Κώστας Κούρκουλος

Νεφελώδης και καταγγελτική, συχνά χωρίς κατανόηση των λεπτομερειών και πολλές φορές παρελκυστική, είναι η δημόσια συζήτηση για τις υποκλοπές. Το κείμενο που ακολουθεί ξεκαθαρίζει τι έχει συμβεί (σε ό,τι έχει διευκρινιστεί) και τι μένει απαραιτήτως να μάθουμε. Εξηγεί ακόμα ότι η κυβέρνηση ελέγχεται για μια διαδικασία απολύτως εναρμονισμένη με την εφαρμογή των νόμων, που για να μην επαναληφθεί απαιτεί συγκεκριμένες ενέργειες και παρεμβάσεις. Ο πρωθυπουργός έχει υποχρέωση να νομοθετήσει κανόνες προστασίας των πολιτών, διότι η «δημοκρατία είναι το καθεστώς του αναστοχασμού και του αυτοπεριορισμού». Σε αυτό οφείλει να εξαντλήσει τη θεσμική ωριμότητά του και το ΠΑΣΟΚ. [ΤΒJ]

Η προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη δεν είναι ζήτημα «κοινού περί δικαίου αισθήματος», όπως θα πουν οι σταλινικοί και οι φασίστες, αλλά του κράτους δικαίου.

«Αναδρομικά 50-60.000 ευρώ σε κάθε γιατρό του ΕΣΥ "δίνει" απόφαση του Αρείου Πάγου».

Οι εφημερίδες

Με την οικονομική κρίση δύο ήταν οι βασικοί πόλοι εξουσίας που προσπάθησαν να «γυρίσουν προς τα πίσω τον τροχό της ιστορίας» και αναδείχτηκαν στις κατεξοχήν αντιδραστικές δυνάμεις του τόπου, όπως όρισε ο ίδιος ο Μαρξ τον όρο «αντίδραση»: η «σταλινογενής» Αριστερά και η Δικαιοσύνη.

Όταν ο Σαρτρ εξωράιζε τα εγκλήματα του Στάλιν με τη φράση «δεν μπορείτε να συζητάτε τις πράξεις του Στάλιν, εφόσον είναι ο μόνος που κατέχει τις πληροφορίες που τις δικαιολογούν», ο Καστοριάδης  απάντησε ότι αυτή η συγκάλυψη είναι μία «γελοία κατεργαριά», που θα παραμείνει «το πιο εύγλωττο δείγμα αυτογελοιοποίησης διανοούμενου».

Εξαγγέλλοντας ο κ. Κατρίνης δημόσια ότι οι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης σε λίγο «ίσως δεν θα μπορούν να πάνε ούτε στο Σούπερ Μάρκετ –επειδή προφανώς θα τους κυνηγάει ο "λαός" για την εισαγόμενη ακρίβεια– επανέλαβε ακριβώς τα όσα είχε εξαγγείλει παλαιότερα ο κ. Τσίπρας στην πιο σκοτεινή ώρα.

Όταν ήθελε ο Καστοριάδης να περιγράψει την ακατανίκητη δύναμη των συλλογικών μύθων, συχνά έλεγε ένα ευφυολόγημα: «Αν ισχυριστώ σοβαρά ότι είμαι προϊόν άμωμης σύλληψης, δηλαδή της επαφής με κρίνο, θα οδηγηθώ αμέσως στον ψυχίατρο. Όταν όμως ένας άλλος είπε ακριβώς το ίδιο, επειδή τον πίστεψαν πολλοί, έγινε αρχηγός θρησκείας!»

Με δεδομένο ότι το πρόβλημα της πανδημίας οφείλεται αποκλειστικά στους ανεμβολίαστους, κάποια στιγμή κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ένας αποτελεσματικός τρόπος υπάρχει για την αντιμετώπισή της: Να αποκαλείται πλέον από όλους μας «πανδημία ανεμβολίαστων».

Όταν η Χάννα Άρεντ ήθελε να περιγράψει τον «επιτυχημένο ψεύτη» -πρόκειται γι’ αυτόν που πιστεύει και ο ίδιος στο ψέμα του- έλεγε ένα μεσαιωνικό ανέκδοτο: ο νυχτερινός φρουρός (βιγλάτορας) κάποιου χωριού, θέλοντας να κάνει φάρσα στους συγχωριανούς του, σήμανε μέσα στη νύχτα συναγερμό. Πήραν τα όπλα τους οι συγχωριανοί και έτρεξαν στο φρούριο, για να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς.  Και τότε συνέβη το εξής εκπληκτικό: βλέποντας τους συγχωριανούς  του να τρέχουν οπλισμένοι προς το φρούριο, ο χωρατατζής φρουρός πίστεψε και ο ίδιος στο ψέμα του, οπότε άρχισε να τρέχει και αυτός πίσω τους, για να συμμετάσχει στη μάχη!

Όπως είναι γνωστό, το δικαστήριο που καταδίκασε τα μέλη της  «Χρυσής Αυγής», απέρριψε το αίτημα των καταδικασθέντων να έχει η έφεση ανασταλτικό αποτέλεσμα. Και έπραξε τότε ορθά, για τους εξής λόγους: