Ισραήλ
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςJeffrey C. Herf: Το Ισραήλ πρέπει να νικήσει
Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, που άρχισε μετά τη σφαγή αμάχων Ισραηλινών από τρομοκράτες της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου 2023, δεν είναι μια σύγκρουση του Ισραήλ με Άραβες. Είναι ιερός πόλεμος, ένας προνεωτερικός πόλεμος και στόχος του είναι η καταστροφή του κράτους του Ισραήλ. Γι’ αυτό το Ισραήλ δεν έχει άλλη επιλογή από την κλιμάκωση – όχι μόνο κατά της Χαμάς, αλλά και κατά της Χεζμπολά και του Ιράν, του κράτους που χρηματοδοτεί πληρεξούσιους τρομοκράτες στην περιοχή. Το οξύμωρο είναι ότι οι διανοούμενοι και πολλοί ριζοσπάστες φοιτητές στα δυτικά πανεπιστήμια στηρίζουν βαθιά αντιδραστικά, ακροδεξιά κινήματα. Όσο για τα Ηνωμένα Έθνη, έχουν αποτύχει να συμβάλουν στην ειρήνευση στην περιοχή – και είναι εύλογο να μην τα λαμβάνει υπόψη το Ισραήλ. Μια αποκλειστική συνέντευξη του καθηγητή Jeffrey C. Herf στον Γιώργο Ναθαναήλ φωτίζει όλες τις όψεις της κρίσης στη Μέση Ανατολή. Αναδημοσιεύεται στη δεύτερη επέτειο από το πογκρόμ της τρομοκρατικής Χαμάς κατά αμάχων στο Ισραήλ, στις 7 Οκτωβρίου 2023.
Το διπλό έγκλημα της 7ης Οκτωβρίου 2023
Πριν από δυο χρόνια, την 7η Οκτωβρίου 2023, άνοιξαν στη Γάζα οι χθόνιες πύλες κι από τα έγκατα της Γης ξεχύθηκε το ασκέρι, που προετοιμαζόταν χρόνια γι’ αυτό το σκοπό, στα χωριά και στις πόλεις του Ισραήλ που περιστοιχίζουν αυτό το κομμάτι γης, φέρνοντας το θάνατο και κάτι χειρότερο απ’ αυτόν: την απαγωγή ανθρώπων και τον εγκλεισμό τους στα μπουντρούμια της Χαμάς και των συνεργών της, μέσα σε ανήλιαγα λαγούμια, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σαν ανταλλάξιμο εμπόρευμα σε ένα παζάρι ζωών.
Μια σκηνή για τα παιδιά της Σάρας και της Άγαρ
«Υπάρχουν πράγματα που γίνονται πολυτιμότερα όσο πιο πολύ απρόσιτα γίνονται, και γίνονται πιο απρόσιτα, όσο πιο πεισματικά προσπαθεί κανείς να τα πραγματοποιήσει. Αυτό φαίνεται να ισχύει και για την ιδέα της λύσης των δυο κρατών, δηλαδή το όνειρο που επικρατεί κυρίως στην Ευρώπη, να επιλυθεί η “ισραηλινο-παλαιστινιακή” διαμάχη ειρηνικά με ένα παλαιστινιακό κράτος πλάι στο Ισραήλ».
Η υποκρισία του ΟΗΕ και η δυτική αμνησία για το Ισραήλ
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, που συχνά αυτοαποκαλείται θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει εξελιχθεί σε πεδίο κυριαρχίας από ισλαμικά καθεστώτα και αυταρχικές κυβερνήσεις. Αντί να καταδικάζουν ευθέως την τρομοκρατία της Χαμάς, οι ίδιες χώρες σπεύδουν να υιοθετήσουν ρητορική που καθιστά το Ισραήλ υπεύθυνο για κάθε ανάφλεξη στη Γάζα. Στον ίδιο δρόμο βαδίζουν και δυτικές δυνάμεις όπως η Αγγλία και η Γαλλία που, ενώ γνωρίζουν τα στοιχεία, προτιμούν τη «συμβολική διπλωματία» από την πραγματική στήριξη στην ασφάλεια του Ισραήλ.
