με τις θερμοκρασίες μέσα στην αίθουσα να φτάνουν τους τριάντα τρεις βαθμούς και τα παιδάκια να κινδυνεύουν με θερμοπληξία. Η Λεπέν, πάντα καιροσκόπος κι εξυπνάκιας, φωνάζει ότι αν εκλεγεί πρόεδρος (πράγμα χλωμό δεδομένης της καταδίκης που της αναιρεί το δικαίωμα στο εκλέγεσθαι) θα εγκαταστήσει σε όλους τους δημόσιους χώρους κλιματιστικά. Οι κάτοικοι προσπαθούν να εξοπλίσουν τα ανέτοιμα για αυτές τις ακραίες συνθήκες σπίτια τους, ειδικά όσοι (συνήθως οι λιγότερο προνομιούχοι) ζουν κάτω από τις –κατά τα άλλα γραφικές και ταυτόσημες της ρομαντικής όψης της πόλης– τσίγκινες σκεπές.  Είδα νέους να κουβαλούν τους ανεμιστήρες που μόλις αγόρασαν με το ποδήλατό τους. Στο σχετικό γκρουπ στο Facebook, οι Έλληνες της Γαλλίας συμφωνούν ότι, όσοι μπορούν, φεύγουν άρον άρον για την Ελλάδα όπου «εκεί τουλάχιστον έχουμε κλιματισμό».

14η Πανελλήνια συνάντηση μοτοσικλετιστών - Καμένα Βούρλα, 1995

Γνωριστήκαμε με τον Πέτρο [Κουτσιαμπασάκο] δουλεύοντας ως καλοκαιρινοί σερβιτόροι στο πολύ μοδάτο, τότε, μπαρ-ρεστοράν Balthazar στους Αμπελόκηπους. Εμείς οι εποχικοί δουλεύαμε στον κήπο, στο μπαρ που σέρβιρε ένα πιο περιορισμένο μενού, ενώ οι επαγγελματίες σερβιτόροι είχαν αναλάβει το κυρίως εστιατόριο. Όταν σχόλαγε το ρεστοράν, μαζεύαμε τα τραπεζοκαθίσματα, μην τα κουτσουλήσουν τα πουλιά το ξημέρωμα, καβαλάγαμε τα μηχανάκια μας και τρέχαμε σαν τρελοί στην έρημη Βασιλίσσης Σοφίας για να πάρουμε αέρα.

Θεσμική τομή και εμπέδωση των δημοκρατικών και φιλελεύθερων θεσμών

Ο τρόπος με τον οποίο προσλαμβάνουμε την μεταπολίτευση και η προσπάθεια να την ορίσουμε προϋποθέτει μια συνοπτική αποτίμηση της δικτατορίας. Συνοψίζω τηλεγραφικά όσα στοιχεία έχουν αποδώσει στον δημόσιο λόγο τα πορίσματα της ιστορικής έρευνας για τη δικτατορία:       

Ο Διονύσης Σαββόπουλος επίτιμος διδάκτωρ στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ

Την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, έγινε η τελετή αναγόρευσης σε επίτιμο διδάκτορα του Διονύση Σαββόπουλου. Λίγο μετά, στο τεύχος 83 του Books’ Journal, του Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς, ο καθηγητής Ορέστης Καλογήρου δημοσίευσε τις εντυπώσεις του από την τελετή. Αναδημοσιεύονται, σήμερα, εδώ, με αφορμή την τελευτή του δημοφιλούς καλλιτέχνη.  

*Οι μεγάλοι δάσκαλοί μου στην πολιτική είναι ο Φωκίων Δημητριάδης και ο Κώστας Μητρόπουλος

*Πολιτικά, με κινητοποίησε το χρέος προς τη χώρα

*Ακροκεντρώος; Είναι ένας υβριστικός όρος της Αριστεράς

*Οι κλασικοί δεν έγραψαν ώστε ένας σκηνοθέτης να έρχεται να αλλάζει το κείμενό τους και να δημιουργεί έργα για να μας λέει την αποψάρα του

*Τα μυθιστορήματα πρέπει να διαβάζονται

*Χρειάζεται κρατικός έλεγχος, να μην είναι η αγορά των μονοπωλίων και των ολιγαρχών

*Είμαι φιλελεύθερος, δεν είμαι νεοφιλελεύθερος

* Η δημόσια παιδεία είναι ένα αίσχος, σε όλα τα επίπεδα, με ευθύνη μεγάλη και του κράτους

Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης, Δέκα ομόφυλα ζευγάρια από τον κόσμο των μύθων, εκδόσεις Οξύ, Αθήνα 2025, 128 σελ. 

