web only
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΣκέφτομαι. Υπάρχω κιόλας;
΄Ιαν ΜακΓιούαν, Μηχανές σαν κι εμένα, μετάφραση από τα αγγλικά: Κατερίνα Σχινά, Πατάκη, Αθήνα 2019, 416 σελ.
Είναι ένα μυθιστόρημα που εμβαθύνει στα ηθικά ζητήματα περί την Τεχνητή Νοημοσύνη και τη ρομποτική. Συζητά τα δικαιώματα –και τις ευθύνες αντίστοιχα– της δημιουργίας ευφυών μηχανών, καθώς και τη δυνατότητα αυτών των μηχανών να ξεπεράσουν την ανθρώπινη νοημοσύνη και να χειραγωγήσουν τα ανθρώπινα συναισθήματα, σε έναν καινούργιο κόσμο όπου η τεχνολογία θολώνει τα όρια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής. Η κριτική μπορεί να διαβαστεί συμπληρωματικά με το κείμενο του Γιώργου Ναθαναήλ «Άνθρωποι και μηχανές», που δημοσιεύεται στο τεύχος 149 του Βooks’ Journal, που κυκλοφορεί.
Η Εκκλησία ας θυμάται τον Γαλιλαίο και τον Κοπέρνικο
Τα γεγονότα πάνω από τα ιδεολογήματα
Οι μαρξιστές της παλαιάς σχολής ήταν δογματικοί και αυταρχικοί – με κύριο δείγμα την προσωπικότητα του σοβιετικού ηγέτη Βλαντίμιρ Ίλιτς Λένιν. Όμως οι παραδοσιακοί μαρξιστές, σε αντίθεση με τους μεταμοντέρνους «διαδόχους» τους της woke κουλτούρας, είχαν ένα σεβασμό για την αντικειμενική πραγματικότητα, για τα γεγονότα. Τα αντέτειναν στη μυθοπλασία.
Ο κινηματογράφος του Τσεϊλάν και τα «Ξερά χόρτα»
Ξερά χόρτα. Έγχρωμη δραματική ταινία τουρκογαλλογερμανικής συμπαραγωγής 2023 σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν. Σενάριο: Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν, Εμπρού Τσεϊλάν, Ακίν Ακσού. Φωτογραφία: Κουρσάτ Ουρεσίν, Σεβαχίρ Σαχίν. Πρωταγωνιστούν: Ντενίζ Τσελίλογλου, Μερβέ Ντιζντάρ, Μουσάμπ Εκιτσί. Διάρκεια: 197 λεπτά. Διανομή: Weird Wave
Τα Ξερά χόρτα (2023) είναι ένα υπέροχο, στοχαστικό, αινιγματικό, πανέμορφο και διεισδυτικό φιλμ, γιατί ο πολύ προικισμένος, ταλαντούχος και πηγαίος τούρκος καλλιτέχνης Noυρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν κατορθώνει να δημιουργήσει άλλο ένα φιλμ υπαρξιακού και κοινωνικοφιλοσοφικού προβληματισμού που μόνο αυτός και λίγοι ακόμη σύγχρονοι σκηνοθέτες μπορούν να πραγματώσουν[1].
Μια κλοπή, ένας αγοραστής και μια σύμπτωση
Το κλεμμένο σχέδιο απ’ την Πινακοθήκη, ο εκτιμητής που αγοράζει και ο κλέφτης που κυκλοφορεί ελεύθερος
Πέθανε ο ποιητής Νίκος Λεβέντης
Πέθανε ο Νίκος Λεβέντης. Εντοπίστηκε νεκρός στις 14 Ιανουαρίου 2024, από φίλο του, στο σπίτι του. Ήταν το μοναχικό τέλος ενός ποιητή που, ούτως ή άλλως, είχε επιλέξει να απουσιάζει από την επιφάνεια των πραγμάτων, που συνήθως λιμνάζει αδιατάρακτη.
Ντιμπέιτ στην Αμερική
Τι ρόλο παίζουν τα ντιμπέιτ στις προεκλογικές περιόδους, σε μια εποχή εκδημοκρατισμού της πληροφορίας, αλλά και μιας διαδικασίας που, στην Αμερική, κρίνεται σε μερικές πολιτείες και από πολύ ειδικά ακροατήρια. Ένας άνθρωπος της τηλεόρασης το είχε εξηγήσει στον Μπερνάρ-Ανρί Λεβί με σαφήνεια: Προκειμένου να ευχαριστήσεις τους διανοούμενους στις ακτές (οι οποίοι ψηφίζουν Δημοκρατικούς) ή τους αγρότες του Ουισκόνσιν (που ό,τι και να γίνει είναι Ρεπουμπλικανοί), διακινδυνεύεις να πεις κάτι για το οποίο θα κατηγορηθείς όταν παλεύεις για χίλιες ψήφους σε Βιρτζίνια ή Λουιζιάνα που θα κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα
Οι Tiger Lillies και οι κολαούζοι
Το βρετανικό μουσικό συγκρότημα Tiger Lillies εμφανίζεται αυτές τις μέρες στο τζαζ κλαμπ Half Note, στο Μετς, στην Αθήνα. Οι Tiger Lillies είναι αγαπητοί στο ελληνικό κοινό, παίζουν ένα είδος μουσικής μεταξύ βερολινέζικου καμπαρέ, μπαλάντας, άντε και με τίποτε πανκ πινελιές. Το καλοκαίρι του 2023 έδωσαν συναυλία στο Κίεβο, εκφράζοντας για μια ακόμη φορά τη στήριξή τους στην Ουκρανία.
Άλλο ένα χαμένο τετράστιχο του Νίκου Καββαδία
«Τα καμπαρέ! Ναύτες Ινδοί και ναύτες Γιαπωνέζοι,
Αράπηδες, Άγγλοι στρυφνοί, τζαζ με βαρύ σκοπό
και θα 'ρθουν η μικρή Πωλίν κ' η Λίλιαν να καθήσουν,
να πουν κλαφτά "μον σερ" "μον πτι" πολύ σας αγαπώ...»
Μωρά σε γκέι καρότσια
Στα βαθιά ή και ενίοτε στα πολύ ρηχά της σκέψης ενός που αντιδρά στη θεσμοθέτηση της ισότητας των ΛΟΑΤΚΙ+ οικογενειών, προβάλλει η φοβία μιας αλυσιδωτής γενικευμένης κοινωνικής διάλυσης. Αν συμβεί και αυτό, η κατρακύλα ύστερα θα σταματήσει πού; Κάτι σαν τον τρόμο απ’ τα Σόδομα και Γόμορρα του κατηχητικού.