Όμως, το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ήταν καλύτερο από τη ΝΔ του Αβέρωφ ή του Έβερτ ή του Κώστα Καραμανλή, είναι όμως χειρότερο από τη ΝΔ του Μητσοτάκη.
Την οποία ενδέχεται να νικήσει ένα καλύτερο από αυτήν κόμμα, αν οι συγκυρίες την οδηγήσουν σε παρακμή. Όχι όμως το ΠΑΣΟΚ που ξέρουμε.
Θα μπορούσε η Άννα Διαμαντοπούλου να νικήσει στις εσωκομματικές εκλογές αν επαναλαμβανόταν το 2016 , αν έσπευδε στις εκλογές ένα μεγάλο κύμα απ' έξω. Αυτό δεν συνέβη ούτε η ίδια το επιδίωξε. Ίσως και να μην το μπορούσε, ίσως να πίστεψε πως θα συμβεί ούτως ή άλλως, χωρίς το δικό της έντονο κάλεσμα. Πρόβαλε τη στόφα της πρωθυπουργησιμότητας. Όχι πειστικά. Είναι καλύτερη από τον Μητσοτάκη;
Στην ομιλία της στο Μαρούσι και στην κεντρική ομιλία της την άκουσα να μιλάει για το νερό, το πρόβλημα της λειψυδρίας κ.λπ. Ήταν τεχνικές και όχι πολιτικές ομιλίες. Ως εάν να επρόκειτο για τοποθέτηση σε κάποιο forum. Αυτό όμως το κάνει μια υφυπουργός, όχι μια επίδοξη μέλλουσα πρωθυπουργός και μάλιστα ενώπιον εκλογών, όπου κρίνεται το εάν είναι καλύτερη από τους άλλους διεκδικητές. Αυτό δεν την άκουσα να το λέει με την ένταση και την επιμονή που απαιτούσαν οι συνθήκες. Ήταν γενικώς αμυντική και απολογητική, σαν και η ίδια να πίστευε πως η αποχή της από την καθημερινή πολιτική του ΠΑΣΟΚ υπήρξε όντως πρόβλημα.
Λέγεται πως έκοψε το δρόμο του Γερουλάνου. Αστειότητες, θα ήταν άλλο το όλο τοπίο, δεν ξέρουμε πώς. Αλλά και αν φανταστώ πως ο Γερουλάνος θα επικρατούσε, δεν θα δημιουργούσε ένα κόμμα - πρωταγωνιστή. Φαντάζομαι ένα ελληνικό FDP που, όπως το κόμμα του Σρέντερ, μονίμως θα συμπληρώνει τις πλειοψηφίες των άλλων. Not bad θα μου πείτε. Not bad.
Εντέλει, κάθε πολιτικό ον πραγματώνει το είναι του κυβερνώντας. Η δε ζωή του ανθρώπου δεν είναι απεριόριστη. Μήπως άλλοι υπήρξαν πλέον οξυδερκείς;