Η «κενή χειρονομία» της «Διακήρυξης της Νέας Υόρκης»
Την 12η Σεπτεμβρίου 2025, η γενική συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε με 142 ψήφους υπέρ, 10 κατά και 12 αποχές τη «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης για την Ειρηνική Επίλυση του Ζητήματος της Παλαιστίνης και την Εφαρμογή της Λύσης των Δύο Κρατών», η οποία συντάχθηκε με πρωτοβουλία της Γαλλίας και της Σαουδικής Αραβίας.
Αυτή την στιγμή οι στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ επιχειρούν ακόμα μια φορά στη λωρίδα της Γάζας –και πιο συγκεκριμένα στην πόλη της Γάζας–, στην προσπάθειά τους να εντοπίσουν τους εναπομείναντες ομήρους της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου 2023, ζωντανούς και νεκρούς, ώστε να απελευθερώσουν τους επιζώντες και να αποδώσουν τους νεκρούς στους συγγενείς τους.
Η ιστορική σταθερά της άρνησης
Γιατί δεν υπάρχει παλαιστινιακό κράτος
Η σύγκρουση Ισραήλ - Παλαιστινίων παρουσιάζεται συχνά σαν ένα περίπλοκο παζλ, γεμάτο λεπτομέρειες, ερμηνείες και αλληλοκατηγορίες. Όμως, πίσω από τις συγκυρίες υπάρχει μια σταθερά που δεν αλλάζει εδώ και σχεδόν έναν αιώνα. Και δεν είναι άλλη από την πλήρη και απόλυτη άρνηση της αραβικής και παλαιστινιακής ηγεσίας να αποδεχθεί την ύπαρξη ενός εβραϊκού κράτους στην περιοχή. Η ιστορική διαδρομή δείχνει ότι σε κάθε κρίσιμη καμπή, οι Άραβες ηγέτες επέλεξαν το «όχι» και αυτό το «όχι» εξηγεί γιατί οι Παλαιστίνιοι παραμένουν μέχρι σήμερα χωρίς κράτος.
Όταν οι δικτάτορες κάνουν μαθήματα ιστορίας
Το μάθημα του Πούτιν και η «Γαλάζια Πατρίδα»
Όταν ακούς δικτάτορες να κάνουν μαθήματα ιστορίας, πρέπει να ανησυχείς. Έτσι κι εμείς ανησυχήσαμε βαθιά όταν ο Πούτιν, λίγο πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, «εξήγησε» τις ιστορικές παραμέτρους που, υποτίθεται, τον ανάγκασαν να επιτεθεί. Δεν υπήρχε εφιαλτικότερη στιγμή: η ρητορική του θύμιζε λέξη προς λέξη τον Ερντογάν που μιλά για τη «Γαλάζια Πατρίδα». Ο πρώτος αμφισβητούσε τα σύνορα της Ουκρανίας, ο δεύτερος την κυριαρχία της Ελλάδας.
Το «Free Palestine» ως «Free Γαλάζια Πατρίδα»
Όταν το «εθνικό συμφέρον» θυσιάζεται στο βωμό της ιδεοληψίας
Οι Παλαιστίνιοι ως θύματα εκμετάλλευσης
Η Μαράλ Σαλμασί, γερμανίδα μουσικός, παραγωγός και επιχειρηματίας, ιρανικής καταγωγής, που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο, ανέβασε ένα βίντεο στο Instagram/Facebook, 11 Αυγούστου 2025. Στο βίντεο αυτό κάνει μια σύνοψη του προβλήματος που αποκαλείται Παλαιστινιακό. Θεώρησα χρήσιμο να γίνει προσβάσιμο στους αναγνώστες το κείμενο αυτής της σύνοψης και το μετέφρασα. Περικλής Φ. Κωνσταντινίδης