Μάκης Μαλαφέκας, Deepfake, Αντίποδες, Αθήνα 2024, 224 σελ.

Ο συγγραφέας Χάρης Κρόκος δεν μπορεί πια να γράψει. Μια εισαγγελέας πρωτοδικών του δίνει κίνητρο να εμπνευστεί: του ζητάει να τη βοηθήσει να διερευνήσει μια εξτρεμιστική ακροδεξιά οργάνωση, που χρησιμοποιεί τις ηλεκτρονικές εφαρμογές εικονικής πραγματικότητας για να εκβιάσουν και να πλήξουν αντιπάλους. Ένα νουάρ μυθιστόρημα αρχίζει στην Αθήνα… [ΤΒJ]

Fabbio Stassi, Νυχτερινό στη Γαλλία, μετάφραση από τα ιταλικά: Δήμητρα Δότση, Ίκαρος, Αθήνα 2025, 128 σελ.

Επιβιβάζεται σε λάθος τρένο, κι αντί για τη Νάπολη βρίσκεται στο Μιλάνο, στη Γένοβα, στην Κυανή Ακτή. Τι αναζητεί στο άγνωστο; Ψάχνει μέσα του, αναζητεί τον πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ – αλλά πιο πολύ αναζητεί τον ίδιο τον εαυτό του. Ένα μέρος του εαυτού του, μάλιστα, συντίθεται από λογοτεχνικά σπαράγματα, από τραγούδια, από κομμάτια κι αποσπάσματα. Ένα σύγχρονο μοντέρνο μυθιστόρημα.

Χαν Γκανγκ, Μάθημα ελληνικών. Μυθιστόρημα, μετάφραση από τα κορεατικά: Αμαλία Τζιώτη, Καστανιώτη, Αθήνα 2024, 194 σελ.

Η γεννημένη το 1970 Χαν Γκανγκ, από τη Νότια Κορέα, που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2014, είναι περισσότερο γνωστή για το μυθιστόρημα Η χορτοφάγος (στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 2020) με θέμα την ψυχική ασθένεια και την παραμέληση μιας γυναίκας από την οικογένειά της. Το Μάθημα ελληνικών, το άλλο βιβλίο της που κυκλοφόρησε στη γλώσσα μας μετά τη βράβευσή της, περιγράφει τη δύσκολη σχέση ενός δασκάλου ελληνικών που σιγά σιγά χάνει το φως του και μιας γυναίκας που είχε χάσει ξαφνικά τη δυνατότητά της να μιλά. Μπορεί ο λόγος να γιατρέψει τα τραύματα; [ΤΒJ]

Δημοσθένης Κούρτοβικ, Ο ήχος της σιωπής της. Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2024, 304 σελ.

Η μητέρα του αφηγητή πεθαίνει αρχές καλοκαιριού του 2015. Στην κηδεία της, απρόσμενα, τη συνοδεύει ένα ετερόκλητο πλήθος κόσμου, προκαλώντας την έκπληξή του. Την παραμονή του θανάτου της, έχει καλέσει αυτόν και την αδελφή του στο κρεβάτι της και τους ψιθυρίζει ελλειπτικές προτάσεις με ευδιάκριτες τις λέξεις σπηλιά, τανκς, πύργος. Την προτροπή να βρουν κάποια. Και επειδή η μητέρα του ώς το τέλος της ζωής της δεν παραληρούσε, ο αφηγητής, άνθρωπος με εγγενή κλίση να αναζητά αινίγματα ακόμα και εκεί όπου δεν υπήρχαν, αρχίζει να αναρωτιέται με ανατατική ένταση πάνω στο νόημα των τελευταίων της λέξεων.

Ένα κείμενο με αφορμή τη σύλληψη του συγγραφέα παιδικών βιβλίων Βασίλη Παπαθεοδώρου, με την κατηγορία της κατοχής υλικού παιδικής πορνογραφίας, την προφυλάκισή του και, τελικά, την αθώωσή του - αλλά, κυρίως, την ενδιάμεση υιοθέτηση δήθεν πληροφοριών και στοιχείων που με βεβαιότητα ενοχοποιούσαν τον συγγραφέα. 

Kōbō Abe, Το πρόσωπο του άλλου, μετάφραση από τα ιαπωνικά - εισαγωγή: Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος, Άγρα, Αθήνα 2024, 328 σελ.

Ένας επιστήμονας πέφτει θύμα εργαστηριακού ατυχήματος με αποτέλεσμα τη φρικτή παραμόρφωση του προσώπου του, που για να μην είναι αποκρουστικό αποφασίζει να το καλύψει με μια μάσκα. Αλλ’ επειδή η πρώτη που ένιωσε απέχθεια, η γυναίκα του και σταθερή ερωτική σύντροφός του, δεν μπορούσε πια να συνδέεται μαζί του, το σώμα επανασυνδέεται μαζί της μέσω της μάσκας. Είναι όμως το πρόσωπο που απεικονίζει η μάσκα το δικό του πρόσωπο – ή ο επιστήμονας έχει γίνει πλέον ένας άλλος; [ΤΒJ]

Virginie Despentes, Βερνόν Σουμπουτέξ 3, μετάφραση από τα γαλλικά: Χαρά Σκιαδέλλη, Αθήνα 2023, 430 σελ.

Το τρίτο μέρος της Τριλογίας του Βερνόν Σουμπουτέξ, της γαλλίδας φεμινίστριας συγγραφέα και σκηνοθέτη Βιρζινί Ντεπάντ που έχει φανατικό κοινό, κινείται σε ένα προάστιο του Παρισιού, γύρω από μια συλλογικότητα που εμπνέει ο κεντρικός ήρωας – μια συλλογικότητα που, από το περιθώριο, διεκδικεί τη φιλελεύθερη ουτοπία. Η ζωή δεν είναι κόμικς αλλά, τουλάχιστον, ένα μυθιστόρημα το οποίο κινείται στην εποχή μας, μπορεί να δανείζεται μοτίβα από τη μουσική. Και μάλιστα το ροκ. [ΤΒJ]

László Krasznahorkai, Η Σέιομπο πέρασε από εκεί κάτω. Μυθιστόρημα, μετάφραση από τα ουγγρικά: Μανουέλα Μπέρκι, Πόλις, Αθήνα 2019, 496 σελ.

Ένας ούγγρος τουρίστας έρχεται στην Αθήνα να δει την Ακρόπολη. Αντιμετωπίζει το χάος και τη ζέστη της πόλης κι όταν, μες στον καύσωνα, βρίσκεται μπροστά από τον Παρθενώνα δεν μπορεί να τον δει – τον τυφλώνει το φως που αντανακλάται στο ασβεστολιθικό πέτρωμα του βράχου. Αλλά το φως κρύβει καλά το σκοτάδι, που είναι κοντά. Μια λεπτομέρεια από το σύμπαν ενός ιδιαίτερου συγγραφέα. [ΤΒJ]