«Σταθείτε ενάντια στον τρόμο της Χαμάς ή σταθείτε μαζί τους», ήταν ο τίτλος ενός άρθρου στη New York Daily News πριν από κάμποσες ημέρες. Είναι ακριβώς αυτό. Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τι πιστεύουν πραγματικά οι άνθρωποι που κυβερνούν τη Γάζα. Ο απώτερος στόχος της Χαμάς, είναι, να διαπράξει ξανά μια γενοκτονία κατά του εβραϊκού λαού που αγαπάει τα βιβλία και τη γνώση. Θέλει να το κάνει ανοιχτά, όπως γράφεται και στα ιδρυτικά της έγγραφα.
Η Χαμάς έχει δηλώσει ότι το Ισραήλ δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης (σε αντίθεση με την πιο μετριοπαθή Φατάχ). Και δυστυχώς, το Ισραήλ δεν είδε «το στρατηγικό νόημα της ρητορικής της Χαμάς», είπε ο Σλόμο Αβινέρι, πρώην ισραηλινός αξιωματικός και πολιτικός επιστήμονας. Για τη Χαμάς «κάθε πολίτης είναι ένας στρατιώτης, αυτό δεν ήταν ρητορική, αλλά εντοπισμός της ευπάθειας των ισραηλινών κοινοτήτων μέσα στο Ισραήλ», πρόσθεσε.
Οι περιβόητες IDS, Mossad και Shin Bet επικεντρώθηκαν στην ατομική τρομοκρατία στη Δυτική Όχθη. Και αυτό ήταν ένα μοιραίο λάθος. Η συλλογή πληροφοριών είναι τέχνη, αλλά η συλλογή πληροφοριών από τους Άραβες πρέπει να είναι σαν ένα μάθημα επιστήμης. Εδώ, έρχονται στο μυαλό μου μερικά λόγια του ελληνογάλλου φιλοσόφου: «[Οι Άραβες] παρουσιάζονται ως τα αιώνια θύματα της Ιστορίας» (Κορνήλιος Καστοριάδης, 1991).
Χρειάζεται με κάποιον τρόπο να δούμε την ιστορία, και μια συγκεκριμένη επιστολή του Stuart Gottlieb –καθηγητή που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Columbia– προς τους New York Times είναι χρήσιμη. Ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ του 1973 οδήγησε στην ειρήνη και τα μέρη που συμμετείχαν εκείνη την εποχή αποδέχθηκαν ένα νέο status quo στη Μέση Ανατολή.
Το 1967, το Ισραήλ άλλαξε τα πάντα με μια εκπληκτική νίκη, συμπεριλαμβανομένης της κατάληψης της Χερσονήσου του Σινά από την Αίγυπτο. Το 1978, οι συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ αντάλλασσαν γη (Σινά) για ειρήνη.
Τι είναι διαφορετικό τώρα; Το Ιράν! Κάνει όλη τη διαφορά υποστηρίζοντας τη Χαμάς, την παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ, τη Χεζμπολάχ και άλλες μικρότερες ομάδες μίσους. «Το Ιράν υποστηρίζει την ίδια την παλαιστινιακή υπόθεση», σημειώνει ο Gottlieb. Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να προσθέσουμε ότι η Wall Street Journal είδε σαφή συμμετοχή του Ιράν στο σχεδιασμό της επίθεσης στο Ισραήλ για αρκετές εβδομάδες. Οι New York Times δεν μπόρεσαν να βρουν σαφείς αποδείξεις, γι’ αυτό άλλωστε η επίθεση εξέπληξε τους ιρανούς ηγέτες, όπως έγραψε. Αλλά, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν σαφείς αποδείξεις ανάμειξης τούτη τη φορά, το Ιράν έχει βοηθήσει για χρόνια τη Χαμάς με πολλά χρήματα και όπλα.
Ο συντάκτης της επιστολής –που θα έπρεπε να είχε δημοσιευθεί ως άρθρο από μόνη της λόγω της αξίας της– διακρίνει τα ευρύτερα σχέδια του Ιράν για να γίνει ο ηγεμόνας της περιοχής από οικονομική και στρατιωτική άποψη! Έτσι, η επίθεση στη Γάζα μπορεί να ανιχνευθεί στον πανικό της Τεχεράνης για την πρόοδο που σημειώθηκε στη σχέση Ισραήλ - Σαουδικής Αραβίας σχετικά με μια συμφωνία «ομαλοποίησης».
