Κριτικές

Martha C. Nussbaum, Δικαιοσύνη για τα ζώα. Η συλλογική μας ευθύνη, μετάφραση από τα αγγλικά: Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, Νεφέλη Κατσαφούρου, επιστημονική επιμέλεια: Αζαρίας Καραμανλίδης, Αλέξανδρος Μάμαλης, Κάτοπτρο, Αθήνα 2023, 434 σελ.

Ο άνθρωπος, κύριος και κάτοχος της φύσης (σύμφωνα με τη διατύπωση του Μίλαν Κούντερα), διαπράττει ένα τεράστιας κλίμακας ηθικό έγκλημα εις βάρος των άλλων ζώων. Το ζωικό βασίλειο καταδυναστεύεται από την ανθρωπότητα. Η Μάρθα Νούσμπαουμ, επ’ αυτού, επιχειρεί μια ιδιαίτερη προσέγγιση των δικαιωμάτων, της ηθικής και του δικαίου των ζώων και προτείνει στους ανθρώπους να μην παραμείνουν εκμεταλλευτές ή χρήστες τους. [ΤΒJ]

Χρήστος Λούκος, Η Ερμούπολη της Σύρου, 1821-1950: Από το Λίβερπουλ της Ανατολικής Μεσογείου στη βαμβακούπολη των Κυκλάδων, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2022, 637 σελ.

Η ιστορία της Ερμούπολης αρχίζει περί το 1822, όταν φτάνουν οι πρώτοι χιώτες πρόσφυγες στο λιμάνι. Και ώς το 1880 διέγραψε περίοδο ακμής. Ενώ κεντρικός στόχος του ελληνικού κράτους ήταν η απελευθέρωση των υπόδουλων αδελφών, κεντρικός στόχος των Ερμοπουλιτών ήταν η αύξηση του πλούτου της πόλης. Δηλαδή, συμφεροντολόγοι; Πρακτικότεροι και λιγότερο μεγαλόστομοι. Το κεντρικό ελληνικό ιδεολόγημα, η Μεγάλη Ιδέα, είχε μικρότερη απήχηση στην Ερμούπολη. Γιατί η Μεγάλη Ιδέα δεν είχε καμιά προοπτική χωρίς πόλεμο και πόλεμος σήμαινε το Αιγαίο ανάστατο, μ’ άλλα λόγια την καταστροφή του εμπορίου. (Μικρή σημείωση· το ανάστατο Αιγαίο είχε αναγκάσει τις Μεγάλες Δυνάμεις να επιβάλουν στον σουλτάνο την ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους.)

Τοny Judt, Ευρώπη: Μια μεγάλη χίμαιρα;, μετάφραση από τα αγγλικά: Ροζαλί Σινοπούλου, Aλεξάνδρεια, Αθήνα 2023, 123 σελ.

To 1995, χρονιά κατά την οποία εκδόθηκε το βιβλίο του Τόνι Τζαντ για την Ευρώπη, η ΕΕ ζούσε την ευφορία μιας «πανίσχυρης ένωσης». Ο υπέρμαχος της ενωμένης Ευρώπης και συγγραφέας μιας από τις πιο ουσιώδεις ιστορίες της βρετανός καθηγητής, ωστόσο, δεν συμμεριζόταν αυτή την ευφορία. Υποστήριξε ότι ο «μύθος» της Ευρώπης όχι μόνο δεν αμβλύνει τις παθογένειες της ηπείρου αλλά μας εμποδίζει ακόμη και να τις αναγνωρίσουμε. Πράγματι, μπροστά στον κυκεώνα των κρίσεων που ακολούθησαν (δημοσιονομικών, μεταναστευτικών, γεωπολιτικών, πολεμικών), η ΕΕ αποδείχθηκε, όπως ήδη ξέρουμε, απροετοίμαστη, αργή στις αντιδράσεις της, δύσκαμπτη, κατώτερη των περιστάσεων. (Τεύχος 145)

Σπύρος Βλαχόπουλος, Το «εγωιστικό γονίδιο» του δικαίου και το δίκαιο της τεχνητής νοημοσύνης. Από τον ανθρωποκεντρισμό στον οικοκεντρισμό και τους έξυπνους αλγόριθμους, πρόλογος: Τασούλα Επτακοίλη, Ευρασία, Αθήνα 2023, 112 σελ.

