Ευρωπαϊκή Ένωση
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΠώς παρερμηνεύθηκε η αρχική επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία
Μόνο μετά την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022 –οκτώ χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας τον Φεβρουάριο του 2014– η Δύση άρχισε να αφυπνίζεται και να αντιλαμβάνεται ότι στην πραγματικότητα η Ρωσία είναι ένα αναθεωρητικό κράτος που επιδιώκει να επιβάλει το δικό του όραμα για μια ευρωπαϊκή τάξη ασφαλείας. Μέχρι τότε, ο πόλεμος των ετών 2014-22 στο Ντονμπάς ερμηνεύτηκε συχνά ως μια ενδοουκρανική σύγκρουση που θα μπορούσε να επιλυθεί απομονωμένη από το ευρύτερο πλαίσιο της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής. Οι προσπάθειες αυτές όχι μόνο απέτυχαν, αλλά και οδήγησαν σε ολοένα αυξανόμενο τυχοδιωκτισμό της Μόσχας. Γιατί η Δύση απέτυχε να διαγνώσει σωστά το πρόβλημα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; Με ποιους τρόπους τα διδάγματα από αυτή την αποτυχία είναι σημαντικά σήμερα;
Πώς η Δύση παραπλανήθηκε από τη Μόσχα
Άρθρο παρέμβασης των Julia Kazdobina, Jakob Hedenskog και Andreas Umland
Ο ρωσοουκρανικός πόλεμος ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2014. Γιατί όμως οι δυτικές χώρες αναθεώρησαν σοβαρά την πολιτική τους για τα ρωσικά πράγματα οκτώ μόλις χρόνια αργότερα, μετά δηλαδή την έναρξη της πλήρους εισβολής;
Η επόμενη μέρα για την Ευρώπη
Μετά τις ευρωεκλογές, η επόμενη μέρα περιέχει σοβαρές προκλήσεις για την Ευρώπη. Προκλήσεις που αφορούν την ισχύ της, την ανταγωνιστικότητά της, την ασφάλεια και την πρόοδο των πολιτών της.
Στις 10 Ιουνίου, η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αρμόδια Επίτροπος για τις Ψηφιακές Τεχνολογίες, Μαργκρέτε Βεστάγκερ, εγκαινίασε, από τo Κατζάνι της Φινλανδίας, μια ψηφιακή πλατφόρμα με την επωνυμία Destination Earth (DestinE) μέσω της οποίας κανείς αποκτά πρόσβαση στο μεγαλύτερο Ψηφιακό Δίδυμο του πλανήτη: τη Γη. Το έργο αυτό αναμένεται να επιφέρει μια πραγματική επανάσταση στη μοντελοποίηση, προσομοίωση και παρατήρηση των κλιματικών φαινομένων και, ιδίως, στην ανάλυση των κινδύνων που αυτά ενέχουν για την ανθρώπινη ασφάλεια, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην υλοποίηση των στόχων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Τι θα συμβεί στην Ανατολική Ευρώπη εάν οι ΗΠΑ αποχωρήσουν
Παρά την άγρια επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι Ανατολικοκεντρικοί Ευρωπαίοι αισθάνονται σήμερα ασφαλείς. Έχουν εμπιστοσύνη στο ΝΑΤΟ. O υπό την ηγεσία των ΗΠΑ αμυντικός οργανισμός θεωρείται και από τη Μόσχα ιδιαίτερα ισχυρός. Όμως, πολλοί πολιτικοί, διπλωμάτες και εμπειρογνώμονες στην Ανατολική Ευρώπη αναρωτιούνται τι θα συμβεί στις χώρες τους, αν ο Ντόναλντ Τραμπ κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2024 στις ΗΠΑ.
Zeitenwende – Deutschlands Aufwachen aus dem Dornröschenschlaf nach der Invasion der Ukraine?
Σημείο καμπής: Η Γερμανία ξυπνά από τον λήθαργο μετά την εισβολή στην Ουκρανία;
Θα ενώσει άραγε ή θα διχάσει o Πούτιν την Ευρώπη;
Η επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, όπως και η ευρύτερη επίθεση στην Ευρωπαϊκή Τάξη Ασφαλείας θέτει το ζήτημα της πανευρωπαϊκής συνεργασίας και εντός αλλά και πέραν των ορίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Tεύχος 150
Οι δολοφόνοι
Τα γεγονότα: ο Αλεξέι Ναβάλνι δολοφονήθηκε την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024 από το καθεστώς Πούτιν. Η επίσημη ανακοίνωση της υπηρεσίας των ρωσικών φυλακών λέει ότι ο Ναβάλνι αισθάνθηκε αδιαθεσία κατά τη διάρκεια ενός περιπάτου κι ότι ο θάνατός του προκλήθηκε από θρόμβωση. Η φράση αυτή περιέχει δύο κραυγαλέα ψεύδη:
Τοny Judt, Ευρώπη: Μια μεγάλη χίμαιρα;, μετάφραση από τα αγγλικά: Ροζαλί Σινοπούλου, Aλεξάνδρεια, Αθήνα 2023, 123 σελ.
To 1995, χρονιά κατά την οποία εκδόθηκε το βιβλίο του Τόνι Τζαντ για την Ευρώπη, η ΕΕ ζούσε την ευφορία μιας «πανίσχυρης ένωσης». Ο υπέρμαχος της ενωμένης Ευρώπης και συγγραφέας μιας από τις πιο ουσιώδεις ιστορίες της βρετανός καθηγητής, ωστόσο, δεν συμμεριζόταν αυτή την ευφορία. Υποστήριξε ότι ο «μύθος» της Ευρώπης όχι μόνο δεν αμβλύνει τις παθογένειες της ηπείρου αλλά μας εμποδίζει ακόμη και να τις αναγνωρίσουμε. Πράγματι, μπροστά στον κυκεώνα των κρίσεων που ακολούθησαν (δημοσιονομικών, μεταναστευτικών, γεωπολιτικών, πολεμικών), η ΕΕ αποδείχθηκε, όπως ήδη ξέρουμε, απροετοίμαστη, αργή στις αντιδράσεις της, δύσκαμπτη, κατώτερη των περιστάσεων. (Τεύχος 145)
Αντιευρωπαϊσμός: η Μεγάλη Ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο)
Αναδημοσίευση άρθρου από το τεύχος 74 του Books' Journal (Φεβρουάριος 2017)
Στις αρχές του 2016 είχα γράψει ένα κείμενο με τίτλο «2016: Η χρονιά της απομάγευσης (;)»[1]. Στο κείμενο αυτό διατύπωνα την άποψη ότι από τις 13 Ιουλίου 2015[2], στο επίπεδο των ιδεών, το ηγεμονικό αφήγημα του «αντιμνημονίου» είχε καταρρεύσει με πάταγο, μετά την κυβίστηση Τσίπρα, αφήνοντας σε ιδεολογική παραζάλη τους υποστηρικτές του, που ήταν τα δύο τρίτα των κατοίκων της χώρας. Έκτοτε, η χώρα πορεύεται σε συνθήκες ιδεολογικού κενού. Μοιάζει με οικοδόμημα που έχει αποσαθρωθεί το κονίαμά του και είναι έτοιμο να καταρρεύσει με πάταγο.