Ο Νίκος δεν αγορεύει. Αναγιγνώσκει.
Εάν αντιπαραβάλει κανείς τις ομιλίες του Νίκου Ανδρουλάκη και του Κυριάκου Πιερρακάκη θα διαπιστώσει ανάγλυφη τη διαφορά. Αλλά οι επιδόσεις στη ρητορική, αν και αποτελούν εφόδιο και παράσημο στην πολιτική αρένα εδώ και χιλιετίες –ελληνίδα κόρη και αυτή και δώρο στον κόσμο– δεν είναι από μόνες τους αρκετές να καθορίσουν την αξία ενός ηγέτη. Ο Τόμας Τζέφερσον είχε μια διαπεραστική φωνή, ιδιαίτερα δυσάρεστη στα αυτιά όλων, αλλά αυτό δεν τον σταμάτησε από το να συντάξει τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας πρακτικά μόνος του. Και υπό αυτό το πρίσμα, ας πάμε στο περιεχόμενο του λόγου του προέδρου.
Λογικά αναμενόμενο, θα ήταν μέρος της ομιλίας να είναι αφιερωμένο στην κριτική κατά της κυβέρνησης. Και αντί να αναφερθεί σε συγκεκριμένες και υπαρκτές αβλεψίες, παραλείψεις, αστοχίες της κυβέρνησης, ακούσαμε κορόνες τύπου «το επιτελικό κράτος απέτυχε σε όλους τους τομείς». Ε, όχι. Δεν έχει αποτύχει σε όλους τους τομείς, κ. Ανδρουλάκη. Ενθυμούμενοι πάντα πως εδώ βρισκόμαστε εξαιτίας της πρότασης μομφής που κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας επειδή σκιάχτηκε από δύο δημοσκοπήσεις και ένας χιονιάς έδωσε την πρόσφορη αφορμή, ας μην ξεχνάμε ότι, μετά τη λαίλαπα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα αντιμετωπίζει τη μία κρίση μετά την άλλη, με σπουδαιότερες, κατά τη γνώμη μου και κατά σειρά οξύτητας, την πανδημία και τον εξ ανατολών άσπονδο. Οι επιδόσεις της παρούσας κυβέρνησης και στα δυο, ενώ θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αποτυχημένη δεν είναι, πρόεδρε Νίκο. Το έργο του κ. Πιερρακάκη δεν είναι προϊόν αποτυχημένου επιτελικού κράτους εν μέσω πανδημίας, κ. Ανδρουλάκη.
Από τον νέο πρόεδρο της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας περιμένουμε πρώτα απ’ όλα γενναιοδωρία και ρεαλισμό σε θεμελιώδη θετικά που έχουν επιτευχθεί. Δεν θέλουμε την ισοπεδωτική κριτική Τσίπρα σε μια εκδοχή κακόφωνης ηχούς με γραβάτα. Θέλουμε καινοτομία στην καινοτομία. Θέλουμε να μας πείτε τα καινούργια που μάθατε στην Ευρώπη, να τα διδάξετε και σε μας. Θέλουμε να ακούσουμε για την εμπιστοσύνη στην επιστήμη σε κάθε πεδίο της πολιτικής κατά τη λήψη αποφάσεων. Αντιπολίτευση στοιχειοθετημένη, βελτιωτική, ρεαλιστική.
Το μέρος μάλιστα της ομιλίας το αφιερωμένο στις προτάσεις που κόμιζε, δυστυχώς επί της ουσίας δεν περιείχε προτάσεις. Φράσεις ήταν. Εύληπτα υποσχετικά πυροτεχνηματάκια προς το πόπολο για προστασία των αγροτών, κτηνοτρόφων και φτωχοποιημένων της Πτολεμαΐδας.
Προσωπικά, απογοητεύτηκα. Ένας λόγος που θα έπρεπε να προκαλεί συζητήσεις επί προτάσεων και νέων ιδεών αποδείχθηκε λόγος υψηλού κομματικού αξιωματούχου, αλλά όχι κάποιου που σε κάνει να αδημονείς να τον δειςένοικο του Μεγάρου Μαξίμου...
