Σύνδεση συνδρομητών

Αλεξάνδρεια – Κάιρο – Λωζάννη – Παρίσι (2)

Τετάρτη, 24 Μαρτίου 2021 22:52
 Το καφέ του Jardin du Groppi Hotel, Κάιρο. Εικόνα από καρτ ποστάλ εποχής.
Αρχείο The Books’ Journal
Το καφέ του Jardin du Groppi Hotel, Κάιρο. Εικόνα από καρτ ποστάλ εποχής.

1963. Το ξήλωμα της ομογένειας στην Αίγυπτο συνεχίζεται. Στις επιστολές προς τη σύζυγό του, στην Αθήνα, ο Σπύρος περιγράφει την προσπάθειά του να στείλει τα έπιπλα στην Ελλάδα, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο... Συνέχεια από το προηγούμενο: https://booksjournal.gr/stiles/pira-to-gramma-sou/3157-aleksandreia-kairo-lozanni-parisi [TBJ]

Η πίεση των αρχών της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας, όπως λεγόταν τότε η Αίγυπτος, προς την ελληνική ομογένεια εντείνεται την άνοιξη του 1963. Η ανησυχία των Ελλήνων ακολουθεί αυτή την ένταση. Η εφημερίδα της Αλεξάνδρειας Ο Ταχυδρόμος[1] είναι γεμάτη από σχετικές αναφορές. Εκκλήσεις γίνονται καθημερινά προς τη διπλωματική εκπροσώπηση της Ελλάδας. Ο Έλληνας πρέσβης, Χαρίλαος Ζαμαρίας, είναι καθησυχαστικός.

Είναι όμως σαφές ότι το ξήλωμα της ομογένειας θα συνεχιστεί. Το ίδιο και οι εθνικοποιήσεις. Ο Ταχυδρόμος κάνει έκκληση για κοινή ομαδική διευθέτηση. Ο Σπύρος και η Μαιρούλα έχουν πάρει την απόφαση να φύγουν, όπως σημειώθηκε στην προηγούμενη ανάρτηση αυτής της αλληλογραφίας.

Θέλουν να πάρουν μαζί τους στην Αθήνα, απ’ τα αντικείμενα του σπιτιού τους, ό,τι μπορεί να σωθεί. Οι αιγυπτιακές αρχές επέτρεπαν μόνο τα ατομικά είδη. Τα έπιπλα εκείνη την εποχή χρησιμοποιούνταν για όλη τη ζωή, ακόμη και για δύο ή τρεις γενιές. Αποτελούσαν, αλλά και καθόριζαν, σημαντικό κομμάτι του βίου και της ταυτότητας της οικογενειακής εστίας. Έτσι πρώτη προτεραιότητά τους είναι τα έπιπλα και η εν γένει οικοσκευή, ενώ αποδέχονται ότι δεν θα μπορέσουν να πάρουν την συλλογή των ανατολικών ταπήτων και τα ασημικά τους, πολύτιμα αλλά πολυτελή.

Ο Σπύρος μένει πίσω γι’ αυτό, ταξιδεύει στο Κάιρο και επισκέπτεται τις αιγυπτιακές και τις ελληνικές διπλωματικές αρχές για να πάρει την πολυπόθητη άδεια. Ενημερώνει τη γυναίκα του για τις προσπάθειές του μ’ εφτά γράμματα (δημοσιεύονται το πρώτο και το τελευταίο) καθώς, μετά από ένα δίμηνο προσπαθειών, αποφασίζει ότι του αρκεί η μερική επιτυχία των επιδιώξεών του και φεύγει οριστικά από την αγαπημένη του Αλεξάνδρεια.

 

Επιστολή 2.

Από Κάιρο προς Αθήνα,  αποστολέας: Σπύρος, παραλήπτρια: Μαιρούλα, 16 Μαΐου1963 

Κάιρο 16/ 5/1963 3h ώρα                             

Να μου απαντήση

η Αγγελικούλα[2] τι άλλα

πιστοποιητικά θέλει,

το γρηγορότερο, μαζύ

με την απάντησή σου.

Jardin du groppi[3]

Αγαπημένη  μου Μαιρούλα.

Το κεφάλι μου πάει να σπάσει από την αγανάκτησή μου, και από τη στενοχώρια μου. Δεν έγινε τίποτα για το permis. Η πεισματώδης άρνησις και η εναντίον κάθε ανθρωπίνου νόμου εκ μέρους του γραφείου των αδειών είναι κάτι το εξωφρενικόν!.

Επί μιάμιση ώρα συζητούσα το ζήτημα μόνος μου διά να τους πείσω με τα απτότερα με τα πλέον φανερά arguments, αλλ’ η άρνησίς των η πεισματώδης, η άλογος, η άδικος ήτο κάτι το παροιμιώδες.

Ο Ζαμμαρίας δυστυχώς λείπει. Θάλθει την προσεχή Πέμπτην ήτοι εις τας 23/5/63, ο δε Μπουλζής[4] τραβά την ουράν του, ισχυριζόμενος ότι δεν είναι δουλειά του! Είναι οδυνηρόν, αποκρουστικόν και καταθλιπτικόν να σου εξηγήσω όλα τα details. Αισθάνομαι τον εαυτό μου άρρωστον, αφ’ ενός από την αποτυχίαν, αφ’ ετέρου διά τον χρόνον που τόσο άδικα έχασα! Αλλ’ ό,τι έγινε, έγινε.

