Κώστας Κούρκουλος

Όπως είναι γνωστό, το ΚΚΕ υπερκαθορίζει την Αριστερά. Δεν είναι τυχαίο ότι από το ΚΚΕ αναμένουν όλοι αναγνώριση για την «προοδευτική» τους ταυτότητα και σ’ αυτό απολογούνται για τυχόν παρεκκλίσεις. Έτσι το ΚΚΕ ορίζει το νόημα των λέξεων σε όλη την Αριστερά. Αλλά και το ήθος της.

Η είδηση μυρίζει μούχλα και αίμα: η ΕΛΜΕ Κερκύρας ετοιμάζει  εκδήλωση  κατά Εβραίων, με αφετηρία το αεροδρόμιο της Κέρκυρας στις 9/6/2025.

Γιατί όμως στο αεροδρόμιο; Επειδή εκεί θα αποβιβαστούν πολίτες, προερχόμενοι από το Ισραήλ!

Ο «αγώνας» ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, βραχυπρόθεσμα, έχει κριθεί πριν ξεκινήσει. Υπέρ του ψέματος.

Είναι πανανθρώπινη οδυνηρή εμπειρία: Η Δημοκρατία δεν «αποθηκεύεται» ψυχικά, ώστε να χρησιμοποιηθεί σε περιόδους «έλλειψης» ή κρίσης. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν «πολιορκείται» από την  αχαλίνωτη δημαγωγία, υπόκειται σε συνεχή ευθραυστότητα, έτοιμη πάντοτε να καταρρεύσει απέναντι σε κάθε «χαοτικό ψέμα». Αρκεί αυτό να γίνει πιστευτό. Γι’ αυτό ακριβώς η Δημοκρατία που θέλει να ζήσει, δεν δικαιούται να είναι  «αφελής» και να μην αναγνωρίζει τους εχθρούς της. Ειδικά όταν αυτοί επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν τους ανθρώπους ως «εργαλεία» για τους σκοπούς τους.

Δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ, λόγω μιας απολιτικής ομάδας που συγκροτεί την ηγεσία του, όχι μόνον αυτοπυρπολείται αλλά προσβάλλει και τη μνήμη μας.

«Γα….ται ο Μητσοτάκης» ακούστηκε κάποια στιγμή, απ’ όλη την αυτόχθονα σταλινογενή Αριστερά.

Μέχρι και η πρόεδρος των διορισμένων στο Δημόσιο αρχαιολόγων, μεταφέροντας στο χώρο της δημοσιοϋπαλληλικής αρχαιολογίας το ήθος ενός παλαιοσταλινικού πολιτικού μορφώματος, δημοσίευε πάνω σε εικόνες αρχαιολογικών θραυσμάτων τη φράση: «Γα….έται ο Μητσοτάκης».

Απέναντι στον απροσδόκητο χαρακτήρα, στη ρευστότητα και στην ευπάθεια των ανθρώπινων υποθέσεων –προϊόντα κυρίως του ασυνείδητου χαρακτήρα των ανθρώπινων πράξεων υπό το χάος των ενορμήσεων, όπως μας φώτισε η ψυχανάλυση–, δεν έχουμε καμία άλλη σταθερά να αντιτάξουμε παρά μόνο τους νόμους.

Για αρχή, μια προσωπική εμπειρία. Την ημέρα που εκδόθηκε η δικαστική απόφαση για τη 17 Νοέμβρη, ρωτήθηκα ως συνήγορος υπεράσπισης από τηλεοπτικό σταθμό τι είναι αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο από τη δίκη. Και, χωρίς δισταγμό, απάντησα:

– Η αξιοπρέπεια των συγγενών των θυμάτων.

Κάποιοι καταλογίζουν στην πολιτεία «έλλειψη παροχής ενημέρωσης» στην υπόθεση των Τεμπών. Παραλείπουν όμως να πουν ότι κάτι άλλο συνέβη: απέναντι σε κάθε ενημέρωση και σε κάθε δεδομένο, εγείρεται ένα ψέμα με την μορφή μιας εναλλακτικής θεωρίας συνωμοσίας.