Όλα τα στοιχεία της φύσης, η κοινωνία μας «τα έβλεπε σε σχέση με τον άνθρωπο και το κατά πόσο θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα σε αυτόν. Σημείο αναφοράς, μέτρο σύγκρισης και στοιχείο διαφοροποίησης ήταν ο άνθρωπος». Και από τον ανθρωποκεντρικό τρόπο ζωής, οι κοινωνίες μεταβαίνουν σε ένα οικοκεντρικό μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης, «που προστατεύει τη φύση και βεβαίως και τον άνθρωπο ως ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της φύσης». Ο κόσμος μας αλλάζει και το ίδιο δεν μπορεί παρά να συμβεί και με το δίκαιο.

László Krasznahorkai, Η Σέιομπο πέρασε από εκεί κάτω. Μυθιστόρημα, μετάφραση από τα ουγγρικά: Μανουέλα Μπέρκι, Πόλις, Αθήνα 2019, 496 σελ.

Ένας ούγγρος τουρίστας έρχεται στην Αθήνα να δει την Ακρόπολη. Αντιμετωπίζει το χάος και τη ζέστη της πόλης κι όταν, μες στον καύσωνα, βρίσκεται μπροστά από τον Παρθενώνα δεν μπορεί να τον δει – τον τυφλώνει το φως που αντανακλάται στο ασβεστολιθικό πέτρωμα του βράχου. Αλλά το φως κρύβει καλά το σκοτάδι, που είναι κοντά. Μια λεπτομέρεια από το σύμπαν ενός ιδιαίτερου συγγραφέα. [ΤΒJ]

Θανάσης Μαρκόπουλος, Βροχές Βερμίου, Μελάνι, Αθήνα 2022, 64 σελ.

Και με την ένατη ποιητική συλλογή του, τις Βροχές Βερμίου, ο Θανάσης Μαρκόπουλος συνεχίζει τη γόνιμη ποιητική πορεία του. Διακρίνεται για πολλούς λόγους, καταρχήν επειδή υπηρετεί το παλαιό σχήμα: η ποίηση είναι λόγος ρυθμικός. Χαρακτηριστικά του, το απλό λεξιλόγιο, η δραματικότητα και η σποραδική υπέρβαση των κανόνων της λογικής και ρεαλιστικής αλληλουχίας. (τεύχος 144) 

Μιχάλης Μοδινός, Τελευταία έξοδος, Στυμφαλία. Mυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2014, 190 σελ.

Μίλτος Λειβαδίτης, Εξελικτική Ψυχολογία και Ψυχοπαθολογία, Παρισιάνου, Αθήνα 2023, 292 σελ.

Φέτος το καλοκαίρι μεταξύ των άλλων βιβλίων που διάβασα ήταν και τα συγκεκριμένα: το επιστημονικό σύγγραμμα του Μίλτου Λειβαδίτη και ένα παλιότερο μυθιστόρημα του Μιχάλη Μοδινού γραμμένο την πρώτη φάση της μεγάλης κρίσης της χώρας (και πρωτοδημοσιευμένο σε συνέχειες στο Books’ Journal). Εκ πρώτης όψεως, είναι δυο βιβλία που δεν φαίνεται να έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.   

Επίμετρο στο μυθιστόρημα Περεγρίνος

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αρμός το ιστορικό μυθιστόρημα του Αντώνη Νικολή Περεγρίνος. Από το βιβλίο αυτό, δημοσιεύουμε το επίμετρό του, στο οποίο ο συγγραφέας εξηγεί πώς και γιατί υιοθέτησε τον συγκεκριμένο ήρωα και πώς εργάστηκε για τη συγγραφή του: «Είχα δέκα-είκοσι πληροφορίες για μια ιστορική βιογραφία όπως μπορούσα να τις μαζέψω απ’ το κείμενο του Λουκιανού, που δεν αποκλείεται κι αυτές τραβηγμένες στα άκρα ή και διαστρεβλωμένες στο πλαίσιο της πολεμικής του λιβελογράφου Λουκιανού, μα κιόλας τόσες λίγες, που μόνο ιστορική δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί συνθεμένη στο τέλος η βιογραφία. Δεν είχα, λοιπόν, άλλη επιλογή από το να ριχτώ στη μελέτη των πηγών, γραπτών και υλικών καταλοίπων, της περιόδου, γενικότερα να καταστρώσω ένα «πρόγραμμα εργασίας», ευελπιστώντας ότι εντέλει μέσ’ απ’ αυτήν την περιήγηση θα… εμφανιζόταν εντός μου ο αληθινός από την άποψη της λογοτεχνίας, ο μυθιστορηματικός πια Περεγρίνος». (Τεύχος 145)

Mισέλ Βερνάν, Μοιρασμένες αναμνήσεις, μετάφραση από τα γαλλικά - επιμέλεια: Αντώνης Καζάκος, δίγλωσση έκδοση, Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2022, 152 σελ.

