Ισραήλ
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΗ σιωπηλή πλειοψηφία
Στον βαθμό που ο διαγωνισμός της Eurovision έχει πολιτικοποιηθεί, πρωτίστως από όσους τη βλέπουν ως μέσο για να προωθήσουν ζητήματα ταυτοτήτων και φύλου, μπορούμε να πούμε ότι η εξέλιξη και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας προσφέρονται για πολιτική ανάλυση και πολιτικά συμπεράσματα. Θα μπορούσε μάλιστα να αποκτήσει ιδιαίτερη βαρύτητα και να λειτουργήσει επικουρικά για τις επερχόμενες ευρωεκλογές, στις οποίες ο φόβος για την άνοδο των λαϊκiστικών κομμάτων είναι πιο έντονος από ποτέ. Ωστόσο, αυτή η άνοδος δεν συμβαίνει ex nihilo, ούτε δίχως κάποια αιτία, αλλά αποτελεί απόρροια ενός πολύ συγκεκριμένου και καλά παγιωμένου πολιτικού παρονομαστή: της σιωπηλής πλειοψηφίας.
Από το ποτάμι στη θάλασσα
Όταν η Χαμάς αναθεώρησε το καταστατικό της, το 2017, αξιοποίησε τις αφηγήσεις της παγκόσμιας Αριστεράς – με εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα. Tεύχος 148
Ισλαμιστές στις δυτικές κοινωνίες
Ο Richard Landes για τον αντισημιτισμό στις ισλαμικές κοινότητες της Δύσης. Τεύχος 147
Η νέα έξαρση του αντισημιτισμού
Η γενοκτόνος κτηνωδία της Χαμάς, απειλή κατά του πολιτισμού. Tεύχος 136
Εβραίοι: οι άνθρωποι των βιβλίων – που πολλοί μισούν
Γιατί η Χαμάς και το Ιράν κάνουν τον Χίτλερ περήφανο. 1.200 «βιβλία νεκρά» τώρα*, έξι εκατομμύρια «βιβλία νεκρά» πριν...
Οι προοπτικές επίλυσης του Παλαιστινιακού
Όταν η αμερικανική κυβέρνηση, που στηρίζει το Ισραήλ, είδε πώς αυτό αντιλαμβάνεται το δικαίωμά του στην άμυνα και πόσες χιλιάδες αμάχων Παλαιστινίων έχουν ήδη χαθεί χωρίς ακόμα να έχει ξεπληρωθεί το αίμα των 1.200 θυμάτων της άγριας επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου, άρχισε να μιλά για τα όρια που θέτει το δίκαιο του πολέμου και για την ανάγκη να αποφευχθεί η επανάληψη του λάθους που έκαναν οι ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Συγχρόνως, κάλεσε τον ισραηλινό πρωθυπουργό να αποσαφηνίσει τους πολεμικούς του στόχους ενώ θύμισε ότι, μετά το τέλος της επίθεσης, πρέπει να βρεθεί λύση στο παλαιστινιακό πρόβλημα με βάση την αρχή των δύο κρατών.
Σε τι έχει δίκιο ο Νετανιάχου
Έχω την εντύπωση πως αυτό που ζητάει ο Νετανιάχου είναι απλό, έως αυτονόητο. Θέλει από τη Γάζα, όπως και αν οργανωθεί στο μέλλον αυτό το κράτος, να μείνει αποστρατιωτικοποιημένο, για ένα διάστημα. Που δεν θα είναι για δύο τρία χρόνια.
Οι κανόνες της συμπεριφοράς
α) ακρότητα
Δολοφόνησαν εν ψυχρώ 1.400 αμάχους.
Μια ακρότητα, λένε οι 263.000 συγγραφείς.
β) λεπτότητα
Εκ του Κατάρ ο μέγας της Χαμάς ηγέτης ωστόσο δήλωσε: δεν ήταν κάτι το τυχαίο, αυτή η σφαγή: θα την επαναλάβουμε, παρόμοια, όσες φορές κι αν χρειαστεί, έως ότου το κράτος του Ισραήλ εξαφανιστεί.
Και εκ του ιδίου Κατάρ, ο ίδιος, συνεχίζει: εμείς, το έχουμε ανάγκη το αίμα των Παλαιστινίων που χύνεται, αυτό μας εμψυχώνει.
Για αυτά, από λεπτότητα, ούτε νύξη, οι 526.000 συγγραφείς.
Το Ισραήλ πρέπει να τετραγωνίσει τον κύκλο
Στις 14 Φεβρουαρίου 1945, Βρετανοί και Αμερικανοί βομβάρδισαν με εμπρηστικές βόμβες τη Δρέσδη, παλαιά γερμανική πόλη με μεσαιωνικά ξύλινα κτίρια, όπου εκτός των κατοίκων της είχαν ήδη συρρεύσει χιλιάδες πρόσφυγες των ανατολικών περιοχών. Η πύρινη κόλαση που ξέσπασε ακαριαία κατέκαψε την πόλη και οι νεκροί άμαχοι υπολογίζονται σε 120.000. Ήταν προφανές ότι το ναζιστικό καθεστώς, που είχε προκαλέσει τον πόλεμο, άρα και αυτή την ανείπωτη συμφορά, δεν μπόρεσε να υπερασπίσει τους πολίτες του.
Το Ισραήλ υπέστη μια ήττα. Ας μη χάσει όμως τον πόλεμο
Η απόλυτη μυστικότητα της προετοιμασίας της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, η οργάνωση και η έκτασή της και η ανηλεής εκτέλεσή της αλλά και το μέγεθος και η βαρύτητα των πιθανολογηθέντων αντιδράσεων του Ισραήλ, οι οποίες προφανώς είναι όχι απλώς αναμενόμενες αλλά ευπρόσδεκτες, οδηγούν στη λογική υπόθεση ότι η επίθεση είναι το πρώτο μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου εις βάρος του Ισραήλ και γενικότερα της Δύσης η οποία συντάσσεται με το Ισραήλ. Οι αντίπαλοι δεν είναι άγνωστοι: ανεπιφύλακτα Ρωσία, Ιράν, Βόρεια Κορέα. Με επιφυλάξεις, Κίνα και Τουρκία.