web only

Nouvelle Vague. Ασπρόμαυρη αμερικανική παραγωγή 2025 του Richard Linklater. Σενάριο: Holly Gent, Laetitia Masson, Vincent Palmo Jr. Διεύθυνση φωτογραφίας: David Chambille. Μοντάζ: Catherine Schwartz. Παίζουν: Guillaume Marbeck, Zoey Deutch, Aubry Dullin, Adrien Rouyard, Antoine Besson, Suzanne Schiffman. Παραγωγή: ARP Productions, Detour Production. Διάρκεια: 106’

Ο ανεξάρτητος αμερικανός σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη νέα δουλειά του πηγαίνει στη Γαλλία των αρχών του 1960 και ανασυστήνει τα γυρίσματα μιας θρυλικής ταινίας του γαλλικού νέου κύματος: της πρώτης ταινίας μεγάλου μήκους του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, Με κομμένη την ανάσα.

Οι χούλιγκαν όλων των συλλόγων, ενώ αλλάζει η φανέλα,  ίδιοι είναι στην ψυχή και στη συμπεριφορά τους. Μόνο κάποιοι είναι πιο οργανωμένοι από άλλους ή υποστηρίζονται καλύτερα από τους μηχανισμούς της ομάδας, εντασσόμενοι, ούτως ή άλλως,  σε αυτούς.

Και ναι, το ποδόσφαιρο είναι η αφετηρία, όμως εντέλει η δραστηριότητά τους δεν έχει σχέση με τον αθλητισμό.

Το κείμενο που δημοσιεύεται, όπως και οι ομιλίες στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου στο κτίριο της Παλιάς Βουλής, υπέδειξαν, εύστοχα θαρρώ, τη σημασία του βιβλίου της Ελένης Κουρμαντζή για τον Αθανάσιο Ψαλίδα και τη συμβολή της διδασκαλίας και του έργου του στην ανάπτυξη του φιλελεύθερου φιλοσοφικού στοχασμού στο χώρο του Ελληνικού Διαφωτισμού (βλ. και https://booksjournal.gr/kritikes/istoria/5664-i-foni-tou-diafotisti-athanasiou-psalida). Η δική μου παρέμβαση εντοπίζεται στην υπόδειξη μιας άλλης, εδαφικής, διάστασης της εισαγωγής και της καλλιέργειας των Φώτων στις ελληνικές περιφέρειες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εν προκειμένω στα γεωγραφικά όρια της Ηπείρου και της Αλβανίας, και χρονολογικά, κατά τις τελευταίες δεκαετίες πριν από την Ελληνική Επανάσταση. Και για να το πούμε πιο καθαρά, για την Ηπειρωτική ιστορία στα χρόνια της παρουσίας του Αλή πασά στο πασαλίκιο των Ιωαννίνων (1788-1821).

*Οι μεγάλοι δάσκαλοί μου στην πολιτική είναι ο Φωκίων Δημητριάδης και ο Κώστας Μητρόπουλος

*Πολιτικά, με κινητοποίησε το χρέος προς τη χώρα

*Ακροκεντρώος; Είναι ένας υβριστικός όρος της Αριστεράς

*Οι κλασικοί δεν έγραψαν ώστε ένας σκηνοθέτης να έρχεται να αλλάζει το κείμενό τους και να δημιουργεί έργα για να μας λέει την αποψάρα του

*Τα μυθιστορήματα πρέπει να διαβάζονται

*Χρειάζεται κρατικός έλεγχος, να μην είναι η αγορά των μονοπωλίων και των ολιγαρχών

*Είμαι φιλελεύθερος, δεν είμαι νεοφιλελεύθερος

* Η δημόσια παιδεία είναι ένα αίσχος, σε όλα τα επίπεδα, με ευθύνη μεγάλη και του κράτους

Η εικόνα ενός ανθρώπου που έχει στήσει σκηνή μπροστά από το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη είναι βαθιά συμβολική, ταυτόχρονα επικίνδυνα αποκαλυπτική και ιδιαίτερα ανησυχητική για το πού έχει φτάσει η χώρα ως προς τη σύγχυση ανάμεσα στα δικαιώματα και στην ασυδοσία. Αποτελεί ένα σουρεαλιστικό στιγμιότυπο της σύγχρονης Ελλάδας. Στην περίπτωσή μας, ο ακτιβισμός λειτουργεί ως θέαμα, η πρόκληση ως εισιτήριο για τηλεοπτικό χρόνο, ο δημόσιος χώρος ως σκηνικό προσωπικής ηρωοποίησης και πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Ποσώς με ενδιαφέρει ο Αλέξης Τσίπρας και εάν επανακάμψει στην ενεργό πολιτική με ένα νέο παλιό κόμμα από το μελλοντικό παρελθόν του.

Μεταξύ «αστείου και σοβαρού», σε 5 λεπτά με 900 και κάτι λέξεις 

Δεν είναι και τόσο εύκολο να σκέφτεσαι σαν τον άνθρωπο που έγραψε το μνημειώδες, Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας (1985 [1975]), μα ούτε και ακατόρθωτο. «Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για κάποιον που θα προσπαθήσει».

Σαν σήμερα, 7 Οκτωβρίου, το 1763, ο Γεώργιος ΙΙΙ της Βρετανίας υπέγραψε μια Βασιλική Διακήρυξη (Royal Proclamation) που συνέβαλε όσο λίγα άλλα γεγονότα, 12 χρόνια μετά, στον πόλεμο της αμερικανικής ανεξαρτησίας. Η διακήρυξη αυτή ρύθμιζε τα θέματα των μετακινήσεων και της εγκατάστασης των κατοίκων των 13 αμερικανικών αποικιών στις εκτάσεις μεταξύ των Απαλαχίων και του Μισισιπή. Η θύελλα που ξεσήκωσε στις φυτείες της Βιρτζίνια και τα σαλόνια της Φιλαδέλφειας άλλαξε τον κόσμο.

Παρουσιάστηκαν, στις 25 Σεπτεμβρίου, στο Ωδείο Αθηνών, τα βιβλία «Κι αυτοί είναι η Ελλάδα» και «Duck Soup. Στην κουζίνα της ανάγνωσης», του Ηλία Κανέλλη, από τους δημοσιογράφους Σοφία Καλαμαντή και Δημήτρη Δουλγερίδη κι από τον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη.

Κύκλος εκδηλώσεων – δημόσιων συζητήσεων-συνεντεύξεων του Ηλία Κανέλλη με γενικό τίτλο Kι αυτοί είναι η Ελλάδα: συζητήσεις στο Ωδείο Αθηνών αναγγέλθηκε στην πετυχημένη παρουσίαση των βιβλίων του δημοσιογράφου, την Πέμπτη, 25 Σεπτεμβρίου, στο Ωδείο Αθηνών. Πρόκειται για δημόσιες συνομιλίες με προσωπικότητες που συμβάλλουν στη διαμόρφωση του πνευματικού, του κοινωνικού, του επιστημονικού και του πολιτικού παρόντος και του μέλλοντος της χώρας μας. Οι εκδηλώσεις αυτές διοργανώνονται από το Περιοδικό των Βιβλίων, το Books’ Journal, στο πλαίσιο του εορτασμού 15 χρόνων συνεχούς κυκλοφορίας του, σε συνεργασία με το Ωδείο Αθηνών, και είναι η συνέχεια του βιβλίου «Κι αυτοί είναι η Ελλάδα», που περιέχει συνεντεύξεις δημιουργικών Ελλήνων δημοσιευμένες καταρχάς στο περιοδικό.