Ακτιβισμός, βεβήλωση, βρισιές – και ένας βαρύς κι ασήκωτος

1. Την ίδια  περίπου χρονική συγκυρία να βεβηλώνεται από μπάχαλους χούλιγκαν το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στο κέντρο της Αθήνας και να μη γίνεται καν θέμα. Ταυτόχρονα, όμως, να γίνεται τεράστιο ζήτημα ο χουλιγκανισμός ακροδεξιού χουντοφασίστα που τα έκανε λαμπόγυαλο στην Εθνική Πινακοθήκη.

Σύμφωνα με τις αντιδράσεις, προφανώς η προσφορά του Χριστόφορου Κατσαδιώτη στην Τέχνη θεωρήθηκε συντριπτικότερα υπέρτερη από την εθνική προσφορά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη  στην  ελληνική Επανάσταση.

Στην περίπτωση της Πινακοθήκης είχαμε βεβήλωση. Το μουντζούρωμα του Κολοκοτρώνη είναι ακτιβισμός.

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Ο βουλευτής-χούλιγκαν της παραθρησκευτικής Νίκης υιοθέτησε ως επιχείρημα τη λέξη πασπαρτού της Αριστεράς, «ακτιβισμός», για να τη βγάλει καθαρή.

2. Μια και μιλάμε για ακτιβισμό. Την ημέρα ψηφοφορίας της πρότασης δυσπιστίας, η Νέα Αριστερά μοίρασε τις προσκλήσεις της Βουλής σε φοιτητές της νεολαίας της, οργανώνοντας μια «ακτιβιστική ενέργεια» (πάλι η ωραία λέξη) εντός του ελληνικού Κοινοβουλίου για τη δημιουργία επαναστατικού κλίματος (η κανονικότητα δεν συμφέρει την κυρία Αχτσιόγλου). Θα σας καλέσω να χρησιμοποιήσετε, προφανώς κατά βούληση, την πλούσια φαντασία σας για το τι θα γινόταν αν αυτό το αριστερό χάπενινγκ το είχε οργανώσει η ΝΔ. Δεν θα σταθώ εδώ, αλλά στην αντίδραση του πρωθυπουργού της χώρας.

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Όταν ο πρωθυπουργός ανέβηκε στο βήμα, τρία μέλη της νεολαίας της Νέας Αριστεράς πέταξαν τρικάκια  στην αίθουσα της Βουλής.  Ο πρωθυπουργός δεν είχε παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα για να αντιδράσει στην οργανωμένη προβοκάτσια ενός κόμματος της Βουλής!  Αντέδρασε θεσμικά, καθώς κάθε άλλη αντίδραση θα δικαίωνε την προβοκάτσια. Έτσι αποσόβησε τα παρατράγουδα διαφυλάσσοντας τους θεσμούς και το κύρος του Κοινοβουλίου. Δεν θα αναφέρω εδώ ότι στην Ελλάδα ο «θεσμός» έχει μάλλον αρνητικό πρόσημο. Αυτό είναι άλλο ενδιαφέρον κεφαλαίο της αριστερής ιδεολογικής κυριαρχίας.

Το μετά έχει ενδιαφέρον. Οι νεαροί «αγωνιστές» συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε χώρο φύλαξης της Βουλής ενώ η Νέα Αριστερά, με ένα στερεότυπο σταλινικής επιρροής λογύδριο της πεντάρας, δικαιολόγησε το «επαναστατικό δρώμενο» προσφέροντας κομματική στήριξη στον ακτιβισμό. Και εδώ θα εστιάσουμε.

Ο πρωθυπουργός δεν χαρακτήρισε την πράξη των νεαρών  με τις λέξεις «τραμπουκισμός», «απαράδεκτο», «βαρβαρότητα»,  «ασέβεια» ή ό,τι άλλο. Τη χαρακτήρισε ακτιβισμό, «δεν βλάπτει και λίγος ακτιβισμός», δήλωσε.

Εδώ λειτουργεί η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς  και αρχίζει  η φοβική αντιμετώπιση ώστε να μην ανοίξει ένα νέο  «συναισθηματικό μέτωπο» με το «λαό». Έτσι έδωσε εντολή να απελευθερωθούν οι ακτιβιστές με τις αγνές προθέσεις. Πολιτικά σωστό; Ας το δεχτούμε.

