Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Διεθνολόγος με ειδικότητα στα θέματα ασφάλειας και καθηγητής στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας. Βιβλία του: Πριν το Μνημόνιο δεν έβλεπες (2013), Σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω. Ισλαμικό κράτος, ευρωπαϊκή ασφάλεια και Ελλάδα (2016).
Ο μάγος της διπλωματίας, η ψυχή των διεθνών σχέσεων, ο ψυχρός κυνικός, ο μεγάλος ιδεαλιστής, ο άνθρωπος του 20oύ αιώνα, είναι μόνο ορισμένοι από τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήθηκαν για να περιγράψουν το κενό που αφήνει ο Χένρι Κίσινγκερ. Είναι βέβαιο πως ο θάνατός του δεν άφησε ασυγκίνητους ούτε τους θαυμαστές, ούτε και τους πολέμιούς του. Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως μεγαλύτερους από τη ζωή[1].
David Omand, How to Survive a Crisis. Lessons in Resilience and Avoiding Disaster, Viking- Penguin Books, London 2023, 368 σελ.
Οι καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού και, αμέσως μετά, οι πρωτοφανείς πλημμύρες στη Θεσσαλία μοιάζουν να επιβεβαιώνουν μια «προφητεία», ότι και η Ελλάδα, όπως συνολικά τα κράτη, θα αντιμετωπίζει έκτακτα περιστατικά μεγάλης έκτασης και κρίσεις πολύ πιο συχνά. Η έξοδος από την πολυπρισματική κρίση χρέους της περασμένης δεκαετίας δεν μας ανακούφισε, αφού προέκυψαν η πανδημία, η κρίση του Έβρου, η οικονομική κρίση λόγω πανδημίας και της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και οι πρόσφατες φυσικές καταστροφές. Ο Ντέιβιντ Όμαντ, προσωπικότητα κύρους στους τομείς στρατηγικής ασφάλειας, διαχείρισης κρίσεων και πληροφοριών, στο τελευταίο βιβλίο του αναλύει τι πρέπει να κάνουν τα κράτη και οι κοινωνίες για να αντιμετωπίζουν τις κρίσεις που έρχονται.
Παναγής Παναγιωτόπουλος, Το Γεγονός. Γιατί άλλαξε ο κόσμος μετά την 11η Σεπτεμβρίου, επίμετρο: Νικόλας Σεβαστάκης, Οξύ, β’ έκδοση, Αθήνα 2021
«Καμία ημέρα δεν θα σας σβήσει από τη μνήμη του χρόνου». Αυτή η φράση από την Αινειάδα του Βιργιλίου βρίσκεται στον κεντρικό τοίχο του μνημείου για τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη. Τα χιλιάδες θύματα, οι φωτογραφίες των οποίων υπάρχουν στο μνημείο, είναι η κινητήριος δύναμη της μνήμης για την ημέρα που γκρέμισε τις βεβαιότητες και όρισε τη μετανεωτερικότητα της ασφάλειας του 21ου αιώνα. (Αναδημοσίευση με προσαρμοσμένο τίτλο μεγάλου μέρους της κριτικής για την επανέκδοση του βιβλίου του Παναγή Παναγιωτόπουλου, με αφορμή την επέτειο του Γεγονότος, που καθόρισε τις ζωές και την πορεία όλου του δυτικού κόσμου)
Το τραγικό δυστύχημα με τα τρένα που συγκρούστηκαν στα Τέμπη είναι μία ακόμη υπόμνηση πως ζούμε στην εποχή της διακινδύνευσης και της ανθρώπινης ανασφάλειας. Ο κίνδυνος είναι συστατικό της καθημερινότητάς μας. Γι' αυτό είναι ανάγκη να κάνουμε το κρίσιμο βήμα στο οποίο υστερούμε δεκαετίες, να έχουμε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο ασφάλειας κρίσιμων υποδομών, με τους αντίστοιχους τακτικούς ελέγχους. Υποχρεώσεις και κυρώσεις.
Τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016 στην Τουρκία, όταν και αλλάζει η στάση του προέδρου Ερντογάν έναντι της Δύσης, η μόνιμη συζήτηση στον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα κινείται γύρω από ένα ερώτημα «θα έχουμε θερμό επεισόδιο;».