«Στα οικογενειακά μας άλμπουμ υπάρχουν πολλοί μικροί εύζωνοι, γιατί όλοι μας στην ηλικία των τεσσάρων, στο Παρίσι και στη Βρέστη, ποζάραμε φορώντας για μια μέρα αυτή τη στολή που είχε έρθει από την Ελλάδα και την οποία η θεία Ντόρα φύλαγε με θρησκευτική ευλάβεια μέσα σε μια βαλιτσούλα από χαρτόνι». Πώς και γιατί οικογένειες της Σαλονίκης μετανάστευσαν από την όμορφη Θεσσαλονίκη στη Γαλλία; Και γιατί εξακολουθούσαν να ντύνονται τσολιαδάκια; [ΤΒJ]

Αγγέλα Καστρινάκη, Μίλα, Πηνελόπη! Λογοτεχνικές μεταμορφώσεις της μυθικής ηρωίδας στην Ελλάδα και τον Δυτικό κόσμο από τον 19ο αιώνα ώς τις μέρες μας, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2023, 424 σελ.

Η νέα μελέτη της Αγγέλας Καστρινάκη εξετάζει ιστορικά και συγκριτικά τα πολλά πρόσωπα της ομώνυμης ηρωίδας στη νεοελληνική λογοτεχνία, πρωτότυπη και μεταφρασμένη, καθώς και στον κινηματογράφο, το θέατρο και το τραγούδι, κατ’ επιλογήν.

Αγγέλα Καστρινάκη, Μίλα, Πηνελόπη! Λογοτεχνικές μεταμορφώσεις της μυθικής ηρωίδας στην Ελλάδα και τον Δυτικό κόσμο από τον 19ο αιώνα ώς τις μέρες μας, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2023, 424 σελ.

Η Πηνελόπη της Αγγέλας Καστρινάκη είναι η γυναίκα, που διαλέγεται με τα φύλα και με τις εποχές και με τα γράμματα και τις τέχνες, στο πέρασμα του χρόνου. Η μέση γυναίκα, η γυναίκα η γήινη, η γυναίκα της καθημερινότητας, άρα η πολιτική γυναίκα, η γυναίκα που ενδιαφέρει την πολιτική. Πώς εξελίσσεται λοιπόν αυτή η Πηνελόπη και πώς διεκδικεί την ισότητα ή την αναγνώρισή της μέσα στην κοινωνία; Πώς την περιέγραψαν οι ποιητές κι οι πεζογράφοι, πώς την απαθανάτισε η ζωγραφική, πόση σχέση έχει με τη γυναίκα για την οποία μιλάνε οι σπουδές φύλου; Μια συνομιλία για την Πηνελόπη των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά εντέλει την Πηνελόπη της κοινωνικής μας ζωής. [TBJ]

Georgi Gospodinov, Φυσικό μυθιστόρημα, μετάφραση από τα βουλγαρικά: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Ίκαρος, Αθήνα 2020, 184 σελ.

Georgi Gospodinov, Περί φυσικής της μελαγχολίας, μετάφραση από τα βουλγαρικά: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Ίκαρος, Αθήνα 2018, 336 σελ.

Georgi Gospodinov, Χρονοκαταφύγιο, μετάφραση από τα βουλγαρικά: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Ίκαρος, Αθήνα 2021, 368 σελ.

Georgi Gospodinov, Εκεί όπου δεν είμαστε, μετάφραση από τα βουλγαρικά - ανθολόγηση: Αυγή Λίλλη, Ίκαρος, Αθήνα 2022, 168 σελ.

Και τα τρία πεζογραφικά βιβλία του Γκιόργκι Γκοσποντίνοφ είναι προκλητικά για τον αναγνώστη τους, γι’ αυτό άλλωστε και πολύ εύκολα από τη Βουλγαρία, όπου πρωτοκυκλοφόρησαν, γρήγορα έγιναν δημοφιλή παγκοσμίως. Το τρίτο μάλιστα απ’ αυτά, το Χρονοκαταφύγιο, μια αλληγορία για τη νοσταλγία του παρελθόντος και τη γοητεία που έχει, εξωραϊσμένη από τη μνήμη και συγκρινόμενη με το παρόν, τιμήθηκε με το Μπούκερ 2023. Ο Γκοσποντίνοφ είναι μόδα. Αλλά δεν είναι μόνο μόδα. Τα μυθιστορήματά του βρίσκονται στην αιχμή της εποχής μας, αναφέρονται στον κόσμο μας και στα στοιχήματα που τίθενται σε ατομική και σε κοινωνική κλίμακα. [ΤΒJ]