Κυριάκος Αθανασιάδης

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Ένας σκυφτός ηλικιωμένος άντρας προχωρά στην πόλη, ψάχνει, κυνηγά το πλήθος, απ' το πρωί μέχρι το άλλο πρωί, αχ! δεν αντέχει τη μοναξιά του.

Πηγαίνει, σαν το σκυλί που ψάχνει την αλεπού, στις λαϊκές, στα δημαρχεία, στις υπηρεσίες, στους σινεμάδες, στα μπαρ, στα μέγαρα, αχ! παντού.

Είναι εχθρός της ελευθερίας (ναι, είναι ο Άνθρωπος του Πλήθους), μα σήμερα, αχ! λέει κι αυτός, «Τιμή και δόξα στους ήρωες του Πολυτεχνείου».

Toυ Κυριάκου Αθανασιάδη

Ο καθένας μας, λένε αυτοί που ξέρουν, πρέπει να 'χει ένα χόμπι που μια μέρα μπορεί να τον σκοτώσει: αμάξι, μελισσοκομική, αεροπλοΐα, τέτοια.

Ωραίο ακούγεται: να διαλέγεις εσύ τον δυνάμει θάνατό σου, να κρατάς το μαχαίρι από την κάμα και να τρέμει, να βγάζεις τη γλώσσα στο μοιραίο.

Όπου μοιραίο, πες, είναι κάθε μέλος της τάξης σου, ή ανωτέρας, που σήμερα της ήρθε να κάψει την πόλη σου από κοκεταρία, ραθυμία ή... ή έτσι.

Του Κυριάκου Αθανασιάδη 

Δεν είναι μονάχα τα σχολεία κι η πιτσιρικαρία και οι φτωχογειτονιές εκεί όπου έχουν ισχυρές βάσεις οι ναζί. Είναι ο στρατός και η αστυνομία.

Κι αν ο στρατός (για την ώρα) δεν μας πολυαπασχολεί, η αστυνομία είναι ο οργανισμός εκείνος που πρέπει να καθαρίσει αμεσότατα από την κόπρο.

Η πολιτική ηγεσία μιας σοβαρής φιλελεύθερης δημοκρατίας μπορεί να ξεριζώσει και να στείλει στο διάολο τα εν λόγω σκουπίδια μέσα σε μιαν ώρα.

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Η Ευρώπη πάτησε πάνω στον κομήτη, φέτος τιμούμε το Πολυτεχνείο μπόλικες εκρηκτικές μέρες νωρίτερα από το κανονικό, φυσικά έχουμε και χούντα.

Δεν προλαβαίνω καμία από τις deadlines που με ζώνουν, όσο και να δουλεύω. Έχω αρρωστήσει κιόλας, ματαιοπονώ, τόσα βιβλία αδιάβαστα φωνάζουν.

Ωστόσο, χτες παντρεύτηκαν ο Πέτρος και ο Τάσος (να ζήσουν!), κι αν έπρεπε να πάνε στην Αμερική για να το κάνουν, δεν πειράζει: όλα αλλάζουν.

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Οι τρόφιμοι σε μια εξαιρετικά σκληρή, απάνθρωπη φυλακή των ΗΠΑ απαγορευόταν να φορούν ζώνες, για να μην αυξηθούν τα ποσοστά των αυτοκτονιών.

Τα παιδάκια στα υποβαθμισμένα προάστια υιοθέτησαν το look, να φαίνονται σκληρά. Σε λίγο, όλοι οι φλώροι φορούσαν μισοκατεβασμένα παντελόνια.

Ο συρμός είναι πράγμα άγριο. Δεν γλιτώνει φυσικά από δαύτον ούτε η πολιτική. Είναι να μας κυβερνήσει ένα κόμμα που μαϊμουδίζει την Αριστερά.

Toυ Κυριάκου Αθανασιάδη

Εντυπωσιάζουν, ορισμένως, οι τηλεοπτικοί Βουλευτές των Εφήβων για τις απόψεις τους περί χούντας και τα συναφή μόνον όσους ξύπνησαν από κώμα.

Προς Θεού: είναι τα ίδια, δικά μας παιδιά, που τα φρικτά, φρικτότατα σχολεία μας τα ’χουν καταντήσει ευάλωτα σε κάθε εθνικιστική ηλιθιότητα.

Και είναι τα ίδια που στα επονομαζόμενα και Δεκεμβριανά ρήμαξαν την πόλη αποθεώνοντας τη βία και σπρώχνοντας, ως εκ τούτου, τα SS στη Βουλή.

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Τα γράμματα στα πληκτρολόγια των Η/Υ ακολουθούν στην τοποθέτησή τους το ευφυές πρότυπο του Christofer Sholes (1867) που αγόρασε η Remington.

Η πληκτρολόγηση ήταν η ταχύτατη δυνατή και οι βραχίονες ψηφίων που απαντούν συχνά μαζί στα αγγλικά (s/t, t/h) ήταν μακριά και δεν μπλόκαραν.

Ενάμιση αιώνα μετά, πολλοί Έλληνες χρήστες Η/Υ αποδεικνύουν πως, αν έχει κανείς υπομονή, κάθε πρότυπο μπορεί να αποδειχτεί σαθρό και σκάρτο.

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Ξάφνου, όλοι όσοι διά μακρών στοχοποιούσαν επωνύμως και επί χρόνια τον Γεωργελέ ράψαν το στόμα τους μετά τον ναζιστικό εμπρησμό τής «Voice».

Ξέρουν ότι τάισαν το φίδι στο στόμα. Και ναι μεν επιχαίρουν με το κακό που έγινε —με τον Μεγάλο Γκρίζο Φόβο που απλώθηκε—, μα πλέον τρέμουν.

Όχι για τη συνέχεια. Όχι γιατί τους τύπτει η συνείδησή τους — εύκολα κουμαντάρεται και δαύτη. Μα γιατί στοχεύουν σε θέση δημοσίου υπαλλήλου.

Toυ Κυριάκου Αθανασιάδη

Με μισείς, με σιχαίνεσαι και με βρίζεις χρόνια τώρα. Παλιά το ’κανες σκυφτός και ψευδώνυμα· μα όντας δυνάμει επικυρίαρχος, το κάνεις φανερά.

Σαν κάτι σκυλιά που χρόνια μετά το γκρέμισμα του Τείχους εξακολουθούσαν να μην περνούν τη νοητή πλέον γραμμή, μαθημένα από χρόνια περιπάτων.

Έτσι με μισείς κι εσύ ό,τι κι αν πω, ακόμη κι αν ταυτίζεται με ό,τι τώρα δα πάσχιζες να αρθρώσεις — κι ακόμη χειρότερα: έτσι σε μισώ κι εγώ.

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Εμπρησμοί εφημερίδων, μικρές Νύχτες των Κρυστάλλων, ασκήσεις θανάτου, χλεύη, μίσος. Μην ανησυχείτε — παρά ταύτα η πόλη λειτουργεί ωραιότατα.

Ανόητοι υπουργίσκοι, πελταστές, ψηλοί σε σώματα κοντών, λοβερδίσκοι που εξαντλούν τη γραφικότητα. Μην ανησυχείτε — παρά ταύτα ζούμε επαρκώς.

Κυβέρνηση ανάγκης, αντιπολίτευση-μπουρλέσκ, μέλλον άδηλο. Μην ανησυχείτε — παρά ταύτα θα τους ταράξουμε στην αδυσώπητη προθυμία μας για ζωή.