Πρόσωπα

Ανακοινώθηκε ο θάνατος του καθηγητή Κώστα Κριμπά, καθηγητή γενετικής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ακαδημαϊκού και εκλεκτού συνεργάτη του Books' Journal. 

Η Μαρία Καστρισιανάκη-Guiton, πολύπειρη και σημαντική δημοσιογράφος που εργαζόταν ως ανταποκρίτρια από το Λονδίνο της DeutscheWelle και, μεταξύ πολλών άλλων δραστηριοτήτων, πολύτιμη συνεργάτρια του Books’ Journal, πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2021, έπειτα από μακρά πάλη με τον καρκίνο.

John Le Carré, Ένας προδότης στα μέτρα μας, μετάφραση από τα αγγλικά: Νάσος Κυριαζόπουλος, Bell, Αθήνα 2011, 342 σελ.

«Ένας καλός συγγραφέας δεν είναι ειδικός παρά μονάχα στον εαυτό του. Και αν είναι συνετός, φυλάει τα λόγια του πάνω σ’ αυτό το θέμα. Μερικοί από σας ίσως αναρωτιούνται γιατί διστάζω να ενδώσω σε συνεντεύξεις στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τον Τύπο. Η απάντηση είναι ότι τίποτε απ’ όσα γράφω δεν είναι αληθινό. Είναι η ύλη των ονείρων, όχι η πραγματικότητα. Κι όμως, τα ΜΜΕ με αντιμετωπίζουν σαν να έχω γράψει εγχειρίδια για κατασκόπους. Σ’ ένα βαθμό κολακεύομαι που τα παραμύθια μου τα παίρνουν τόσο σοβαρά. Ωστόσο, ταυτόχρονα, σιχαίνομαι τον ρόλο του γκουρού, μια και δεν έχει καμία σχέση με το ποιος είμαι και το τι κάνω. Οι καλλιτέχνες, από την εμπειρία μου το λέω, έχουν πολύ φτενό πυρήνα. Υποκρίνονται. Δεν είναι το γνήσιο πράγμα. Είναι κατάσκοποι. Κι εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση». Μερικά λόγια με τα οποία ο Τζον Λε Καρρέ αυτοπαρουσιαζόταν, μια περιήγηση στο έργο του συγγραφέα που μετέτρεψε την κατασκοπεία σε υπαρξιακό στοίχημα. Αναδημοσίευση από το Books’ Journal, τχ. 16, Φεβρουάριος 2012.

John Le Carré, A Legacy of Spies, Viking - Penguin, 2017, 264 σελ.

John Le Carré, Η κληρονομιά των κατασκόπων, μετάφραση από τα αγγλικά: Βεατρίκη Κάντζολα – Σαμπατάκου, Bell, Αθήνα 2018, 341 σελ. 

Ο Τζον Λε Καρρέ, ο θάνατος του οποίου σε ηλικία 89 χρόνων ανακοινώθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2020, ήταν ένας σπουδαίος βρετανός συγγραφέας. Ήταν πολλά περισσότερα από έναν συγγραφέα κατασκοπευτικών μπεστ σέλερ. Στο βιβλίο του Η κληρονομιά των κατασκόπων, που κυκλοφόρησε το 2017 (και στα ελληνικά μεταφράστηκε την επόμενη χρονιά) αναβίωσε τον θρυλικό ήρωά του, Τζορτζ Σμάιλι, και την ψυχροπολεμική περίοδο, σε ένα συναρπαστικό θρίλερ-μανιφέστο. Η Σοβιετική Ένωση έχει αντικατασταθεί από τη Ρωσία του Πούτιν, η Βρετανία στα μάτια του έχει μετατραπεί σε μια «χώρα του πουθενά» και η Ευρώπη της ελευθερίας, της συνύπαρξης και της λογικής συνεχίζει να είναι ένα όνειρο που αξίζει να διεκδικούμε. Όσο για τον κλασικό ήρωά του, είναι ακόμα ζωντανός – και πάντα δρώσα προσωπικότητα, που νικά όχι μόνο τους εχθρούς αλλά και το χρόνο. Ιt was fiction after all... Αναδημοσίευση (με μικρές προσθήκες της σύνταξης) από το Books' Journal, τχ. 83, Δεκέμβριος 2017.

Μια διαχρονική προσέγγιση της ελληνικής γλώσσας και των ελληνικών αφηγημάτων. Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τεύχος 113, Νοέμβριος 2020.

Προσπαθώ να ορίσω την ύπαρξή σου μέσα από τη μουσικότητά της, κάτι μεταξύ κλασικής, τζαζ και ροκ.

Θυμάσαι πώς μας αποκαλούσαν τότε; Μας λέγανε «ομογάλακτους» κι εμείς αγωνιζόμασταν να καταλάβουμε το γιατί.

Θα μπορούσε κανείς να μιλάει ώρες για την αφοσίωση του Καπλανίδη στους ανθρώπους που αγάπησε, τους ανθρώπους που ξεχώρισε, και επέλεξε να παρουσιάσει ως πρωτογενή και φυσικά φαινόμενα. Κάτι βέβαια που και ο ίδιος ήτανε. Γιατί είναι αλήθεια πως το δικό του πορτρέτο –το πορτραίτο του Σταύρου Καπλανίδη– διαγράφεται καθαρά και ξάστερα εκεί μέσα. Στην παρακαταθήκη των ξεχωριστών ντοκιμαντέρ και ταινιών που ο ίδιος δημιούργησε και μας κληροδότησε.

Ήταν ένας δύσκολος αποχαιρετισμός. Όχι σαν κι αυτόν που συνέβη πενήντα χρόνια μετά. Αλλά κι αυτός σκληρός ήταν.

Το ημερολόγιο στο facebook του Σταύρου Καπλανίδη

Ο Σταύρος Καπλανίδης, τα τελευταία χρόνια, κρατούσε ένα προσωπικό ημερολόγιο στο facebook. Ο κλειστός λογαριασμός του είναι γεμάτες θραυσματικές εγγραφές για τη ζωή του, τα παιδικά χρόνια του, τη μητέρα του, τους δασκάλους του, το στρατιωτικό στην Κύπρο, τους φίλους του, την Άννα Βιχ που ήταν ο άνθρωπος της ζωής του, τη φυγή στο Παρίσι και τον κινηματογράφο, τα προσωπικά του εγχειρήματα. Παρεμβάλλονται σκέψεις του για την τέχνη του, τον κινηματογράφο, για βιβλία, για τις ιδέες, για την πολιτική. Επιλέξαμε μερικές από τις εγγραφές αυτές επειδή δείχνουν την πολυδιάστατη προσωπικότητά του.