Αριστερά

Η ιδέα της «ουδετερότητας» από την ΕΣΣΔ στον Ψυχρό Πόλεμο ώς τη σημερινή Ρωσία. Αναδημοσίευση από το τεύχος 129.

Το ακραίο Κέντρο δεν αφορά την κοινωνική ή την οικονομική ατζέντα αλλά τη θεσμική και ιδεολογική αντιμετώπιση μιας Αριστεράς που έχει με τον καιρό γίνει αντιδραστική δύναμη. Άρθρο παρέμβασης από τον καθηγητή Νικόλα Σεβαστάκη.

Κάτι που εξηγεί την ανοχή και την κατανόηση της Αριστεράς προς τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία (και δεν αναφέρομαι  στη σοσιαλδημοκρατική Αριστερά, αλλά στην κομμουνιστική, στη ριζοσπαστική Αριστερά, εκείνη της Ανατροπής  και όσους  την ακολουθούν, συνειδητά ή ασυνείδητα)  είναι και το γεγονός που επισημαίνεται από πολλούς, ότι δηλαδή η ρωσική πολεμική επέμβαση σημαίνει –προς το παρόν– και το τέλος της παγκοσμιοποίησης.

Νίκος Διακουλάκης, Σπύρος Καβουνίδης, Νίκος Κουτρέτσης, Γιάννης Μαρούκης, Γιάννης Μεϊμάρογλου, Λάμπης Ντόλκας, Βασίλης Στεφανής, Δημήτρης Ψυχογιός, Διαδρομές, Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2021, 288 σελ.

Οκτώ κείμενα απολογισμού και αυτογνωσίας από ισάριθμα πρόσωπα με ενδιαφέρουσες πολιτικές διαδρομές, στην αντιδικτατορική πάλη, σε εκδοχές της δημοκρατικής Αριστεράς και στη διεκδίκηση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και της Ευρώπης. Τι μένει από μια τέτοια πορεία; [ΤΒJ]

Walter Benjamin, Ημερολόγιο Μόσχας,  επιμέλεια πρωτοτύπου - σημειώσεις: Γκάρι Σμιθ, μετάφραση από τα γερμανικά: Έμη Βαϊκούση, πρόλογος Γκέρσομ Σόλεμ, επίμετρο: Κώστας Καλφόπουλος, Καστανιώτη. Αθήνα 2021, 268 σελ.

Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν ταξίδεψε στη Μόσχα στις 6 Δεκεμβρίου 1926 και παρέμεινε εκεί μέχρι την 1η Φεβρουαρίου 1927. Τρεις θεωρούνται οι λόγοι για το ταξίδι του αυτό: Για να δει και να αναθερμάνει τις σχέσεις του με τη γυναίκα που αγαπά, την Άσια Λάτσις. Για να αποφασίσει αν θα μπει στο γερμανικό κομμουνιστικό κόμμα. Και για να δει από κοντά την οργάνωση της εξουσίας και της καινούργιας κοινωνίας της Μόσχας, καθώς  και να εξερευνήσει αν μπορεί να συνεργαστεί με ρωσικά έντυπα.