web only

Θεωρώ πως η φράση “Forza Mattarella” βρέθηκε στο στόμα πολλών (ιδίως Ελλήνων που κάηκαν με στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) όταν διάβασαν την είδηση για την άρνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας της Ιταλίας, Σέρτζο Ματαρέλα, να επικυρώσει τον διορισμό του καθηγητή Σαβόνα στη θέση του υπουργού Οικονομικών (επειδή είχε μιλήσει υπέρ της εξόδου της Ιταλίας από την ευρωζώνη) και την ανάθεση, τελικά, του σχηματισμού κυβέρνησης τεχνοκρατών στον Κάρλο Κοταρέλι. Είμαι σίγουρος πως πάρα πολλοί έχουμε κάνει τη σύνδεση με την περίπτωση του Γιάνη Βαρουφάκη και με τη διαφορετική κατάληξη που είχαν στην Ελλάδα οι πολιτικές εξελίξεις.

Ενώ η κοινωνία βουλιάζει σε μια αποκαρδιωτική παθητικότητα, η εθνική αναπτυξιακή στρατηγική που κατέθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δείχνει πως συνεχίζει να μην έχει τη βούληση ή την ικανότητα να πορευτεί διαφορετικά.

Σήμερα, είναι γεγονός ότι η πολιτική βία έχει νομιμοποιηθεί πλήρως στο κοινωνικό σώμα. Η μεν ακροαριστερή βία έχει την πολιτική κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και της ΛΑΕ, της Πλεύσης Ελευθερίας κ.λπ.), η δε ακροδεξιά βία έχει την πολιτική κάλυψη των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής (και όχι μόνον). Σκέψεις με αφορμή την επίθεση κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη.

Η τελευταία σημαία (Last flag flying). Έγχρωμη κοινωνική ταινία, αμερικανικής παραγωγής 2017, σε σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ. Πρωταγωνιστούν: Μπράιαν Κράνστον, Λόρενς Φίσμπερν, Στιβ Καρέλ. Παραγωγή: Amazon Studios, Big Indie Pictures, Cinetic Media. Διάρκεια: 125’.

Δεκέμβριος 2003. Ο Λάρι "Ντοκ" Σέπαρντ  (Στιβ Καρέλ), βετεράνος πεζοναύτης του Βιετνάμ, βρίσκει δύο παλιούς του συμπολεμιστές, τον Σαλ (Μπράιαν Κράνστον), που έχει γίνει μπάρμαν, και τον Μίλερ (Λόρενς Φίσμπερν), ιερέα πλέον μιας τοπικής ενορίας, και τους ενημερώνει πως ο 21χρονος γιος του σκοτώθηκε στο Ιράκ. Ζητά από τους παλιούς του φίλους να τον συνοδεύσουν στην παραλαβή του πτώματος του γιου του και ακολούθως στην κηδεία του. Το ταξίδι τους θα δώσει αφορμές για μια ανασκόπηση, αναπολήσεις στα περασμένα και τη συνειδητοποίηση πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται.

Ο Φίλιπ Ροθ, από τους δημοφιλέστερους σύγχρονους αμερικανούς λογοτέχνες, πέθανε την Τρίτη, 22 Μαΐου 2018, σε ηλικία 85 ετών.

Η βίαιη επίθεση και ο ξυλοδαρμός του Γιάννη Μπουτάρη πρέπει να λειτουργήσει ως η θρυαλλίδα που θα βάλει ένα τέλος στην κανονικοποίηση και στην υποστήριξη της βίας. Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα ξεκάθαρο πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο κατά της βίας και των δύο άκρων. Το κράτος, αν θεωρεί πως έχει ακόμη λόγο ύπαρξης, πρέπει να αντιμετωπίσει τη βία δυναμικά.

Δυο δηλώσεις πολιτικών προσώπων, συμπληρωματικές μεταξύ τους, αναδεικνύουν το πρόβλημα της πολιτικής βίας. Τις ξεχωρίζουμε.

Μία απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας με βαρύτατο διακύβευμα: σκέψεις με αφορμή την εκδήλωση «Το μάθημα των Θρησκευτικών υπό το φως της πρόσφατης απόφασης 660/2018 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας» στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών (ΔΣΑ).

O Αλέξης Τσίπρας είναι εγκλωβισμένος σ' ένα μπούνκερ. Ξέρει πως άμα βγει έξω τέλειωσε (από τους δικούς του πρώτα). Οπότε, μένει μέσα και περιμένει. Τι περιμένει, ούτε αυτός ξέρει. Το 2015 η ελληνική οικονομία υπέστη ένα καίριο πλήγμα. Θα θεραπευτεί κι αυτό, όπως όλα θεραπεύονται μια μέρα. Όχι όμως στους χρόνους που απαιτούν τα προγράμματα και αναμένουν οι θεσμοί. Η Ελλάδα θέλει χρόνο για να κάνει restart. Κι από πίσω, έρχεται ο Κυριάκος...

Anon. Έγχρωμο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας γερμανικής παραγωγής 2018, σε σκηνοθεσία Άντριου Νίκολ. Πρωταγωνιστούν: Κλάιβ Οουεν, Αμάντα Σέιφριντ, Κολμ Φιόρε, Μαρκ Ο' Μπράιαν, Σόνια Γουάλγκερ. Διανομή: Tanweer. Διάρκεια: 100’

Βρισκόμαστε  σε  ένα  όχι  πολύ  μακρινό  μέλλον, σε  έναν  κόσμο  όπου  δεν  υπάρχει  ιδιωτικότητα, καθώς  κάθε  άνθρωπος  μπορεί  να  «διαβάζει» πληροφορίες  για  τους  ανθρώπους  που  συναντά, ακόμα και για εκείνους που απλώς βλέπει  να  περνούν  από  το  δρόμο  του, μόνο  και  μόνο  ρίχνοντάς  τους  μια  ματιά. Στον  κόσμο  αυτόν, η  ανωνυμία  έχει  εξαλειφθεί, οι  αναμνήσεις  κάθε  ατόμου  έχουν  πάρει  ψηφιακή  μορφή  και  αποτελούν  ένα  είδος  αρχείου  μέσα  στον  εγκέφαλο  των  ανθρώπων  και  η  εγκληματικότητα  περιορίζεται  σε  μικρής  εμβέλειας  παραβάσεις. Έως ότου  διαπραχθούν κάποιοι φόνοι, χωρίς η αστυνομία να μπορεί να εντοπίσει το δράστη. Έτσι, ο  ντετέκτιβ  Σαλ  Φρίλαντ (Κλάιβ  Όουεν) αναλαμβάνει  να  επιλύσει  την  υπόθεση, η  οποία  τον  οδηγεί  σε  μια  γοητευτική  νεαρή  χάκερ (Αμάντα  Σέιφριντ), που  δεν  αναγνωρίζεται  από  κανένα  σύστημα  και  φαίνεται  να  μην  έχει  ταυτότητα. Ούτε  ο  ίδιος  ο  Σαλ, όταν  τη  βλέπει, μπορεί  να  «διαβάσει» το  ιστορικό  της. Το  ζητούμενο, επομένως, είναι  να  βρεθεί  τρόπος  να  παγιδεύσει  ο  Σαλ  την  κοπέλα  προτού  εκείνη  πραγματοποιήσει  τον  επόμενο  φόνο.