Σίγουρα θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι οι συνθήκες στη Λωρίδα της Γάζας είναι κακές και ότι η φρίκη που εκτυλίχθηκε ήταν ένα προβλέψιμο αποτέλεσμα. Η Γάζα είναι φυλακή, αλλά και πάλι, το να είσαι σε φυλακή δεν σημαίνει ότι έχεις το δικαίωμα να σφαγιάζεις παιδιά και γυναίκες, να απαγάγεις, να βιάζεις και να παίρνεις ομήρους, εκτός αν έχεις μια γενοκτονική ιδεολογία και ο απώτερος στόχος σου είναι να διαπράξεις γενοκτονία κατά των Εβραίων. Δυστυχώς, αυτό έκαναν οι άντρες της Χαμάς. Ο πρόεδρος του Ιράν, επίσης, έχει πει στο παρελθόν ότι θέλει το Ισραήλ να εξαλειφθεί από τον παγκόσμιο χάρτη.
Η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή είναι ο προάγγελος της παγκόσμιας αταξίας. Μόνο το Ισραήλ έχει κινητοποιήσει 360.000 εφέδρους για να αμυνθεί πλήρως. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τα πάντα, καθώς χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα θα ήθελαν να αναζητήσουν ευκαιρία να πιέσουν για να συμβεί αυτή η παγκόσμια αναταραχή όσο το δυνατόν πιο νωρίς.
Είναι δυνατόν να υπάρξει ένα Παλαιστινιακό κράτος μετά από όλη αυτή την καταστροφή για να τελειώσει η συνεχής αιματοχυσία; Το Ισραήλ πρέπει να ξαναρχίσει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, «γη για ειρήνη», μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Πρέπει να βρεθούν τρόποι να μειωθεί η ισχύς του Ιράν που πάντα υποστηρίζει τις «Δυνάμεις του Χάους» στην περιοχή και όχι μόνο. Σαφώς, η Περσία, πριν από 2.500 χρόνια, προσπάθησε να σβήσει από το χάρτη την αρχαία Ελλάδα, τώρα στοχεύει στο Ισραήλ. Ο Δαρείος και ο αψύς Ξέρξης τότε, οι μουλάδες τώρα.
Ως συμπέρασμα, η ειρήνη και η συμφιλίωση πρέπει να είναι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός για τους Αγίους Τόπους. Οι τρομοκράτες της Χαμάς τρομοκράτησαν ένα έθνος, και αυτό δεν μπορεί να ξεχαστεί εύκολα ή να αγνοηθεί. Πώς μπορείς να ξεχάσεις το γεγονός, όταν βλέπεις τη Χαμάς και το Ιράν να κάνουν περήφανο τον Αδόλφο Χίτλερ με τις κακές τους πράξεις; Πώς μπορείς να ξεχάσεις όταν κάποιος σχεδιάζει μια νέα γενοκτονία για εσένα;
Και αυτό που είναι πολύ λυπηρό, όπως αποκάλυψε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, ένας επιζών του Ολοκαυτώματος σε αναπηρικό καροτσάκι σύρθηκε στη Γάζα και πιάστηκε όμηρος. (Κάθε άνθρωπος είναι και ένα μοναδικό βιβλίο. Πώς να μην σκεφτεί κανείς: 1.200 «βιβλία νεκρά» τώρα, έξι εκατομμύρια «βιβλία νεκρά» πριν.) Το Ισραήλ μάχεται για τις αξίες του Δυτικού Πολιτισμού. H βαρυσήμαντη ιστορική πορεία των εβραίων συνεισέφερε πληθώρα επιτευγμάτων στα Γράμματα και τις Τέχνες. Έτσι, αυτές τις μέρες είμαστε με τους ανθρώπους των βιβλίων, και με το Ισραήλ. Αλληλεγγύη στο Ισραήλ, είμαστε όλοι Εβραίοι!
*Ο αριθμός των νεκρών από την επίθεση ανδρών της Χαμάς, στις 7 Οκτωβρίου, με μια πρώτη καταμέτρηση ανερχόταν περίπου στους 1.400. Οι αρχές κατέληξαν, λίγες μέρες μετά, ότι οι νεκροί εκείνης της ημέρας ήσαν περίπου 1.200.