Γνώμες
Για πρώτη φορά το Συμβούλιο της Ευρώπης αμφισβήτησε προχθές τον τρόπο διεξαγωγής εκλογικής διαδικασίας σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο γενικός γραμματέας του Συμβουλίου Θορμπγιόρν Τζάκλαντ, σε ανακοίνωσή του, επισήμανε ότι το δημοψήφισμα, που αναμένεται να πραγματοποιηθεί στη Ελλάδα, την Κυριακή δεν πληροί τις διεθνείς προδιαγραφές.
Eίμαι οργισμένος, όπως και πολλοί άλλοι. Επειδή δεν θέλουμε να δούμε μιαν «Ευρώπη πλην Ελλήνων.» Και επειδή ξέρουμε από τον Αριστοτέλη ότι ορθά μας δίνουν την εντύπωση ηλιθίου όσοι δεν εξοργίζονται όταν και όπως πρέπει, διότι αυτό δείχνει ότι δεν μπορούν να αποτιμήσουν την αξία μιας κατάστασης και δεν έχουν τη διάθεση να αμυνθούν (Ηθ. Νικ. 1126a4-8). οργισμένοι δίχως ενοχές διότι ξέρουμε πως μας συγκινεί μόνο ό,τι έχει σημαντική αξία για μας (Ρητορική 1378b10-11). Δεν έχει να κάνει αυτή η οργή με βία, διχόνοια ή διχασμό. Είναι για να δυναμώσουν τα πνευμόνια μας ώστε να βγει μια δυνατή κραυγή για να χωνέψουν όσοι δεν θέλουν να καταλάβουν ότι αυτή η χώρα είναι και δική μας.
Για πρώτη φορά μετά το 1974, η κυβέρνηση καλεί το λαό σε δημοψήφισμα. Θα φανταζόταν κάποιος ότι η πολιτική ηγεσία θέλει την άποψη του λαού για κάποιο πολύ σημαντικό ζήτημα. Καμία σχέση. Δεν ενδιαφέρεται για την άποψη του λαού, ακόμη κι αν στο τέλος θα αναγκαστεί να τη σεβαστεί. Αντιθέτως, την εκμεταλλεύεται και τη θέτει στην υπηρεσία της συγκρότησης ενός δήθεν ισχυρού διαπραγματευτικού χαρτιού. Αποτείνεται στον ελληνικό λαό για να εκμαιεύσει το ΟΧΙ και να ενδυναμώσει την αποτυχημένη της διαπραγμάτευση.
Η φράση του Αντώνη Σαμαρά την οποία απηύθυνε στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, το βράδυ της κοινοβουλευτικής συζήτησης για το δημοψήφισμα, θα μείνει στην Ιστορία: «Κυρία Πρόεδρε, να το πάρετε χαμπάρι, το έχετε παρακάνει. Δεν είστε δικτάτορας! Πρόεδρος της Βουλής είστε». Ιστορική αλλά ελλιπής: λείπει η λέξη ακόμα πριν από το θαυμαστικό. Άρθρο ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ.
Η χώρα χρεοκόπησε. Η κοινωνία βρίσκεται σε αναταραχή. Η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί σε απευθείας μετάδοση το τέλος της τρακαδόρικης Aριστεράς, αυτού του υβρίδιου της Μεταπολίτευσης, το οποίο ελέω τύψεων των νικητών του Εμφυλίου που φέρθηκαν με αμετροέπεια και σκληρότητα στους ηττημένους, παρασιτούσε στο σώμα της κοινωνίας επί σαράντα ολόκληρα χρόνια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι νεκρός. Αυτό το γνωρίζει η ηγεσία του, τα στελέχη του και αρκετά από τα νουνεχή μέλη του. Δεν το γνωρίζει μόνο ο ερυθρομέλανος όχλος που γαλουχήθηκε στις πλατείες της «αγανάκτησης» και αποτέλεσε το εκτροφείο του μοναδικού μαζικού αντικοινοβουλευτικού κινήματος μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου συνυπήρξαν αρμονικά οι νικητές και οι ηττημένοι του τελευταίου εμφυλίου διχασμού, έχοντας ως κοινό εχθρό την Ανοιχτή Κοινωνία.