Η ομαδική έκθεση νέων
«Ο Γκόγια και η διαχρονική σαγήνη του αλλόκοτου», μας διδάσκει η Συραγώ Τσιάρα σε κείμενο τοίχου για την ομαδική έκθεση στον προσφάτως ονομασμένο «ενδιάμεσο χώρο», που δεν είναι παρά ένας ημιόροφος πάνω από το υπόγειο, και προσφέρει σε δημόσια θέαση έργα σύγχρονων καλλιτεχνών οι οποίοι «εναγκαλίζονται […] το αλλόκοτο, το υβριδικό, το αταξινόμητο και το γκροτέσκο».
Δεν θα υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες του νεότερου επιμελητικού επιτεύγματος, μας διαφεύγουν άλλωστε τα ονόματα των περισσοτέρων – μόνο τη βαρύτιμη ξύλινη ντουλάπα από το κληροδότημα Φωκά που συμμετέχει στη «διαχρονική σαγήνη», μάλλον γαλλικής προελεύσεως, με αποτροπαϊκές μορφές της ντόπιας αγροτικής παράδοσης αξίζει να μελετήσουμε! Τι ιδέα!
Αντίθετα, να επισημάνουμε την ηχηρή απουσία της σειράς του Γιάννη Ψυχοπαίδη, Collateral Damage, Αναφορά στον Goya, 31 εικόνες - σχόλια στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, παρμένες από τα Caprichos και, βέβαια, από Τα δεινά του πολέμου (έκθεση στο Σπίτι της Κύπρου, 1999). Τίποτα το αλλόκοτο και το γκροτέσκο εδώ, όπως άλλωστε και στον Γκόγια, το γνωρίζουμε όλοι, έτσι θα εξηγείται η παράλειψή του…
