web only

Πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο την τρομοκρατία ή τον φόβο που προκαλεί; Το ερώτημα ούτε ρητορικό είναι, ούτε μπορεί να μείνει αναπάντητο.

Ο εικαστικός Κώστας Τσόκλης κυκλοφόρησε ένα κείμενο που διεκδικεί ρόλο μανιφέστου και με το οποίο υποδεικνύει στους Έλληνες τι χρειάζεται να κάνουν στη σημερινή καμπή του ελληνικού προβλήματος. Μπράβο του, αλλά μας κούρασαν οι σοφολογιότατοι γέροντες. [ΤΒJ]

Με αφιέρωμα στην αμερικανίδα ποιήτρια Ελίζαμπεθ Μπίσοπ, και 18 μεταφρασμένα ποιήματά της από έλληνες και έλληνίδες ομοτέχνους της, κυκλοφορεί το Βοoks' Journal 65, Απριλίου 2015. Μην το χάσετε.

Ήταν λίγες μέρες πριν το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης, όταν ο φιλόσοφος Μιραμπώ, ηγετική μορφή του αγώνα, χαρακτήριζε σε φυλλάδιο του την ελευθερία του Τύπου «παλλάδιο όλων των ελευθεριών». Πάνε αρκετοί αιώνες από τότε, ωστόσο η ΕΣΗΕΑ, διά του πειθαρχικού της οργάνου, αγνοεί επιδεικτικά τους κανόνες της ελευθερίας έκφρασης και τελικά τους ίδιους τους κανόνες της δημοκρατίας. Με υπεροψία και μέθη ποδοπάτησε την υπόληψη της ελληνικής πολιτείας ως πολιτείας που σέβεται το ελάχιστο, το πρώτο των δικαιωμάτων των πολιτών, το δικαίωμα να έχει κάποιος γνώμη και να την εκφράζει. Με εκδικητικό μένος φίμωσε την αντίθετη άποψη, τσακίζοντας το κύρος του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Με δουλοπρεπή προσήλωση στην συγκυριακή εξουσία, στοχοποίησε περαιτέρω τους ήδη στοχοποιημένους.

Τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί σημαντική επιτυχία την περιορισμένη μείωση του αριθμού των μεταναστών και των προσφύγων προς την Ελλάδα, το μέτωπο της Κεντρικής Μεσογείου, με την πίεση να μεταφέρεται στην Ιταλία και στη Μάλτα, φαίνεται να ανοίγει ξανά. 

"Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης". Η φράση του Μάγιερ κοσμεί την αίθουσα συνεδριάσεων της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Αλλά στην ΕΣΗΕΑ, σήμερα, δεν πιστεύουν (ή, ακριβέστερα, δεν πιστεύει η πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου και δεν πιστεύουν οι συμμετέχοντες στα λεγόμενα πειθαρχικά) στη μεγαλοσύνη της δημοσίευσης, αλλά στο φίμωμα των αντιφρονούντων στην κυβέρνηση και στην αντιμνημονιακή κοινοτοπία. Όμως δεν γίνεται να επιτρέψουμε στις δυνάμεις της ανελευθερίας, της λογοκρισίας, της συκοφαντίας του δημοκρατικού διαλόγου να επιβάλουν τους αυταρχισμούς τους. Μπορούμε και οφείλουμε να τους πολεμήσουμε.

Ο Απόστολος Δοξιάδης δημοσίευσε στη σελίδα του στο facebook το παρακάτω κείμενο. Το φιλοξενούμε εδώ με την άδεια του.

Ένα από τα βασικά συμπεράσματα των πρόσφατων τρομοκρατικών ενεργειών στις Βρυξέλλες, είναι ότι τα νήματα των δικτύων των τζιχαντιστών απλώνονται σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις και χώρες.

Ένα εγκώμιο στο θράσος δημοσιογράφων που έχουν ένα προκάτ ερμηνευτικό εργαλείο με το οποίο μπορούν με συναρπαστική ευκολία να σπιλώνουν συναδέλφους τους.

Σε ένα από τα πρώτα φύλλα της εφημερίδας του ΚΚΕ εσωτερικού Α.Α., Η Εποχή, στην τελευταία σελίδα, όπου έγραφαν οι Μπουκάλας, Κοροπούλης, Ξυδάκης και ο υπογράφων, είχε δημοσιευθεί και η παροιμία: "Το μη χείρον βέλτσιστον". Σοφή παροιμία, ισχύει ακόμα - έστω κι αν δεν θα ξαναγραφει στις σελίδες της καλής εφημερίδας.