Τριαντάφυλλος Καρατράντος

Ένας  τιμητικός τόμος αφιερωμένος σε αυτόν, στο έργο του (ως καθηγητή αλλά και  ως πολιτικού διαπραγματευτή) και στην ευρωπαϊκή διάστασή του, με την ειδική φροντίδα πλήθους συναδέλφων του, επιδόθηκε στον καθηγητή Παναγιώτη Ιωακειμίδη στις 14 Φεβρουαρίου από τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν μια μικρή αναγνώριση στη διάδοση της ευρωπαϊκής ιδέας αλλά και στην εκπαιδευτική προσφορά του ενός σπουδαίου δασκάλου. Μια προσωπικότητας ευγενικά μαχητικής, που δεν έκανε ποτέ πίσω ούτε βήμα από τις ιδέες του.

Η ασφάλεια, κυρίως η εσωτερική, έχει ταυτιστεί με αυτό που συνηθίζουμε, απλουστευτικά τις περισσότερες φορές, να αποκαλούμε «βαθύ κράτος». Αποτέλεσμα αυτής της ταύτισης είναι να προσεγγίζεται με όρους συνωμοσιών, σκοτεινών σχεδίων, αδιαφάνειας και, σε μεγάλο βαθμό, ως αντιθετική με την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τη δημοκρατία. 

Για να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ορισμένα ελάχιστα. Δεν χωρούν αστερίσκοι, ευέλικτες προσεγγίσεις στον εξτρεμισμό και στον ακτιβισμό και θεωρητικές περιδινίσεις περί καλής και κακής βίας. Και το κράτος οφείλει να προστατεύει τους πολίτες του και τη δημόσια τάξη, είναι κομμάτι της αρμοδιότητάς του που του έχει εκχωρήσει ο συνταγματικός νομοθέτης...

Στην Ελλάδα χρειάζεται μερικές φορές ένα γεγονός-καταλύτης για να προκύψει μία ευρύτερη συζήτηση γύρω από ορισμένα θέματα που συνηθίζουμε να τα θάβουμε κάτω από το χαλί, χωρίς φυσικά να τα έχουμε επιλύσει. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η συζήτηση για την τρομοκρατία η οποία πυροδοτήθηκε με αφορμή τη διήμερη άδεια που έλαβε ο καταδικασμένος τρομοκράτης της 17 Νοέμβρη, Δημήτρης Κουφοντίνας.

Πρέπει να απαιτήσουμε την ασφάλεια μας και τη ριζική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Όχι επειδή το χρωστάμε στα θύματα, αλλά κυρίως διότι το χρωστάμε σε εμάς.

Η σύλληψη στη Θράκη τζιχαντιστή, κατά τις πληροφορίες μέλους του Ισλαμικού Κράτους, αναδεικνύει την επόμενη φάση της Ισλαμιστικής Τρομοκρατίας: τι ρόλο θα παίξουν οι τρομοκράτες που επιστρέφουν στα ευρωπαϊκά εδάφη απ' όπου ξεκίνησαν, και τι θα γίνει με εκείνους που θα ζητήσουν καταφύγιο στην Ευρώπη; Οι νέοι πονοκέφαλοι των αρχών ασφαλείας που οφείλουν να προστατεύσουν τους πολίτες τους, χωρίς να υποχωρήσει το κράτος δικαίου και χωρίς να πληγούν τα ατομικά δικαιώματα των προσφύγων/μεταναστών ποιυ ζητούν άσυλο στη Δύση. [ΤΒJ]

Η είδηση της στυγνής δολοφονίας ενός δικηγόρου, του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου, μέσα στο γραφείο του στο κέντρο της Αθήνας αρκεί από μόνη της να σου παγώσει το αίμα. Το οργανωμένο έγκλημα έδειξε το πιο σκληρό του πρόσωπο, με μια εν ψυχρώ στυγερή δολοφονία ενός ανθρώπου στον επαγγελματικό του χώρο.

 Ευτυχώς η τρομοκρατική επίθεση στο μετρό του Λονδίνου απέτυχε στο στόχο της – να δημιουργήσει ένα νέο λουτρό αίματος με τη χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε ορισμένες πτυχές των επιθέσεων αυτών χωρίς τη φόρτιση και την οργή από τα θύματα των προηγούμενων.

Από το 2001 έως σήμερα, από την εντυπωσιακότερη τρομοκρατική ενέργεια του 21ου αιώνα, την επίθεση κατά των Δίδυμων Πύργων στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης ώς την τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους στην καρδιά των δυτικών μητροπόλεων, το αίτημα που ανέκυψε παραμένει το ίδιο: πώς οι δημοκρατικές χώρες του δυτικού κόσμου θα παραμείνουν ταυτόχρονα θεματοφύλακες των ελευθεριών ενώ, ταυτόχρονα, θα εγγυώνται την ασφάλεια των πολιτών τους.

Τι δεν λαμβάνει υπ' όψη η πολιτική των δυτικών δυνάμεων, ακόμα κι όταν διακηρύσσει φιλόδοξα ότι θα επιχειρήσει να λύσει πολιτικά το μπερδεμένο κουβάρι της Μέσης Ανατολής. Τι μας διδάσκει ένα ποδοσφαιρικό επεισόδιο για την πολυπλοκότητα ενός προβλήματος που κοστίζει ζωές, χρήμα και αβυσσαλέα μίση ανάμεσα στους πληθυσμούς...