Ουκρανία
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΗ ελληνική αντιπολίτευση και η Ουκρανία
Υποκρισία, Ιδεολογία, Παραισθήσεις και Φαντασιώσεις
Απρεπής, μικρόψυχη και θλιβερή ήταν η αντίδραση των κομμάτων της ελληνικής αντιπολίτευσης, δεξιών και αριστερών, απέναντι στη ρωσική πυραυλική επίθεση στις 6/3 στην Οδησσό, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην πόλη και τη συνάντησή του με τον ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Κατάπτυστες αι ειρωνικές επίσημες ρωσικές αντιδράσεις για τις οποίες και πάλι τα κόμματα της αντιπολίτευσης τήρησαν σιωπή κάθε άλλο παρά αιδήμονα. «Κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν ένιωσε την ανάγκη να σχολιάσει το ένοπλο νταηλίκι σε βάρος του έλληνα πρωθυπουργού», έγραψε δηκτικά ο Μιχάλης Τσιτσίνης (Η Καθημερινή, Κυριακή, 10/3/2024). Η εύθικτη κατά τα άλλα εθνικιστική υπερηφάνεια υποκλίνεται ενώπιον της βίας του Πούτιν που απειλεί με παγκόσμιο πόλεμο και πυρηνικό όλεθρο.
Τρεις παρανοήσεις σχετικά με την πρώτη εισβολή της Ρωσίας στη νότια και την ανατολική Ουκρανία
Από τη Julia Kazdobina, τον Jakob Hedenskog και τον Andreas Umland
Έξι εμπόδια για διαπραγματεύσεις και σύναψη ειρήνης μεταξύ Κιέβου και Μόσχας
Οι πλείστοι παρατηρητές του ρωσοουκρανικού πολέμου συναινούν στο ότι αυτός πρέπει να τερματιστεί το συντομότερο δυνατό. Οι περισσότεροι Ουκρανοί δεν θα μπορούσαν να συμφωνήσουν περισσότερο. Σήμερα, επίσης πολλούς Ρώσους, υποψιάζεται κανείς, δεν θα τους πείραζε να σταματήσει το μακελειό. Γιατί λοιπόν δεν υπάρχει ακόμη, και πιθανότατα δεν θα υπάρξει σύντομα, ένα διαπραγματευτικό φινάλε στον εν εξελίξει πόλεμο;
Γιατί ο Πούτιν έχει εν μέρει ήδη κερδίσει
Από το 2014, η Μόσχα –παρά τη σχετική αποτυχία της στην Ουκρανία– έχει αλλάξει τον κόσμο προς όφελος του ρωσικού και μη ρωσικού αναθεωρητισμού.
«Πουτινισμός» μετά τον Πούτιν; Πώς το πρόβλημα διαδοχής της Ρωσίας καθιστά το μέλλον της αβέβαιο
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε πρόσφατα ότι μπορεί να παραμείνει πρόεδρος της Ρωσίας ώς το 2030. Θα μπορούσε, μετά την αλλαγή του Συντάγματος της Ρωσίας το 2020, να παρατείνει ακόμη περισσότερο την παραμονή του στην εξουσία. Φαίνεται, ωστόσο, απίθανο να βρίσκεται ακόμη στην εξουσία σε 10-12 χρόνια. Έχουν συσσωρευτεί πάρα πολλές ιδιοτροπίες έως τώρα ώστε να αναμένει κανείς μια μακρά γεροντοκρατική διακυβέρνηση υπό τον ίδιο και την παρέα του.
Ο Ντούγκιν και ο πόλεμος
Τι ρόλο έπαιξε η ρωσική ακροδεξιά στη γενοκτονική επέκταση της Μόσχας στην Ουκρανία;
Σπίτι στον παράδεισο
Έως πριν από μερικές μέρες δεν είχα ιδέα τι είναι ένας βαλλιστικός πύραυλος Iσκαντέρ. Στην πραγματικότητα, δεν ξέρω τίποτα από όπλα, έκανα άοπλη στρατιωτική θητεία και δεν έχω πυροβολήσει ποτέ στη ζωή μου. Θα μπορούσατε να πείτε ότι έχω το παράστημα ενός ειρηνιστή: ενός δειλού. Επειδή όμως ο πύραυλος που σκότωσε τη συγγραφέα Βικτόρια Αμελίνα, μπροστά μου, ήταν ένα ρωσικός πύραυλος Ισκαντέρ, αισθάνθηκα υποχρέωση να μάθω τι είδους όπλο είναι αυτό. Αυτό το «ρωσικό παιχνίδι», λοιπόν, κοστίζει περίπου τρία εκατομμύρια δολάρια, ζυγίζει τεσσεράμισι τόνους, μπορεί να εκτοξευθεί από περίπου πεντακόσια χιλιόμετρα μακριά, ταξιδεύει με υπερηχητικές ταχύτητες (πάνω από δύο χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο) και είναι τόσο ακριβές που το περιθώριο λάθους του κατά τη στόχευση δεν υπερβαίνει τα πέντε μέτρα γύρω από το στόχο. Και ναι, αυτό το όπλο εξαιρετικής ακρίβειας εξερράγη περίπου δέκα μέτρα από εμάς.
Έκτορ Αμπάδ Φασιολίνσε: μάρτυρας εγκλήματος στην Ουκρανία
Στο νέο τεύχος του Books’ Journal, που κυκλοφορεί, δημοσιεύεται κατ’ αποκλειστικότητα ένα συγκλονιστικό κείμενο-μαρτυρία του συγγραφέα από την Κολομβία Έκτορ Αμπάδ Φασιολίνσε, με τίτλο «Σπίτι στον παράδεισο». Περιγράφει την οδυνηρή εμπειρία του από ένα ταξίδι στην Ουκρανία, που στις 28/6/2023 σημαδεύτηκε από την απώλεια της συναδέλφου του συγγραφέα, Βικτόρια Αμελίνα, έπειτα από έκρηξη ρωσικού βαλλιστικού πυραύλου Ισκαντέρ την ώρα που έπιναν το ποτό τους σε εστιατόριο της πόλης Κραματόρσκ. Από την έκρηξη σκοτώθηκαν ακόμα τουλάχιστον 10 άτομα, κι ανάμεσά τους δύο δίδυμα κορίτσια, ενώ τραυματίστηκαν δεκάδες.
Η ημιεπίσημη φωνή και η σιγή των υποψηφίων
Η ημιεπίσημη φωνή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δηλαδή η Εφημερίδα των Συντακτών, στο κύριο άρθρο της είναι σαφής: η υποστήριξη που προσφέρει η Ελλάδα στην Ουκρανία είναι «κόντρα στα εθνικά συμφέροντα». Κακώς παρακάμπτουμε, υποστηρίζει η καλή εφημερίδα, τις φιλικές προς τη Ρωσία χώρες και συντονιζόμαστε με όσες αντιτίθενται στη ρωσική εισβολή. Στις οποίες, όλως συμπτωματικά, συγκαταλέγονται όλες σχεδόν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία μετέχουμε, καθώς και οι χώρες που φιλοδοξούν να ενταχθούν σε αυτήν.
Πώς η βοήθεια στην Ουκρανία προκειμένου να διαφυλάξει τα νώτα της διασφαλίζει τέσσερα τουλάχιστον εθνικά συμφέροντα δυτικών και μη χωρών