Michel Winock, Charles De Gaulle. Ένας επαναστάτης στοιχειωμένος από την ιστορία, μετάφραση από τα γαλλικά: Σάντρα Βρέττα, Ποταμός, Αθήνα 2022, 163 σελ.
Ο Ντε Γκωλ είναι η πιο σημαντική προσωπικότητα της μεταπολεμικής Ευρώπης. Είναι επίσης εκείνος που έστησε δύο φορές τη Γαλλία στα πόδια της, το 1940, μετά τη γαλλική ήττα από τους Γερμανούς και το 1958, μέσα στη θύελλα του πολέμου της Αλγερίας. Πεποίθησή του πως η εξουσία του ηγέτη δεν θα έπρεπε να εκπορεύεται από τα κόμματα και το Κοινοβούλιο αλλά από την απευθείας εντολή του λαού. Ο Michel Winock γράφει ένα απομυθοποιητικό μεν, αλλά και βαθύ κείμενο για το στρατηγό, που παρουσιάζει συνοπτικά την πολιτική του πορεία, επισημαίνοντας ταυτόχρονα το μεγαλείο αλλά και τα σφάλματα στα οποία υπέπεσε κατά τη διάρκεια του πολιτικού του βίου. [ΤΒJ]
Regis Gente - Stephane Siohan, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Η βιογραφία ενός απρόσμενου πρωταγωνιστή, πρόλογος: Κώστας Γιαννακίδης, μετάφραση: Μαρία Μουρκούση, Παπαδόπουλος, Αθήνα 2022, 172 σελ.
Πριν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, ο Βλαντίμιρ Πούτιν είχε πειστεί ότι θα ήταν μια εύκολη επιχείρηση να εγκαταστήσει κάποια υποχείριά του πολιτική ηγεσία, επειδή ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από «ένας ηθοποιός», που θα έσπευδε να σώσει τη ζωή του. Διαψεύστηκε. Μια βιογραφία του Ζελένσκι, που μόλις κυκλοφόρησε, εξηγεί ότι ο Πούτιν είχε κάνει οικτρό λάθος. Ο Ζελένσκι δεν είναι τυχαίος, δεν κοιμήθηκε ηθοποιός για να ξυπνήσει ξαφνικά Τσώρτσιλ. Αλίμονο σε όσους τον υποτίμησαν.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η πολεμική σύγκρουση που για μήνες συγκλονίζει τον κόσμο προσεγγίστηκε από πολλούς ως μία ακόμη (;) εκδίκηση του ρεαλισμού.
Masha Gessen, Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο άνθρωπος δίχως πρόσωπο, μετάφραση από τα αγγλικά: Τιτίνα Σπερελάκη, Πατάκη, Αθήνα 2021, 427 σελ.
Ο ηγέτης όπως Ρωσίας περιγράφεται ως όπως άνθρωπος που, όταν βρισκόταν στα πρόθυρα της εξουσίας, κανείς δεν ήξερε ποιος είναι και τι ακριβώς διαδρομή είχε. Πώς μπορεί όπως τέτοιος άνθρωπος, ένας άνθρωπος χωρίς πρόσωπο όπως τον αποκαλεί η ερευνήτρια Μάσα Γκέσεν, να φτάσει στο κορυφαίο αξίωμα μιας τόσο μεγάλης χώρας όπως η Ρωσία; (τεύχος 130)
Στις 18 Ιουλίου 2002, ο τότε αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, αντιστράτηγος Φώτης Νασιάκος ανακοινώνει την εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη και τη σύλληψη των μελών της. Ήταν το τέλος μιας σειράς γεγονότων που ακολούθησαν την έκρηξη βόμβας στα χέρια του Σάββα Ξηρού, μετά την αποτυχημένη προσπάθειά του να την τοποθετήσει σε σημείο του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ). Τον Σεπτέμβριο παραδόθηκε και ο Δημήτρης Κουφοντίνας, η σύλληψη του οποίου εκκρεμούσε. Ωστόσο, η ελληνική πολιτεία δεν έδωσε με την ίδια αποτελεσματικότητα τον ιδεολογικό αγώνα, με αποτέλεσμα η 17 Νοέμβρη να εξακολουθεί να έχει συμπαθούντες και, κυρίως, να έχει ακόμα επίδοξους μιμητές.