Τριαντάφυλλος Καρατράντος

Η πυρπόληση της Athens Voice δεν είναι μεμονωμένο γεγονός. Η βία κυριαρχεί στη δημόσια ζωή και οι εκφράσεις της διεκδικούν να καθορίζουν όλο και περισσότερο την καθημερινότητά μας - σε τέτοιο βαθμό ώστε, για τους περισσότερους να λαμβάνει τις διαστάσεις μιας ελληνικής κανονικότητας. [ΤΒJ]

Το Ισλαμικό Κράτος είναι μία οργάνωση αρχέτυπο της παγκοσμιοποίησης και φέρνει με βίαιο τρόπο στην επιφάνεια την «άναρχη» διάστασή της, την οποία πολλοί έχουν ευαγγελιστεί κατά καιρούς προσδοκώντας το τέλος της μονοκρατορίας των ΗΠΑ και την υποχώρηση των διεθνών και περιφερειακών θεσμών που βάζουν κανόνες λειτουργίας για μία οργανωμένη μορφή παγκόσμιας κοινωνίας. Μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Τι σημαίνει η θέση του Αλέξανδρου Μαλλιά, μέλους της Επιτροπής Διαλόγου του Ποταμιού, για την κατάργηση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και την αντικατάστασή του από ένα όργανο το οποίο επί της ουσίας υπάρχει, το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών; Είναι όντως εύστοχη; Και τι θα σήμαινε η αποδοχή της;

ΔΕΘ. Τι σημαίνει άραγε. Είναι επετειακές εκδηλώσεις, το φόντο για να δίνουν συνεντεύξεις οι πολιτικοί αρχηγοί. Μήπως σημαίνει: Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης; Κι αν σημαίνει ακόμα αυτό, ποιοι παραγωγοί εκθέτουν τι - εκτός από τον Παναγιώτατο Άνθιμο που εκθέτει παλαιές εικόνες;

Οι τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάγκη εξόδου της χώρας από το ΝΑΤΟ ή και για την ανάγκη αυτοδιάλυσης της Βορειοατλαντικής συμμαχίας επαναφέρει στο προσκήνιο τις θέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την εξωτερική πολιτική και για την άμυνα. Ας δούμε τι λέει το κόμμα που διεκδικεί, σύντομα μάλιστα, την ανάληψη κρατικής ευθύνης. [αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ 28, Φεβρουάριος 2013]

Παρ' όλο το χάλι του, αξίζει να το παλέψεις. Αξίζει να ενισχύσεις τις νησίδες ποιότητας, επιστημοσύνης και έρευνας, να βοηθήσεις τους καθηγητές που θέλουν πραγματικά να διδάξουν και να διαλέξεις το στρατόπεδο των φοιτητών που θέλουν να μάθουν. Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι ένα στοίχημα που δεν πρέπει να χαθεί,

Ο Αχμέτ Νταβούτογλου έγινε πανηγυρικά πρωθυπουργός της Τουρκίας, αντικαθιστώντας τον Ερντογάν που εξελέγη πρόεδρος. Καθρεφτίζουν, όμως, οι πανηγυρισμοί την πραγματικότητα; Ποια είναι τα αποτελέσματα της εξωτερικής πολιτικής που διαχειρίστηκε τα τελευταία χρόνια; Υποχώρηση της ενταξιακής προοπτικής της Τουρκίας στην Ε.Ε., επιδείνωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, διάλυση του στρατηγικού άξονα με το Ισραήλ, ενώ προβληματικές είναι και οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράκ, τη Συρία και την Αίγυπτο...

Η πολυπολιτισμικότητα και η στρεβλή σύνδεση με τη βία, την ασφάλεια και την παράνομη μετανάστευση.

Η μετριοπάθεια, η λογική και η συναίνεση δεν πολεμούν στην Γάζα, αλλά πεθαίνουν σε αυτό τον πόλεμο καθημερινά. Αυτές είναι όμως που μπορούν να δώσουν τη λύση και όχι οι «κακοί» και οι «καλοί» της διχαστικής στερεοτυπικής προσέγγισης.

Είναι λογικό να υπάρχει σκεπτικισμός για τις επιπτώσεις στην εικόνα της χώρας από την ανταλλαγή πυροβολισμών και τον τραυματισμό, όχι σοβαρό ευτυχώς, δύο τουριστών στην καρδιά της τουριστικής περιόδου. Είναι παράλογο όμως να μην εστιάζουμε στο γεγονός πως ο Μαζιώτης επέλεξε να κλιμακώσει τη βία ανοίγοντας πυρ στο κέντρο της Αθήνας.