Η Νουαβίλ είχε την τύχη να γνωρίσει τον Κούντερα και να γίνει δεκτή στο σπίτι του τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Διότι ο μεγάλος τσέχος συγγραφέας είχε αποσυρθεί από τη δημοσιότητα ήδη απ’ τη δεκαετία του 1980 και αρνιόταν πεισματικά οποιαδήποτε έκθεση στα φώτα της. Η Νουαβίλ όμως κέρδισε την εμπιστοσύνη του και συναντήθηκε πολλές φορές μαζί του. Καρπός των συναντήσεων και των συζητήσεών τους είναι τούτο το βιβλίο. Η συγγραφέας κινείται μπρος πίσω στο χώρο και το χρόνο, από την Τσεχία στη Γαλλία και από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 στο σήμερα. Φωτίζει τη ζωή του Κούντερα, το έργο του, τη σχέση μεταξύ τους, αλλά και τη σχέση του συγγραφέα με τους συναδέλφους του, με το κοινό, με την ιστορία εντέλει. Το βιβλίο της Νουαβίλ απαντά σε πολλά ανοιχτά ερωτήματα για τη ζωή και το έργο του Κούντερα, και αφήνει επίσης πολλά σκόπιμα αναπάντητα. Ο μεγάλος συγγραφέας, όπως κάθε μεγάλος δημιουργός, θα παραμείνει ένα θαυμαστό αίνιγμα, που αχνοφαίνεται μέσα στο έργο του.
Πόσες φορές δεν μου είπε: «Όλα υπάρχουν στα βιβλία μου»; Δεν ήταν μια απλή διατύπωση. Η ζωή του έχει διαποτίσει τις σελίδες τους. Αρκεί να περπατήσεις μέσα σ’ αυτό το «άλλο σπίτι», και θα τον βρεις. Αυτόν, ή ψήγματα από αυτόν διάσπαρτα στους ήρωες που του μοιάζουν. Βρίσκεται σε κάθε δωμάτιο. Όπως όλοι οι καλοί οικοδόμοι, έχει ανακατέψει τα τούβλα. Αυτά που είναι από το σπίτι του και αυτά που είναι από αλλού. Από αυτήν ακριβώς την ανάμειξη έρχεται η έμπνευση.[1]
[1] Φλοράνς Νουαβίλ, Μίλαν Κούντερα. «Γράψιμο… Τι ιδέα κι αυτή!», μτφρ. Γιάννης Η. Χάρης, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2025, σ. 11.
