Γιώργος Πινακούλας

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο CNN Greece και στον Στέλιο Παπαγρηγορίου, ο συγγραφέας Νικήτας Σινιόσογλου κάνει λόγο περί παρακμής της Δύσης, την οποία μάλιστα θεωρεί μη αναστρέψιμη:

Βρισκόμαστε στα 692. Ένας μοναχός που είναι γνωστός με το ψευδώνυμο Πελιδνός λόγω της χλωμής όψης του, έμπειρος στον εντοπισμό και τη δίωξη αιρετικών, καλείται στην Κωνσταντινούπολη. Ο Πατριάρχης τού αναθέτει μια δύσκολη αποστολή: πρέπει να εντοπίσει έναν θίασο λατρευτών του Διονύσου που περιοδεύει στη Θράκη και τη Μικρά Ασία διασκεδάζοντας τον κόσμο με άσεμνα θεάματα. Ο Πελιδνός, παρά τον αρχικό δισταγμό του, θ’ αναλάβει την αποστολή και θα τεθεί επικεφαλής στρατιωτικού αποσπάσματος. Το κυνήγι των διονυσιαστών όμως θα πάρει μια απροσδόκητη τροπή. Αυτή είναι, με λίγα λόγια, η υπόθεση στο μυθιστόρημα Πυρές κι αρμοί του Χρήστου Ποζίδη (Άπαρσις, 2024).

Ρισάρ Μαλκά, Το δικαίωμα να χλευάζουμε τον Θεό, μετάφραση από τα γαλλικά: Αθηνά Πεντίδη, Athens Review of Books, Αθήνα 2024, 132 σελ.

Το βιβλίο του Ρισάρ Μαλκά Το δικαίωμα να χλευάζουμε τον Θεό (μτφρ. Αθηνά Πεντίδη, Athens Review of Books) περιέχει τη συγκλονιστική αγόρευση του συγγραφέα στη δίκη για τις δολοφονίες των σκιτσογράφων του Σαρλί Εμπντό. Πρόκειται για μια παθιασμένη υπεράσπιση του δικαιώματος της βλασφημίας, μιας από τις σπουδαιότερες φιλελεύθερες κατακτήσεις της ευρωπαϊκής Νεωτερικότητας. Όπως εξηγεί ο Μαλκά, μόνο το θάρρος και το δικαίωμα να χλευάζουμε τα θεία, δηλαδή ο ύψιστος βαθμός παρρησίας, μπορεί να μας προστατεύσει συλλογικά από τη μισαλλόδοξη φονικότητα των θρησκολήπτων και από την οικοδόμηση της κοινωνικής ζωής πάνω στο φόβο. Κάθε έκκληση για μετριοπαθή τάχα και συμβιβαστική υποστολή αυτής της ελευθερίας δεν μπορεί να οδηγήσει παρά στην εξαγρίωση των στενόμυαλων δογματικών.

Στις 16 Φεβρουαρίου συμπληρώ[θηκε] ένας χρόνος από το θάνατο του Αλεξέι Ναβάλνι, μάρτυρα της ελευθερίας, στις ρωσικές φυλακές. Ο Ναβάλνι ήταν ο γνωστότερος και χαρισματικότερος πολιτικός τής αντιπολίτευσης στην πουτινική Ρωσία κατά τη δεκαετία του 2010 και μέχρι το θάνατό του. Είχε εκτοπιστεί δύο μόλις μήνες νωρίτερα σε μια σκληρή φυλακή στον Αρκτικό Βορρά, για ν’ απομακρυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο από τα μάτια της κοινής γνώμης. Εξέτιε πολυετή ποινή φυλάκισης με κατασκευασμένες κατηγορίες, στην πραγματικότητα για τον απλό λόγο ότι εναντιώθηκε στον τύραννο. Όπως φαίνεται, η φυλάκισή του δεν αρκούσε στον αποχαλινωμένο πια δικτάτορα. Όλα δείχνουν ότι ο Ναβάλνι δολοφονήθηκε είτε έμμεσα, λόγω των σκληρών συνθηκών και της παραμέλησης, είτε και άμεσα, κατ’ εντολήν του Πούτιν.

Εδώ και μερικούς μήνες, ο Γιώργος Πινακούλας κρατά μια νέα ρουμπρίκα στην έντυπη έκδοση του Books' Journal, με γενικό τίτλο «Σημειώσεις στο περιθώριο». Από σήμερα, αρχίζει η αναδημοσίευση και στην ηλεκτρονική μας έκδοση της εργασίας του - με την ύλη του τεύχους 160.

Δημήτρης Αρμάος, Η προσφορά της ξεριζωμένης καρδιάς. Προϊστορία και λειτουργία του θέματος στην Ερωφίλη του Χορτάτση, Gutenberg, Αθήνα β’ έκδ. 2020, 1010 σελ.

Περισσότερα από δέκα χρόνια δαπάνησε ο χαλκέντερος φιλόλογος και ποιητής Δημήτρης Αρμάος στη συγγραφή της διδακτορικής του διατριβής. Το μακρύ ερευνητικό του ταξίδι στις θάλασσες της ανθρωπολογίας, της λογοτεχνίας και της ερμηνευτικής ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και ολοκληρώθηκε μόλις το 2004, όταν η διατριβή εγκρίθηκε από το Φιλολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.

Aleksandr Grin, Τα πορφυρά πανιά, μετάφραση από τα ρωσικά: Ιοκάστη Καμμένου, επίμετρο: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Κίχλη, Αθήνα 2013, 208 σελ.

Απ’ τις ωραίες εκδόσεις της Κίχλης κυκλοφόρησε πρόσφατα το αριστούργημα του Αλεξάντρ Γκριν Τα πορφυρά πανιά, σε μετάφραση της Ιοκάστης Καμμένου και με επίμετρο της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου. Ο Αλεξάντρ Γκριν (1880-1932) ήταν σπουδαίος μοντερνιστής συγγραφέας, μια εμβληματική μορφή της ρωσικής πρωτοπορίας, που έγραψε μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα. Στα ελληνικά κυκλοφορεί και η νουβέλα του Ο κυνηγός των αρουραίων, σε μετάφραση Γιώργου Τσακνιά (Στιγμή 1995).