Ιωάννης Μαντζίκος

Kofi Annan, with Nader Mousavizadeh, Interventions: A Life in War and Peace, Penguin Press, 2012, 512 σελ. (το βιβλίο, με τίτλο Παρεμβαίνοντας. Μια ζωή μεταξύ πολέμου και ειρήνης, θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ροπή)

Γεννημένος στην Γκάνα, με σπουδές οικονομικών και διοίκησης επιχειρήσεων, ο έβδομος γενικός γραμματέας του ΟΗΕ το διάστημα 1997-2006 επικρίθηκε συχνά για τον ρόλο του Οργανισμού σε διενέξεις όπως εκείνη στη Ρουάντα το 1994, που κατέληξε σε μια από τις μεγαλύτερες σφαγές της σύγχρονης ιστορίας, ή στην αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ το 2003, που έγινε χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Μια βιογραφία του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, επιχειρεί να φωτίσει τις λεπτές ισορροπίες πάνω στις οποίες πρέπει να κινηθεί ένας διπλωμάτης δουλειά του οποίου είναι να διεκδικεί την παγκόσμια ειρήνη. Το κείμενο αναδημοσιεύεται από το τεύχος 29 του Books' Journal, με αφορμή το θάνατο του Κόφι Άνναν σε ηλικία 80 χρόνων. [TBJ]

Ένας άνδρας που οδηγούσε φορτηγάκι, ο Σαϊπούλο Σαϊπόφ, έριξε το όχημα πάνω σε ποδηλάτες και διαβάτες το απομεσήμερο της περασμένης Τρίτης στο Μανχάταν, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους οκτώ άνθρωποι, έξι εκ των οποίων τουρίστες, και να τραυματιστούν άλλοι 11, στην πρώτη φονική επίθεση η οποία διαπράχθηκε στη Νέα Υόρκη μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Τι πρέπει να ξέρετε για την επίθεση αυτή, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε το Ισλαμικό Κράτος.

Μερικές σκέψεις και πέντε παρατηρήσεις μετά την επίθεση ενός πάνοπλου άνδρα στο Λας Βέγκας και την καταχρηστική προσπάθεια του Ισλαμικού Κράτους να οικειοποιηθεί την πράξη του.

To δολοφονικό κτύπημα σε χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου, με ένα «τρελό φορτηγό», παραπέμπει σε ενός νέου τύπου τρομοκρατία, όπου τα όπλα που χρησιμοποιούνται μπορεί να είναι καθημερινά εργαλεία. Οδηγίες για τη μετατροπή τους σε φονικές μηχανές  κυκλοφορούν παντού στο διαδίκτυο. Ο (νεκρός, έπειτα από συμπλοκή με αστυνομικούς στο Μιλάνο) φερόμενος ως δράστης του μακελειού, θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει τις οδηγίες για επίθεση με όχημα που είχαν κυκλοφορήσει εδώ και πολύ καιρό από το Ισλαμικό Κράτος.

Θα αλλάξει η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και, ιδίως, η στάση τους απέναντι στο εξτρεμιστικό Ισλάμ; Κινδυνεύουν οι μουσουλμάνοι της Αμερικής; Τι θα γίνει με το Γκουαντάναμο; Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει περιγράψει με αρκετή σαφήνεια τη στάση του απέναντι στην παγκόσμια ισλαμική τρομοκρατία - αν και ουδείς γνωρίζει αν οι προεκλογικές διακηρύξεις του ήταν δεσμευτικές για τις πολιτικές του, ούτε τα πρόσωπα που θα αναλάβουν τα κρίσιμα πόστα. [ΤΒJ]

Ποιες είναι οι δυνάμεις που, υπό την καθοδήγηση αμερικανών στρατιωτικών, συμμετέχουν στη μάχη της Μοσούλης; Είναι η μάχη που ήδη διεξάγεται με σφοδρότητα ο νυν υπερ πάντων αγών του Ισλαμικού Κράτους; Και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της στο Ιράκ, τη Συρία, την Τουρκία, αλλά και στην Ευρώπη, που ζει στη σκιά του φόβου της ισλαμιστικής τρομοκρατίας;

Δέκα νεκρούς (και αρκετούς τραυματίες) απέφεραν οι πυροβολισμοί ενός νεαρού Γερμανού Ιρανού το βράδυ της 22ας Ιουλίου στο Μόναχο – ανάμεσά τους και ο δράστης που αυτοκτόνησε . Οι φήμες που μεταδόθηκαν από διάφορα ΜΜΕ έκαναν λόγο για τζιχαντιστή, για ακροδεξιό, για τρεις δράστες κ.λπ. Και ο πανικός που προκλήθηκε ήταν πολλαπλάσιος.

Στο μικρόκοσμό μας, σημαντικές ειδήσεις περνούν στα λεγόμενα «ψιλά» των εφημερίδων ή των ιστοσελίδων. Μια σημαντική είδηση, που θα μπορούσε να θεωρηθεί συνωμοσιολογική, αλλά δεν είναι, αφορά ένα νομοσχέδιο που πρόσφατα έφτασε στην Αμερικανική Γερουσία έπειτα από πρωτοβουλία του δραστήριου γερουσιαστή των Δημοκρατικών, Τσακ Σάμερ[1], και αφορά την Επιτροπή της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και την εμπλοκή της Σαουδικής Αραβίας. Οι λεγόμενες χαμένες 28 σελίδες της Επιτροπής δίνουν ίσως αρκετές εξηγήσεις για μια από τις σημαντικότερες απειλές της εποχής την τζιχαντιστική τρομοκρατία.

Κι όμως. Οι Βρυξέλλες είχαν γίνει hot spot τζιχαντιστών, κι αυτό δεν ήταν άγνωστο στις αρχές, Εκείνο που δεν περίμεναν ήταν η φονική εκδήλωση των σχεδιασμών τoυς.

Πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 2016 ο Μπούτρος-Μπούτρος Γκάλι, ο αιγύπτιος διπλωμάτης που διετέλεσε γενικός γραμματέας του ΟΗΕ από το 1992 ώς το 1996. Για πολλούς αναλυτές, η θητεία του ήταν η πλέον αμφιλεγόμενη στην ιστορία του ΟΗΕ, πιο πολυτάραχη ακόμα και από εκείνη του Αυστριακού Κουρτ Βάλντχάιμ, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για συνεργασία με τους ναζί. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μπούτρος Γκάλι ήταν ο μόνος γενικός γραμματέας του ΟΗΕ που υπηρέτησε μόνο μια θητεία στην ιστορία του οργανισμού. Τι άλλο ήταν;