Τα ροζ σκάνδαλα και η φραπέ society

Λίγο πριν το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το Παρίσι παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα ένα ερωτικό και αστυνομικό δράμα. Η Henriette Caillaux, δεύτερη σύζυγος του υπουργού και διατελέσαντος πρωθυπουργού Joseph, επισκέπτεται τα γραφεία της εφημερίδας Le Figarο και με ένα περίστροφο που έκρυβε στο γούνινο παλτό της πυροβολεί και σκοτώνει τον εκδότη Gaston Calmette. O εκδότης της εφημερίδας προκειμένου να πλήξει τον πολιτικό του αντίπαλο είχε ξεκινήσει να αναδημοσιεύει την προγαμιαία ερωτική αλληλογραφία του Υπουργού με την Henriette, με πρόσχημα ότι ανάμεσα στα ερωτόλογα κρύβονταν και πολύτιμες πληροφορίες που εξέθεταν τον πολιτικό άνδρα στα δημόσια λεγόμενά του. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για έναν εν εξελίξει εκβιασμό του υπουργικού ζεύγους που παρακολουθούσαν οι παριζιάνοι να εκτυλίσσεται κάθε βδομάδα στα περίπτερα της πόλης. Εάν ο Joseph δεν απέσυρε τον νομοθετικό του σχεδιασμό για την φορολογία, κινδύνευε με δημόσια διαπόμπευση από την αποκάλυψη του προ ετών παράνομου εξωσυζυγικού δεσμού. Η Henriette, σε βρασμό ψυχής, έδωσε την δική της διέξοδο προκειμένου να προστατεύσει τον αγαπημένο της.
Ακριβώς ένα αιώνα μετά, οι εκβιασμοί της κρεβατοκάμαρας καλά κρατούν στην Ελλάδα. Κίτρινα sites αναδημοσιεύουν ολόκληρα αποσπάσματα ερωτικών e-mails ανάμεσα σε δυο δικαστές του Συμβουλίου Επικρατείας. Το πρόσχημα είναι ότι δι’ αυτών αποκαλύπτεται παρατυπία κατά τον εισαγωγικό διαγωνισμό με αντίστοιχη διαρροή θεμάτων. Αν είχε έτσι, θα αρκούσε η δημοσίευση αποκλειστικά και μόνο των δύο γραμμών που αναφέρονται στο θέμα αυτό. Ωστόσο δημοσιεύονται εκτεταμένα και άσχετες λεπτομέρειες για την μεταξύ τους ερωτική σχέση. Ασφαλώς στο θέμα του διαγωνισμού οι δύο δικαστές θα είχαν την δυνατότητα τόσο να απαντήσουν επί των κατηγοριών όσο και να αμυνθούν δικαστικά για την κατάφωρη προσβολή των προσωπικών τους δεδομένων. Όμως έτσι θα φανερωθεί η ταυτότητα τους και οι λεπτές οικογενειακές τους σχέσεις θα κλονισθούν. Αν το θέμα ήταν η παρατυπία στο διαγωνισμό, η καταγγελία θα έπρεπε να αναφέρει ονόματα και επώνυμα. Όμως η κίτρινη δημοσιογραφία ξέρει καλά τους νόμους του υποκόσμου. Τα ονόματα σέρνονται. Ο εξευτελισμός στα μανταλάκια και ο διασυρμός οικογενειών παρέχουν ασπίδα. Τα θύματα αναμένεται να σιωπήσουν για να διατηρηθεί η ανωνυμία.
Στο φόντο η δίκη για τις άδειες. Με τις πολλές αναβολές στη διάσκεψη, με τις βόμβες, τώρα και με τις ερωτικές επιστολές. Ο ευαίσθητος για την ακεραιότητα των διαγωνισμών της Εθνικής Σχολής Δικαστών κ. Παρασκευόπουλος διέταξε έρευνα για την πιθανή διαρροή θεμάτων. Για την κατάφωρη και αυταπόδεικτη υποκλοπή της αλληλογραφίας ανωτάτων δικαστικών δεν είχε κάτι να πει. Ας θυμηθούμε τι λέει το Σύνταγμα στο άρθρο 19: «Tο απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι απόλυτα απαραβίαστο». Αλλά και αυτή η διάταξη ίσως χρήζει δημιουργικής ερμηνείας. Ίσως, να πρέπει να αφουγκραστούμε την κοινωνία που ψοφάει για γαργαλιστικές ερωτικές λεπτομέρειες.
Μέσα στη διάσκεψη, τόσο οι δύο δικαστές που ελέγχονται, όσο και οι υπόλοιποι έλαβαν πολύ καλά το μήνυμα. Οι εγγυήσεις του Συντάγματος μπορούν πολύ εύκολα να παραβιασθούν με γκανγκστερικό τρόπο και παρακρατικές μεθόδους. Κανείς δεν θα διαβεί ένα θεοσκότεινο αλσάκι απλά και μόνο επειδή απαγορεύεται η ανθρωποκτονία. Πρέπει να γνωρίζει και ότι όντως δεν θα τον σκοτώσουν. Είναι η διαφορά της Δημοκρατίας στα χαρτιά και της Δημοκρατίας στην πράξη.
Στα θερινά σινεμά απολαύσαμε την ταινία του Γούντυ Άλλεν όπου η υψηλή τάξη είχε κυλήσει στο βούρκο της παρανομίας και των εκβιασμών. Λάμψη και διαφθορά μαζί. Café Society την ονομάζουν περιπαιχτικά. Εμείς δυστυχώς εξελληνίζουμε την χολυγουντιανή διαφθορά στις δικές μας αισθητικές προσλαμβάνουσες: Φραπέ society θα την αποκαλούσα.