Σύνδεση συνδρομητών

Κυριάκος Αθανασιάδης

Κυριάκος Αθανασιάδης

Κυριάκος Αθανασιάδης. Συγγραφέας, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Δώδεκα (1991), Μικροί κόσμοι (1996), Το σάβανο της Χιονάτης (2000), Το βασίλειο του αποχαιρετισμού (2002), Πανταχού απών (2007), Ζα Ζα (2012). Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του Η Κόκκινη Μαρία.

Του Κυριάκου Αθανασιάδη 

 

 

Έμαθα τη διαφορά ανάμεσα σε graffiti και tagging: τα μεν αναζωογονούν αστικά σημεία φθοράς, τα δε μαρκάρουν συμμορίτικα περιοχές κυριαρχίας.

 

Φυσικά, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το graffiti έχασε τη μάχη έναντι του ρυπαρού tagging: οι μουτζούρες κατακλύζουν ασφυκτικά τον δημόσιο χώρο.

 

Δεν εντυπωσιαζόμαστε: το ίδιο συμβαίνει παντού. Ο φασισμός συνέχει την πολιτική ζωή, βάζει τη σφραγίδα του στο καθετί, μας γλεντάει. ΦΤΑΝΕΙ!

26 Δεκεμβρίου 2014

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

 

 

Φτάνοντας προς το τέλος, συνειδητοποιώ πως, μολονότι δεν έμειναν και πολλά να πούμε (για την ακρίβεια: τίποτα), δεν έχουμε πει το παραμικρό.

 

Γνωρίζω από μακρά, μακρότατη πείρα πως τίποτε δεν μπορεί να λεχθεί, ούτως ή άλλως. Και τίποτε ποτέ δεν μπορούμε να ακούσουμε: ζούμε εν κενώ.

 

Ωστόσο αυτό ακριβώς έχω για σημαντικό: οι μάχες που αξίζει να δίνουμε είναι όσες λογαριάζουμε εκ των προτέρων για χαμένες. Χρόνια σας Πολλά.

25 Δεκεμβρίου 2014

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

 

 

Φτάνοντας προς το τέλος, συνειδητοποιώ πως, μολονότι δεν έμειναν και πολλά να πούμε (για την ακρίβεια: τίποτα), δεν έχουμε πει το παραμικρό.

 

Γνωρίζω από μακρά, μακρότατη πείρα πως τίποτε δεν μπορεί να λεχθεί, ούτως ή άλλως. Και τίποτε ποτέ δεν μπορούμε να ακούσουμε: ζούμε εν κενώ.

 

Ωστόσο αυτό ακριβώς έχω για σημαντικό: οι μάχες που αξίζει να δίνουμε είναι όσες λογαριάζουμε εκ των προτέρων για χαμένες. Χρόνια σας Πολλά.

25 Δεκεμβρίου 2014

Του Κυριάκου Αθανασιάδη 

 

 

Τσίπρας, Καμμένος (μαζί με τα ανθελληνικά ναζιστοκόπρανα που 'μπασε ο φασιστολαός στη Βουλή), όλο το αντιμνημονιακό τόξο, συνεπές πλην ενός.


Πλην του Φώτη τού Καμμένου. Που τον σκέφτεσαι κάτω απ' το 'κονοστάσι του, ατυχή, μικρούλη το δέμας, με τριμμένες παντούφλες, να προσεύχεται.


Και να παρακαλεί να μην είχαν έρθει έτσι όλα, αχ, να μην τα 'χε φέρει έτσι η στιγμή, να μην είχε να τσιρίξει —σαν νάνος Ηρόστρατος— πως ζει.

24 Δεκεμβρίου 2014

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

 

 

To πρόβλημα δεν είναι οι Δέκα Μικροί Ναζί που τους ξέρασε μαζί με βλέννα και ιστούς το τρεμάμενο γυαλί της χειρότερης παγκοσμίως τηλεόρασης.

 

Αυτοί όλοι, Λαζόπουλοι, Καμμένοι, Χαϊκάληδες, είναι αιματηρά κόπρανα, ασφαλώς δηλητηριώδη, και θα τους ρουφήξει η τουαλέτα αύριο — ο βόθρος.

