Μαλαματένια λόγια στην οθόνη
τ’ άκουγα στο σποτάκι σου προχθές
το τελεπρόμπτερ κοιτώντας κι όχι εμένα
σου λέει τι να λες και να μη λες
μα εγώ περνούσα τη στερνή τη μέρα
στων εκλογών δεμένη τις κλωστές.
Κουνούπια σε χτικιάσανε στον κάμπο
που βούλιαξες στου βάλτου τα νερά,
καλύτερα να σ’ έλεγαν Κυριάκο
και να ’σουν ψυκτικός στην Κοκκινιά
κι όχι να θες μ’ αυτό το σάπιο μπάρκο
να πας ρεσάλτο στο κόμμα του Μπανιά.
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ’ του λαού την άγρια επιλογή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και είδανε την καριέρα τους να σβήνει
από της βάσης την άγρια επιλογή.
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν σ’ εκπομπές
κι απ’ την παλιά ιδέα να ’χει μείνει
ένας παλιάτσος που τρώει καρπαζιές
το τσούρμο να κοιτά χωρίς να κρίνει
σαν πεταλούδα ζαλισμένη στις φωτιές.
Και στ’ ανοιχτά του κόσμου τα κανάλια
θα ξεφορτώνουν σε κάθε εκπομπή
πώς έγινε σε τούτο αυτό το κόμμα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το ’φεραν η μόδα και το χρώμα
να ’χεις ξεχάσει τι είναι πολιτική.
Του Σύριζα ποιος λύνει το κουβάρι
ποιος είναι πρόεδρος μέσ’ στη Βουλή
ποιος δίνει πόστα, ποιος δίνει τη χάρη
και ποιος τα λέει τα λόγια τα κενά,
μαλαματένια λόγια στην οθόνη
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά.
Με δέσαν’ στα στενά και στον κανόνα
και ξημερώνοντας μια Κυριακή
σύντροφοι, φίλοι κι άγνωστοι ακόμα
με κλείσανε σε μια επιτροπή
και στα υπόγεια ζάρια αυτό το κόμμα
παιχνίδι παίζουν οι εφοπλιστές.
Ζητούσα τα μεγάλα τα οφίκια
όμως η στήριξη ανεπαρκής
και τώρα βλέπω να ’ρχονται μαρτύρια
καθώς στο κόμμα συ θα ηγηθείς
ξεδοντιασμένα θα ’χεις δικαστήρια
και όποιον πάει κόντρα συ θα τιμωρείς.
