Στις κινητοποιήσεις αυτές, συμμετείχαν νέοι, γέροι, γυναίκες και άντρες, οι κυρ Παντελήδες αυτής της χώρας, το μόνιμο στήριγμα της προόδου και της προκοπής.
Δόθηκε από εκείνους που έδιναν 20 ευρώ (όταν το ημερήσιο όριο ανάληψης ήταν 60 ευρώ) για να νοικιαστούν οι μικροφωνικές των εκδηλώσεων.
Δόθηκε από μια χούφτα σεμνούς και γενναίους που ύψωσαν τα στήθη (και το βαρύ τους χέρι) για να προστατεύσουν τον κόσμο από τις επιδρομές των κατσαπλιάδων του Ρουβίκωνα.
Την ίδια στιγμή, από την άλλη πλευρά, κάποιοι πρόβαραν κουστούμια στυλ Μάο ή Στάλιν, για να αναλάβουν τα κομισαριάτα της «επόμενης ημέρας». Είναι οι ίδιοι που σήμερα θέτουν το ερωτηματικό υποβολιμαίως.
Κακώς το κάνουν και κάθε άλλο παρά ωφέλιμες υπηρεσίες προσφέρουν. Η απάντηση έχει δοθεί αμετακλήτως, το καλοκαίρι του 2015, ευτυχώς για τη χώρα και για την κοινωνία.
Η διατύπωση, υπό μορφή ερωτηματικού για το αν «Μένουμε Ευρώπη», θα μπορούσε να ήταν άτυχη, αν δεν υπέκρυπτε μία σαφώς εκπεφρασμένη πολιτική στάση, σύμφωνα με την οποία αμφισβητείται σήμερα, από ορισμένους, το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας και η ταύτισή του με νεο-αυταρχικά καθεστώτα.
Συνεπώς, για άλλη μια φορά, εκείνοι που υπερασπίστηκαν τις ευρωπαϊκές αξίες το 2015, απαντούν θετικά στο οντολογικό αυτό ερώτημα, αναγνωρίζοντας την πρόοδο που έκανε η πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια.
Τα υπόλοιπα είναι, απλά, εκ του πονηρού.
