Γνώμες

Στο πλαίσιο συναντήσεων με τους προέδρους των κομμάτων, η Γιάννα Αγγελοπούλου συναντήθηκε με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να προετοιμάσει το έδαφος για το συνέδριο που διοργανώνει το καλοκαίρι του 2015 το ίδρυμα Κλίντον. Οι απόψεις που διάβασα αυτή την εβδομάδα δεν περιορίστηκαν στο γεγονός καθεαυτό. Οι εκφράσεις περί ναρκισσισμού, ψηλοτάκουνης ισχύος και ανάρμοστων φιλοδοξιών για την προεδρία της δημοκρατίας έδιναν και έπαιρναν, δείγματα ενός ανίδεου και σεξιστικού δημοσιογραφικού και πολιτικού λόγου. Ας τα πάρουμε ένα-ένα όμως.

Ο αριστερός στην Ελλάδα του 2014 φαίνεται ότι ζει στον δικό του μικρόκοσμο. Στην πιο απεχθή του μορφή, αυτός είναι ένας κόσμος που ο εμπρησμός στα γραφεία μίας εφημερίδας είναι πράξη αντίστασης, ενώ στην πιο συμπαθή του μορφή, είναι ένας κόσμος που η τύχη της ΔΗΜΑΡ έχει σημασία για τον τόπο. Υπό ομαλές συνθήκες, η σύγκριση μεταξύ τρομοκρατών και κοινοβουλευτικών κομμάτων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ατυχής, αλλά είναι γεγονός ότι ο αυτοαποκαλούμενος «αριστερός» έχει πολλές και διαφορετικές εκτιμήσεις για το τι σημαίνει Αριστερά. Αντλεί μάλιστα αυτή του την εκτίμηση σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες εντός του ίδιου χώρου. Εξού κι η αναπόφευκτη σύγκριση στη βάση ενός «αριστερόμετρου» που έχει και ακραίες τιμές. Δυστυχώς επί του παρόντος το αριστερόμετρο αυτό κάνει ζημιά στην Αριστερά και υπονομεύει τις προσπάθειες ανασυγκρότησής της.

Η πυρπόληση της Athens Voice δεν είναι μεμονωμένο γεγονός. Η βία κυριαρχεί στη δημόσια ζωή και οι εκφράσεις της διεκδικούν να καθορίζουν όλο και περισσότερο την καθημερινότητά μας - σε τέτοιο βαθμό ώστε, για τους περισσότερους να λαμβάνει τις διαστάσεις μιας ελληνικής κανονικότητας. [ΤΒJ]

Το διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής Ένωσης για τα δικαιώματα του Ανθρώπου, μετά τις οριστικές δικαστικές αποφάσεις για την υπόθεση Μανωλάδας, που "ρίχνουν στα μαλακά" τους κατηγορούμενους για εκμετάλλευση της εργασίας οικονομικών μεταναστών και για χρήση βίας και των όπλων εναντίον όσων διαμαρτυρήθηκαν εξεδωσε, στις 31/10/2014, την ακόλουθη ανακοίνωση. 

Μετά την πρόσφατη ανακοίνωση του αφεντικού της Apple, Τιμ Κουκ, για τη σεξουαλική του ταυτότητα, πολλοί θα πουν «μπράβο» ή «συγχαρητήρια» με περισσή δόση ειρωνείας. Γι΄ αυτούς, είναι ακατανόητη η ανάγκη κάποιου ομοφυλόφιλου να δηλώσει δημόσια τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. «Βγαίνω εγώ να διακηρύξω τι κάνω στο κρεβάτι μου;» λένε. Επειδή δεν το κάνουν οι ίδιοι λοιπόν, δεν πρέπει να το κάνουν και οι άλλοι. Όσο και να φαίνεται περίεργο, αυτή είναι μία μορφή «μοντέρνας» διάκρισης.

Ποιος να το ’λεγε ότι θα ερχόταν η μέρα που ο (κατά Πάγκαλον κύριος Τίποτα) Δημήτρης Αβραμόπουλος θα έβγαζε –τρόπος του λέγειν– το φίδι από την τρύπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης... Μετά τον μίνι ανασχηματισμό που αναγκάστηκε να κάνει ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, λόγω των αντιδράσεων που προκάλεσαν ορισμένες επιλογές του στη σύνθεση της Κομισιόν, ο Έλληνας Επίτροπος Μετανάστευσης βρέθηκε ενισχυμένος με ένα υπερ-χαρτοφυλάκιο, στο οποίο προστέθηκε εκείνο της Ευρωπαϊκής Ιθαγένειας.

Παραμένει Γενικός Γραμματέας υπόδικος για παράβαση καθήκοντος κατά συρροή!

Κινδυνεύει η Ελλάδα από τους εξτρεμιστές τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους; Τι πρέπει να κάνει η χώρα μας προκειμένου να εκμηδενιστούν οι όποιες απειλές. Και γιατί η όποια εγρήγορση των αρχών δεν πρέπει, επ’ ουδενί, να μετατραπεί σε κυνήγι μαγισσών.

Το Ισλαμικό Κράτος είναι μία οργάνωση αρχέτυπο της παγκοσμιοποίησης και φέρνει με βίαιο τρόπο στην επιφάνεια την «άναρχη» διάστασή της, την οποία πολλοί έχουν ευαγγελιστεί κατά καιρούς προσδοκώντας το τέλος της μονοκρατορίας των ΗΠΑ και την υποχώρηση των διεθνών και περιφερειακών θεσμών που βάζουν κανόνες λειτουργίας για μία οργανωμένη μορφή παγκόσμιας κοινωνίας. Μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Και η ΝΔ αλλά και όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως, πέρα από τις ιδεολογικές τους αναζητήσεις, οφείλουν να διαφυλάξουν την συλλογική τους μνήμη, σεβόμενα την ιστορική τους διαδρομή και την προσφορά στον τόπο. Και αναδεικνύοντας την ιδεολογική τους ταυτότητα...

Η Αριστερά στην Ελλάδα είναι ένας πολιτικός χώρος χωρίς ιδεολογία, αλλά με περίσσευμα ιδεοληψιών. Είναι ένα φίλτρο που μπαίνει στα μάτια των οπαδών και επιτρέπει να βλέπουν μόνον σε μαύρο ή άσπρο. Έχει έξυπνους ανθρώπους, ναι, αλλά το περίσσευμαα ιδεοληψιών τους αναγκάζει, ακόμα και όταν βλέπουν την πραγματικότητα, να πηγαίνουν ανάποδα.

Τι σημαίνει η θέση του Αλέξανδρου Μαλλιά, μέλους της Επιτροπής Διαλόγου του Ποταμιού, για την κατάργηση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και την αντικατάστασή του από ένα όργανο το οποίο επί της ουσίας υπάρχει, το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών; Είναι όντως εύστοχη; Και τι θα σήμαινε η αποδοχή της;