Κώστας Κούρκουλος

Richard J. Bernstein, Γιατί πρέπει να διαβάζουμε Χάνα Άρεντ, μετάφραση από τα αγγλικά: Βασιλική Σουλαδάκη, επιμέλεια: Δημήτρης Ψυχογιός, Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2019, 144 σελ.

Πριν από μερικούς μήνες, κυκλοφόρησε μεταφρασμένο από τον Δημήτρη Ψυχογιό το τελευταίο και ίσως το κορυφαίο έργο της Χάννα Άρεντ, Η ζωή του νου (δυο τόμοι, α’: Σκέψη, β’: Βούληση). Είναι μια προσπάθεια ανάλυσης του ανθρώπινου νου μέσω της κριτικής προσέγγισης του έργου των μεγάλων φιλοσόφων, από τους Προσωκρατικούς ώς τους σύγχρονους. Συχνά ερμητική, η Χάννα Άρεντ είναι πρόσφορη στις ερμηνείες. Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια προσπάθεια εισαγωγής στη σκέψη της φιλοσόφου, μέσω των προσεγγίσεων του Κορνήλιου Καστοριάδη αλλά και του μελετητή της, Ρίτσαρντ Τζ. Μπερνστάιν. [ΤΒJ]

Θα εξομολογηθώ την «αμαρτία» μου, με την ελπίδα να λάβω συγχώρεση από όσους ταλαιπωρώ με τα κείμενά μου: όποιο βιβλίο κι αν διαβάσω, αμέσως μετά πρέπει να μελετήσω ή Χάννα Άρεντ ή Κορνήλιο Καστοριάδη -τους θεωρώ μεταξύ τους απόλυτα συμπληρωματικούς, ακόμη και εκεί όπου ο αναγνώστης νομίζει πως διαφωνούν- «για να έρθω στα ίσια μου», όπως λέω στον εαυτό μου. (Ο καθείς με τις εμμονές του).

Ένα  ερώτημα πλανιέται πάνω από τη χώρα: Πώς γίνεται να κρατάει ο Μητσοτάκης, ενώ μας βρήκαν όλα τα κακά του κόσμου; Όπως πανδημίες, πόλεμοι, φυσικές καταστροφές, ατυχήματα, μέχρι το χειρότερο απ’ όλα: μία «αγέλη» αδίσταkτων δημαγωγών, που τρέφονται με ψέμα, αίμα και δυστυχία. 

Σύμφωνα με τα άρθρα  4 και 18 Ν. 5026/2023 οι «υποχρεωτικά ελεγχόμενοι» υπηρεσιακοί και πολιτικοί παράγοντες και πρώτοι απ’ όλους οι «αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση», υποχρεούνται να υποβάλουν Δήλωση Πόθεν Έσχες «μέσα σε  ε ν ε ν ή ν τ α  ημερολογιακές (90) ημέρες από την απόκτηση της ιδιότητας». 

Πρόκειται για τη λεγόμενη  «Αρχική Δήλωση Περιουσιακής Κατάστασης» η οποία περιλαμβάνει τα περιουσιακά στοιχεία που κατέχουν κατά την ημερομηνία απόκτησης της ιδιότητας του υπόχρεου, τόσο στην ημεδαπή όσο και στην αλλοδαπή. 

Για όλον τον ακροδεξιό συρφετό (φασίστες, ναζί, χριστιανοφασίστες υποκριτές που εμπορεύονται την πίστη των ανθρώπων, κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου που πουλάνε από το «φάρμακο» για την φαλάκρα μέχρι «ιδιόγραφες» επιστολές του Ιησού κ.ο.κ.), το δυστύχημα των Τεμπών ήταν η μεγάλη ευκαιρία για να πουλήσουν το μόνο εμπόρευμα που παράγουν: θεωρίες συνωμοσίας. 

Ο Στέλιος Ράμφος, εδώ και χρόνια, υποστηρίζει ότι η ιστορική ευκαιρία για την καθ’ ημάς Ανατολή χάθηκε με το «σχίσμα» τον 11ο αιώνα. Όταν δηλαδή οι Δυτικοί, επιλέγοντας «την τόλμη του γνωρίζειν», αποφάσισαν ότι το πνεύμα εκπορεύεται και εκ του υιού (filioque). Εφόσον λοιπόν ο υιός ήταν «θεάνθρωπος», αυτό σήμαινε ότι και οι άνθρωποι μπορούν να σκέφτονται και όχι μόνον ο «πατέρας».

Όπως είναι γνωστό, οι θεωρίες συνωμοσίας είναι  ο ναρκισσισμός του φουκαρά.  Ο οποίος,  για να αναπληρώσει την άγνοιά του και να ελαφρύνει την αίσθηση της αδυναμίας του, «ανακαλύπτει» και «καταλαβαίνει» όσα δεν μπορούν να δουν και να καταλάβουν όλοι οι ειδικοί και «οι επιστήμονες του κόσμου», αφού μας τα «κρύβουν» σκοτεινές δυνάμεις.