Ευρώπη

Δημήτρης Ε. Φιλιππής, Ισπανικός εμφύλιος (1936-1939). Διαίρεση, διχόνοια και διχασμός στην Ισπανία του 20ού αιώνα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2020, 222 σελ.

Τι ξέρουμε για την Ισπανία και την ιστορία της; Πόσο η τελευταία μοιάζει με την ελληνική; Τι περιλαμβάνει η γνώση των Νεοελλήνων για τον ισπανικό 20ό αιώνα; Γνωρίζουν, άραγε, οι έλληνες οπαδοί της Μπαρτσελόνα σε πόσες περιπέτειες ενεπλάκη η ομάδα τους μετά το 1939 εξαιτίας πολιτικών σκοπιμοτήτων, φτάνοντας επανειλημμένα στα πρόθυρα της διάλυσης από το καθεστώς; Γνωρίζουν, οι αντίστοιχοι της Ρεάλ, πώς ακριβώς η ομάδα της Μαδρίτης έπαψε και ξανάρχισε να ονομάζεται «βασίλισσα»; Οι απαντήσεις, και πολλές ακόμα σε διάφορες ερωτήσεις, στο τελευταίο βιβλίο του ιστορικού της Ισπανίας, Δημήτρη Φιλιππή.

Cas Mudde, Η Ακροδεξιά σήμερα, μετάφραση από τα αγγλικά: Ελένη Κοτσυφού, Θεσσαλονίκη 2020, Επίκεντρο, 248 σελ. 

Το πέρασμα του Τραμπ από τις ΗΠΑ, μαζί με όσα παρατηρούνται σε διάφορες χώρες, ενισχύουν την εκτίμηση ότι η Ακροδεξιά είναι ισχυρό παγκόσμιο φαινόμενο. Ιδίως οι ακροδεξιές πολιτικές απέκτησαν δύναμη στις περισσότερες δημοκρατίες τον 21ο αιώνα. Μάλιστα, η ακόμα πιο ετερογενής Ακροδεξιά έχει εισέλθει και στην κυρίαρχη πολιτική τάση και έχει κανονικοποιηθεί, καθιστώντας δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα τόσο στον συντηρητισμό και την Ακροδεξιά όσο και ανάμεσα στη ριζοσπαστική και την εξτρεμιστική Δεξιά. Ένα κείμενο ειδικά γραμμένο για το Books’ Journal, με την ευκαιρία της ελληνικής έκδοσης του νέου βιβλίου του καθηγητή Κας Μούντε Η Ακροδεξιά σήμερα, από το Επίκεντρο. [ΤΒJ]

Pierre Rosanvallon, Η δική μας διανοητική και πολιτική ιστορία 1968-2008, μετάφραση από τα γαλλικά: Κατερίνα Λαμπρινού, επιμέλεια: Γιάννης Μπαλαμπανίδης,  Πόλις, Αθήνα 2020, 416 σελ.

Ο Πιερ Ροζανβαλόν υπογράφει ένα τολμηρό βιβλίο με θέμα του την Αριστερά μετά το 1968, μια διανοητική και πολιτική ιστορία που κάνει ορατή τη μεγάλη διαχωριστική γραμμή μεταξύ Ουτοπίας και Πραγματικότητας, ενός αγώνα χωρίς μεσσιανικές επιδιώξεις, για κάτι που συνεχώς μετασχηματίζεται και που, ακόμα και όταν βιώνει την αποτυχία, ποτέ δεν καταλήγει σε απόρριψη της Ουτοπίας, και σταθερά προσπαθεί να κατανοήσει τα αίτιά της.

Πολύ προτού αρχίσω να διαβάζω τον άγγλο ποιητή Τζορτζ Γκόρντον Νόελ, έκτο βαρόνο Μπάυρον (1788-1824), και να ασχολούμαι με αυτόν μεταφραστικά, ζούσα κοντά του –ορθότερα, η μορφή του ζούσε κοντά μου– με διάφορους τρόπους. Έλκοντας τη μισή μου καταγωγή από το Μεσολόγγι και περνώντας όλα τα καλοκαίρια εκεί, έπεφτα διαρκώς πάνω του.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι η ομιλία της κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Αγγέλας Καστρινάκη προς τους έως χθες φοιτητές της, στην τελετή αποφοίτησής τους, Θέμα της, η Ελληνική Επανάσταση, η ελευθερία, η δημοκρατία - αλλά και ένας νέος πατριωτισμός. [TBJ]

Η Ευρώπη των 27 ετοιμάζεται να χαράξει την πορεία της για τα επόμενα 20-30 χρόνια, με τη σύγκληση, επί τούτοις, μιας διάσκεψης, όπου, εκτός από τους συνήθεις υπόπτους των ευρωπαϊκών διασκέψεων, τις κυβερνήσεις και τα εθνικά Κοινοβούλια, θα μετάσχουν άμεσα και ενεργά οι  ίδιοι οι πολίτες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε σχεδιάσει την αρχιτεκτονική της διάσκεψης με βάση το πρότυπο της συμμετοχικής δημοκρατίας, που έχει διαμορφωθεί στους κόλπους του εθνικού κράτους. Οι κυβερνήσεις προτίμησαν να υιοθετήσουν, για τη διάσκεψη, ένα συγκρατημένο σχήμα συμμετοχικής δημοκρατίας. Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο από την επικείμενη διάσκεψη είναι να αποτελέσει ένα μέσο ώστε σταδιακά οι λαοί της Ευρώπης να αρχίσουν να συμμερίζονται την ιδέα ότι τους συνδέει ένα κοινό πεπρωμένο [TBJ]