Αυτό το  επαναλαμβανόμενο μοτίβο όμως, εκτός του ότι αποθρασύνει όλο και περισσότερο τις προβοκατόρικες συμπεριφορές της Αριστεράς, πληγώνει δεκαετίες τώρα μια σειρά σιωπηλών πολιτών (δίχως συναισθηματικό κόσμο; δίχως ευαισθησίες;) που παλεύουν καθημερινά με την αξιοπρέπειά τους απέναντι στην επέλαση της χυδαιότητας. Δεκαπέντε χρόνια τώρα, μια μερίδα πολιτών είναι γερμανοτσολιάδες, ευρωλιγούρηδες, προδότες, δωσίλογοι, εξωνημένοι, Νενέκοι, που δέχτηκαν και δέχονται επιθέσεις όλων των ειδών της αριστερής χυδαιότητας και βαναυσότητας για να είμαστε γενναιόδωροι απέναντι στους ακτιβιστές. Σταματώ εδώ.

3. Νίκος Παππάς, ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ:

Λίγες μέρες πριν: Είπε ότι η ΝΔ είναι «φυτώριο δολοφόνων, παιδόφιλων, βιαστών, εγκληματιών, …εθνικών βλαξ*» (*για τη Γραμματική του Σύριζα, ο βλαξ είναι άκλιτο: Ο βλαξ, του βλαξ...).

Σε παλαιότερη ανάρτηση: «αγράμματο σκουπίδι, άκουσε να δεις για το καλό σου. Πρόσεχε τι λες, πώς τα λες και σε ποιον τα λες. Θα σου στείλω κανένα “πεϊνιρλί” στο σπιτάκι σου, είσαι φακελωμένος. Πρόσεχε. Ποιο τμήμα; Ποιο τμήμα, βρε σκουπίδι αγράμματο, απόβλητο της κοινωνίας; Που θα κλαίει η μάνα σου η βρωμιάρα και ο πεταμένος ο πατέρας σου, άμα θέλω. Τέλος πάντων. Πίστεψέ με, δεν θα τους αρέσει και πολύ. Και δεν είσαι και ο πιο συμπαθής από όλους. Λοιπόν, σκουπίδι, εξαφανίσου μη σου γ@...»

Η πιο πρόσφατη:  «Νομίζω είναι σκανδαλώδες να μπει ο Μάκης Βορίδης, ο τύπος με το τσεκούρι, στο κομμάτι** του μεταναστευτικού. Θα φοβόμαστε να βγούμε με τη βάρκα μας στη θάλασσα, αν μας έχει τσιμπήσει και λίγο ο ήλιος, μη μας τουφεκίσει κανένας λιμενικός πλέον. Προκαλεί με αυτή την επιλογή». (**επίσης Γραμματική ΣΥΡΙΖΑ)

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Πριν από λίγες  μέρες, ο αγωνιστής Φάμελλος, στο κρεσέντο της πολιτικής αντιπαράθεσης για την τυμβωρυχία των Τεμπών,  άφησε υπόνοιες ότι ο Μητσοτάκης δολοφόνησε ένα άνθρωπο που για εντελώς άσχετους λόγους βρέθηκε νεκρός συνδέοντάς τον με  εντυπωσιακό κυνισμό με το ατύχημα στα Τέμπη. Δεν άνοιξε μύτη.

4. Λέει ο νεοδημοκράτης βουλευτής Κυριαζίδης στην Κωνσταντοπούλου:  «Άντε να κάνεις κανένα παιδί»! Προτροπή χυδαία, βλακώδης και απρεπής.

Άμεσα ο Μητσοτάκης τον παραιτεί και ζητά ως ευπρεπής κοινοβουλευτικός συγγνώμη, από μια καθ’ έξιν ταραχοποιό η οποία έχει καταντήσει τη Βουλή αρένα και έχει αποκαλέσει δωρεάν τον πρωθυπουργό «δολοφόνο».

Την ίδια ώρα, η ίδια η Κωνσταντόπουλου δηλώνει ως θιγμένη ανυπεράσπιστη γυναίκα: «Κάποιο θείο χέρι φρόντισε ώστε ο Διαμαντής Καραναστάσης τρία λεπτά πριν να έχει βγει έξω από τη Βουλή» (προφανώς ο Διαμαντής είναι μάγκας βαρύς κι ασήκωτος και θα υπερασπιζόταν την τιμή και την υπόληψη της γυναίκας του, το πιθανότερο όπως ο Κασιδιάρης).

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Ενώ η κυβέρνηση έπραξε κοινοβουλευτικά όπως έπρεπε (και ορθώς), η Κωνσταντόπουλου όχι μόνο δεν παραιτήθηκε (αυτό δεν συμβαίνει ποτέ με αριστερό), όχι μόνο δεν δέχτηκε τη συγγνώμη κατά τους κανόνες ευγένειας που οφείλουν να τηρούνται, αλλά πήρε αμπάριζα τον Μητσοτάκη και κήρυξε ανένδοτο: «το θέμα δεν κλείνει με μια συγγνώμη».