Ένα πράγμα θέλω να σ’ ερωτήσω, Μαιρούλα μου, και σε παρακαλώ να μου απαντήσεις αμέσως και δίχως κανένα δισταγμόν:

Περισσότερον απ’ ό,τι εθυσίασα, δεν μπορώ να θυσιάσω περισσότερον εις χρόνον. Εάν μείνω περισσότερoν εδώ, αναμένοντας υποθετικά λύσεις, θα πέσω άρρωστος, εκτός που κινδυνεύω να χάσω τόσα πράγματα αυτόθι. Λοιπόν, σου αποστέλω το ερώτημα: Έπειτα που θα βεβαιωθώ πως αι actions de B Nation, et d’Athens έφυγαν, θέλεις να τα αφήσω όλα όσα απαγορεύεται (tapis… aux[5], argenterie) και νάλθω αφού πάρω τα έπιπλα μας μόνον; Ή θέλεις να εξακολουθήσω τον αγώνα; Βεβαίως θα τ’ αφήσω με τας μεγαλυτέρας guarantee, και αργότερα έχει ο Θεός! Γράψε μου αμέσως. Μόλις πάρω απάντησή σου θα φύγω, εν τω μεταξύ θα ετοιμασθώ ως σαν να μου έχεις πει ναι.

Σε φιλώ γλυκά, και με συγχωρείς αν απέτυχα ή στο τελευταίο μου effort. Τα πράγματα πάντως δεν θα χαθούν.

Δεν γνωρίζουμε την απάντηση της Μαιρούλας αλλά τελικά ο Σπύρος παρέμεινε άλλους δύο μήνες.

 

Επιστολή 3.

Από Αλεξάνδρεια προς Αθήνα,  αποστολέας: Σπύρος, παραλήπτρια: Μαιρούλα, 21 Ιουλίου 1963. 

Αλεξάνδρεια 21/7/83 Κυριακή

Αγαπημένη μου Μαιρούλα

Ετοιμάζομαι διά την Αγίαν Παρασκευήν. Είναι η τελευταία Κυριακή που μένω εις την Αίγυπτον έπειτα από τόσα χρόνια. Δόξα τω Θεώ επεράσαμεν καλά.

Του χρόνου θα εκτελέσω την υπόσχεσιν και την επιθυμίαν μου διά την μεταφοράν του Πατέρα και της Μητέρας σου.

Η ευχούλα τους νάναι μαζί μας καθώς και η ευχούλα της μητέρας μου και του Θείου Κωστή.

Την Χρυσώ την περιποιήθηκα χθες. Ό,τι μου είπες της έδωσα και ήτο κατευχαριστημένη.

Έλαβα το από 17 τρέχοντος γραμματάκι σου με τας λέξεις «έφθασαν, έφθασαν, έφθασαν»! Με συγκίνησε πολύ. Θα το κρατήσω και θα το φέρω εις Αθήνας!  Σου έγραψα τι έδωσα εις τον Kirijian. Ηυχαριστήθη πολύ.

Διά το ζήτημα των ταπήτων και argenterie σου έγραψα ήδη. Τα άφησα υπό την προστασίαν των διπλωματικών μας αρχών εις το σπίτι του Νίκου. Η πρεσβεία φροντίζει.

Η έγγραφη διαμαρτυρία που έκανα προς αυτήν έπιασε θαυμάσια και ο κ. Πρέσβης δεν ημπόρεσε να ξεφύγη από επίσημα διαβήματα. Εσυνενοήθην και με τον Kirijian και Khatoum.

Σου εσωκλείω εντός του γράμματος αυτού δεύτερον original της αποστολής επίπλων, δυνάμει του οποίου θα τραβηχτούν τα έπιπλα εκ Πειραιώς. Είναι το λεγόμενον …[6] = εκφορτωτική. Το πρώτον original (και τα δύο είναι πανομοιότυπα) τα κρατώ εγώ. Ούτω πως εάν ένα χαθεί το άλλο έχει την αυτήν αξίαν διά να αποσυρθούν τα πράγματα.

Έτσι είσαι καθ’ όλα εξησφαλισμένη. Εξ άλλου άμα θα διαβάζεις αυτό το γράμμα, θάμαστε μαζί.

Σε φιλώ γλυκά, γλυκά και καλήν αντάμωσιν.

___________

[1] Ταχυδρόμος (1958-1977), Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, http://efimeris.nlg.gr/ns/main.html.

[2] Η αδελφή του.

[3] Ξενοδοχείο στο Κάιρο.

[4] Τα γράμματα λ και ζ στο όνομα δεν είναι βέβαια, μπορεί να είναι διπλό φ, ή και κάτι άλλο.

[5] Ξενόγλωσση, δυσανάγνωστη λέξη.

[6] Ξενόγλωσση, δυσανάγνωστη λέξη.

Προσθήκη σχολίου

Όλα τα πεδία είναι υποχρεωτικά. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.