Σε μια συστάδα που περιστρέφεται
αδημονώντας να καταπέσει.
Χιλιάδες καταπράσινα μελίσσια
να γεμίζουν κάθε διάστημα της φύσης
με ανοίξεις
που έρχονται μόνες τους.
Ηλιοτρόπια.
Που σκοτείνιασαν και κατέβηκαν.
Με σφήκες μέσα τους
να χαμογελούν
και να ζεσταίνουν.
Ηλιοτρόπια
και σφήκες.
Αιώνια μελίσσια μας.
Παντοτινά και καταπράσινα.
Για ακόμη ένα καλοκαίρι –
που το φως λάμπει
πιο πολύ από όσο θα ήθελε.
Μείνετε άλλο λίγο.
Μείνετε για πάντα.