Η ελληνική μυθολογία, με την πλούσια ερωτική της ποικιλομορφία, δεν οριοθετεί τη σεξουαλική επιθυμία. Δεν αποφαίνεται, δεν καταδικάζει, δεν εξοβελίζει. Αντίθετα, μας προσφέρει μια εικόνα του έρωτα ως δύναμης μεταμορφωτικής, επικίνδυνης, δημιουργικής, αρχαίας και συνεχώς παρούσας.

Μας ένωνε η Πάντειος Σχολή Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών, στην οποία πήγαινα σπανίως να δώσω κάποιο από τα μαθήματα που χρωστούσα. Ο Πέτρος Κουτσιαμπασάκος, που μπήκε πολύ αργότερα, δεν μας είχε μοιάσει – ούτε σ’ εμένα ούτε στους ομοίους μου που τα είχαμε φορτώσει στον κόκορα. Ήταν επιμελής, διάβαζε και κοινωνικοποιούνταν στη σχολή. Και ήδη κατάστρωνε τα σχέδιά του για το μέλλον.

Δημοσιεύουμε την ανακοίνωση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος, με αντικείμενο την επιστροφή στο Ισραήλ των είκοσι τελευταίων ζωντανών απαχθέντων ομήρων μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023, που κρατούσε για περισσότερο από δύο χρόνια η Χαμάς.

Στον ιστορικό, και παλαιό συνεργάτη μας, Βασίλη Καρδάση απευθυνθήκαμε προετοιμάζοντας το τεύχος για τον Πέτρο Κουτσιαμπασάκο, το μυθιστόρημα του οποίου Πόλη παιδιών τοποθετείται σε μια παιδόπολη, μια από τις πόλεις που από το 1947 συγκέντρωναν άπορα παιδιά, θύματα της μεταπολεμικής φτώχειας αλλά και των συνεπειών του εμφύλιου πολέμου. Του ζητήθηκε ένα κείμενο που να περιγράφει το ιστορικό φόντο του μυθιστορήματος του εκλιπόντος συγγραφέα. Ο Καρδάσης ανταποκρίθηκε αμέσως και παρέδωσε το κείμενό του από τους πρώτους. Δυστυχώς, όταν κυκλοφόρησε το τεύχος δεν ζούσε για να το δει τυπωμένο. Σήμερα, αναδημοσιεύεται και εδώ, προσβάσιμο σε όλους, το τελευταίο κείμενό του.

Με πρωτοβουλία του ιστορικού Ιωάννη Β. Δασκαρόλη και του συγγραφέα Νώντα Τσίγκα, κυκλοφορεί ένα κείμενο συλλογής υπογραφών (παρατίθεται ολόκληρο στη συνέχεια) για την αποκατάσταση του μνημείου του αφιερωμένου στον Ίωνα Δραγούμη, σε κεντρικό σημείο της Αθήνας, στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας, που τον προηγούμενο Αύγουστο πυρπολήθηκε με βόμβες μολότοφ. Είναι μια έκκληση σεβασμού της ιστορικής μνήμης και προστασίας του δημόσιου χώρου, που κακοποιείται ανεξέλεγκτα από αδιαφορία ή από κακοποιά πρόθεση.

Ο αντιπρόεδρος της πολωνικής κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, Ράντοσλαβ Σικόρσκι, τη Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2025, στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη^[i], αναφερόμενος στις παραβιάσεις του ευρωπαϊκού εναέριου χώρου από ρωσικά drones αλλά και μαχητικά αεροπλάνα, έκανε την ομιλία που ακολουθεί. Δημοσιεύεται σε μετάφραση του Περικλή Φ. Κωνσταντινίδη:

Ο διάλογος: 

The New York Times: Κύριε Κάνεμαν, θα θέλαμε να προγραμματίσουμε μια συνέντευξη μαζί σας κατά τα μέσα Μαΐου (2024).

Κάνεμαν: Λυπάμαι, την 27η  Μαρτίου έχω κανονίσει να πεθάνω^[1].