Γνώμες
Με βλέμμα θαυμαστικό, διαπορών, διαβάζει κανείς τις ειδήσεις περί διορισμού καθαριστριών στα δικαστήρια, ενώ την ίδια στιγμή άνθρωποι δημιουργικοί που έχουν προσφέρει στην ελληνική κοινωνία αναγκάζονται, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής καχεξίας να εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους με φαρμακωμένη την καρδιά.
Τον τελευταίο καιρό γίνεται στον Τύπο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και στην κοινωνία ευρύτερα, μια δημόσια συζήτηση για την υποχρεωτικότητα, το χαρακτήρα και το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία. Ως συνήθως οι διάφορες σκοπιμότητες καθορίζουν τι λέει και τι αντιλαμβάνεται έκαστος των συμμετεχόντων στη συζήτηση και ο κανονικός ρόλος του μαθήματος, που είναι η ανάπτυξη της σχέσης του νεαρού ανθρώπου με τα μεγάλα και διαχρονικά ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, περνά σε δεύτερη μοίρα.
Υπάρχει επιχείρηση "ξεπλύματος" του υποψηφίου για την προεδρία της ΝΔ, Άδωνι Γεωργιάδη, από τις αντισημιτικές θέσεις του παρελθόντος του; Ή παραμένει αντισημίτης που, απλώς, προσπαθεί να προτάξει μια εικόνα σύγχρονου ευρωπαϊστή φιλελεύθερου; Η απάντηση είναι μία, και αποδεικνύεται: ο κ. Γεωργιάδης δεν έχει προλάβει να σβήσει όλα τα αντισημιτικά ίχνη από τη ζωή του. [ΤΒJ]
Σήμερα, 28η Οκτωβρίου 2015, οι εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις, θα έχουν αφιερώματα στην έναρξη του ελληνο-ιταλικού πολέμου και την αμετάκλητη συμμετοχή της χώρας στο πλευρά των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του άξονα. Η χώρα, εδώ και 70 χρόνια, από τη νικηφόρα για τις δυνάμεις των Συμμάχων, κατάληξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, γιορτάζει την έναρξη των εχθροπραξιών, αντί να γιορτάζει τη λήξη του, όπως κάνουν όλοι οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης, της Ασίας, της Β. Αμερικής και της Ωκεανίας. Πρόκειται για μια ακόμη ιδιομορφία του ελληνικού εξαιρετισμού ή μήπως η ελληνική κοινωνία και το ελληνικό κράτος θέλησαν κατ’ αυτόν τον τρόπο για άλλη μια φορά να μη συζητήσουν τα θεμελιώδη, υπαρξιακά και καταστατικά του προβλήματα;
Στο γαλλογερμανικό κανάλι Arte προβλήθηκαν την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου τα δύο τελευταία επεισόδια της τρίτης και τελευταίας σεζόν της τηλεοπτικής σειράς Ainsi soient ils. Ήταν μία παραγωγή που παρουσίαζε τους ανθρώπους της θρησκείας (συγκεκριμένα του καθολικισμού) υπό ένα ουμανιστικό πρίσμα. Αυτή είναι η περιεκτικότερη περίληψη που μπορεί να γίνει αναφορικά με το περιεχόμενο, την οπτική και τη φιλοσοφία της. Τι άλλο όμως είναι αυτή η σειρά και διεκδικεί και το δικό μας ενδιαφέρον, κι ας μην την έχουμε δει;
Ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, την ώρα της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου της Γαλλίας ενώπιον του επίσημου προσκεκλημένου της χώρας μας, του γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολλάντ, δεν στάθηκε προσοχή. Καθόταν με ανοιχτά τα πόδια και με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά. Το σχόλιο που ακολουθεί, γραμμένο εν θερμώ, ίσως παίρνει αφορμή από αυτή τη στάση. [ΤΒJ]
Γνωρίζει η συγκυβέρνηση πως μόνο με αυταρχικό μοντέλο διακυβέρνησης μπορεί να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία και για το λόγο αυτό ετοιμάζει μια επικοινωνιακή εκστρατεία όπου θα παρουσιάζει τον πρωθυπουργό ως τον «αμνό τον αίροντα τας αμαρτίας του κόσμου», προκειμένου να απευθυνθεί στο θυμικό των περιχαρακωμένων μέσα στο φανατισμό ψηφοφόρων της.
Blitz, 6 a.m. How to disappear completely, Θεατρική παράσταση που ανέβηκε από τις 8 Οκτωβρίου στη Στέγη Γραμμάτωνκαι Τεχνών και στη συνέχεια θα μεταφερθεί σε διάφορες άλλες σκηνές - με πρώτη, τη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Συγκαταλέγομαι στους θεατές που εκτιμούν τους καλλιτεχνικούς πειραματισμούς και τις μεταμοντέρνες προσπάθειες διάρρηξης των καθιερωμένων. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθώ να πιστεύω πως οι καθιερωμένες φόρμες μπορούν να σπάζουν, να αμφισβητούνται, να εκτρέπονται μόνο από όσους τις κατέχουν σε επαρκή βαθμό και συνάμα διαθέτουν ένα σχέδιο. Ειδάλλως απλώς επιστρέφουμε σε ένα αφελή αυθορμητισμό και σε κακέκτυπα του σουρεαλισμού.
Την αποπομπή της Κατερίνας Σαββαΐδου από τη θέση της γενικής γραμματέως Δημοσίων Εσόδων αποφάσισε ομόφωνα το Υπουργικό Συμβούλιο. Η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων δεν έχει παυθεί ακόμη γιατί θα ήταν παράνομο: η παράβαση καθήκοντος απαιτεί παραπομπή στο ακροατήριο, όχι ποινική δίωξη. Ωστόσο, η επιλογή της κυβέρνησης να υπονομεύσει, και αυτή, τη λειτουργία μιας ανεξάρτητης αρχής τόσο κομβικής για την ανάκαμψη της οικονομίας δίνει έναν τόνο αυταρχισμού και οίησης σε έναν χώρο ο οποίος πολιτεύθηκε κραδαίνοντας το ηθικό πλεονέκτημα. [ΤΒJ]