Μια αιχμή σαν οδηγός –
ένα βέλος που έρχεται.
Κι εμείς που γινόμαστε με τους καιρούς
στόχοι σαν στοχαστές.
Που αλλάζουν.
Δώδεκα βρέφη να χάνονται
και η έλευση τους να ξαναγεννιέται –
αενάως
να τα καθιστά σοφά.
Και η αιχμή –
δίπλα τους κοιτάζει.
Δεν το καταλαβαίνουν
κι ακολουθούν.
Ποτέ δεν θα ξανάρθει.
Ουρανός τα φωτίζει.
Ορίζει πότε έρχονται.
Παντοτινές αρμονίες.
Και εσύ
που είσαι ουρανός και βέλος
αιχμή
τραπέζι
οροφή –
Εσύ ως έμβρυο.
Oδηγός που μας ακολουθεί.