 

Το πρόβλημα είναι οι «Αριστεροί» χειροκροτητές τους. Κι άσε τον Τσίπρα που πάει για γιούργια. Το πρόβλημα είναι ο ομοτράπεζός τους Κουβέλης.

23 Δεκεμβρίου 2014

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

 

 

 

Βάλαν πλάτη πολλοί γι' αυτό το πελώριο θέμα που λέγεται Ανανεωτική Αριστερά, ή Ευρωπαϊκή ή Δημοκρατική ή όπως αλλιώς την είπαν κατά καιρούς.



Οι 60 ετών και κάτω δεν τυραννίστηκαν δα. Καλά τα πήγαν προσωπικά πολλοί απ' αυτούς, βγάλανε και καλά περιοδικά, έγραψαν και όμορφα κείμενα.



Ήταν μια ωραία λέσχη, κάτι σαν τους Φιλελεύθερους των τελευταίων ετών. Σήμερα, κοιτούν τον Κουβέλη να τους εξευτελίζει ξανά. Και τελειωτικά.

22 Δεκεμβρίου 2014

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

 

 

Για μας που κυνηγάμε τα ειδησάρια μπας και γεμίσουμε την καθημερινή στήλη, η επικαιρότητα είναι πάρα-βάλε. Θα της κάνουμε τη χάρη; Μπα. Όχι.

 

Είναι ευκολάκι να τα βάλεις με τον θλιβερό εθνικιστούλη ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης απαγορεύουμε στον εαυτό μας να ασχολείται με τους ορίτζιναλ φασίστες.

 

Οπότε, επανάληψη: αν δεν είστε δειλοί και τεμπελχανάδες, αναγνωρίστε την πραγματικότητα του υποβιβασμού της χώρας: πατρίδα μας η Γη. Φύγετε.

21 Δεκεμβρίου 2014
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
 
 
  
«Δεν θα την αφήσουμε την Ελλάδα σε δαύτους», «Είναι η πατρίδα μας, είναι ο τόπος μας», «Σιγά μην τους κάνουμε το χατίρι και φύγουμε από δω».
 
 
Δεν κρύβουν μόνο βαθύ εθνικισμό οι τέτοιες κουβέντες —εμένα πατρίδα μου είναι κάτι πιο πλατύ από την Ελλάδα σας—, είναι και αφόρητα ηλίθιες.
 
 
Η χώρα ανήκει ακριβώς στους ντεμέκ Αριστερούς & στους λοιπούς λαϊκιστές τού όλου πολιτικού φάσματος. Όσοι μη δειλοί, πάρτε των ομματιών σας.
20 Δεκεμβρίου 2014

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

 

 

Είναι οι καλύτερες μέρες, είναι οι χειρότερες μέρες, τα χρόνια της σοφίας και τα χρόνια της άνοιας, η εποχή της πίστης και της ολιγοπιστίας.


Είναι η εποχή του Φωτός και η εποχή του Σκότους, η άνοιξη της ελπίδας κι ο χειμώνας της απελπισίας, έχουμε μπρος μας τα πάντα και το τίποτε.


Πηγαίνουμε όλοι στον Παράδεισο, πηγαίνουμε όλοι στην Κόλαση. Μαζί — γιατί μαζί τα φάγαμε και μαζί, μαζί τα ξοδέψαμε: τα καλύτερά μας χρόνια.

19 Δεκεμβρίου 2014

 

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

 

 

Όσο απίθανο και να ακούγεται, η τελική φόρμουλα που θα αποφέρει τους 180, ίσως και περισσότερους, ή και πολύ περισσότερους, δεν έχει βρεθεί.


Ήτοι, δεν έχουν ακόμη συναποφασιστεί όλοι εκείνοι οι όροι που θα οδηγήσουν στην εκτόνωση του δράματος «Θα Κυβερνήσω Όποτε Θέλω ΕΓΩ, κύριοι».


Θα βρεθούν. Και δικαίως: η Αριστερά δεν κυβέρνησε ποτέ, σωστά; Επομένως ας το κάνει σε μια χώρα ευρωπαϊκή, όχι λάτιν. Σε κάνα χρόνο — σωστά;

18 Δεκεμβρίου 2014
Σελίδα 47 από 57