Σύνδεση συνδρομητών

Ο Μπουαλέμ Σανσάλ και η Αριστερά που λατρεύει ισλαμιστές και δικτάτορες

Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου 2024 07:40
Ο Μπουαλέμ Σανσάλ.
Wikipedia
Ο Μπουαλέμ Σανσάλ.

Τελικά, ο Μπουαλέμ Σανσάλ (Boualem Sansal), ο βραβευμένος στη Γαλλία γαλλοαλγερινός συγγραφέας, που συνελήφθη από τις αλγερινές αρχές στις 16 Νοεμβρίου (https://booksjournal.gr/paremvaseis/5074-anisyxia-gia-tin-eksafanisi-tou-syggrafea-boualem-sansal-stin-algeria), κρατείται και του έχει απαγγελθεί κατηγορία. Ήδη, οι φωνές που διαμαρτύρονται, όχι στην πατρίδα του αλλά στην Ευρώπη, κάνουν λόγο για την εκδίκηση της αλγερινής στρατιωτικής – ισλαμιστικής δικτατορίας έναντι ενός συγγραφέα που δεν κρύβει το δημοκρατικό φρόνημά του και την αντίθεσή του στον ολοκληρωτισμό.

Στον Μπουαλέμ Σανσάλ, που είναι γνωστός και στην Ελλάδα από τα βιβλία του Ο Γερμανός μουτζαχεντίν ή το ημερολόγιο των αδελφών Σίλλερ, σε μετάφραση Ευγενίας Γραμματικοπούλου (Πόλις, 2010) και 2084. Το τέλος του κόσμου, σε μετάφραση Ανθής Ξανθάκη (Διάμετρος, 2016), συμπαραστέκονται πνευματικοί και πολιτικοί κύκλοι στη Γαλλία – αλλά όχι από την Αριστερά. Το γεγονός στιγματίζει το πάντα επιδραστικό υπέρ της δημοκρατίας περιοδικό Le Point. Σε μαχητικό άρθρο του, ο Franz-Olivier Giesbert μεταξύ άλλων επικρίνει την Αριστερά που έχει παραδοθεί στον Μελανσόν και το κόμμα του, την Ανυπότακτη Γαλλία, ως φίλη δικτατόρων και ισλαμιστών. Αφού επικαλεστεί την παράδοση της μη κομμουνιστικής Αριστεράς του Ζορές και του Μιτεράν, του Μπλουμ και του Ροκάρ, ως χώρου ελευθερίας του λόγου και διεκδίκησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, επιτίθεται με σφοδρότητα στη σημερινή στάση της Αριστεράς του Μελανσόν.  Γράφει:

Οι κυνικοί της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας έχασαν αίφνης τη φωνή τους για τη φυλάκιση του Μπουαλέμ Σανσάλ, ο οποίος έλεγε συχνά, χαμογελώντας: «Οι ισλαμιστές είναι λιγότερο επικίνδυνοι στη χώρα μου παρά στη δική σας, όπου έχουν αποκτήσει ερείσματα στα ΜΜΕ και στην πολιτική». Είχε δίκιο. Η σημερινή Αριστερά δεν θυμίζει τίποτε από τον παλιό εαυτό της. Ο συγγραφέας έχει διαπράξει ένα έγκλημα: καταδίκασε τον σκοταδισμό και τη βαρβαρότητα των φονταμενταλιστών υπερασπιζόμενος ένα κοσμικό μοντέλο, ασυμβίβαστο με τον ολοκληρωτισμό που σήμερα αποθεώνουν οι «προοδευτικοί», για να ευχαριστήσουν τους ισλαμιστές ψηφοφόρους τους.

Και ο Franz-Olivier Giesbert παρατηρεί:

Τι νόημα έχει να αναφερόμαστε ακόμα στην Αριστερά η οποία αποδέχεται σιωπηλά τα εγκλήματα κατά των «ανθρωπιστικών αξιών» για τα οποία δήθεν ήταν άτεγκτη; Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ήδη σκοτώσει 80.000 Ουκρανούς. Διπλάσια θύματα από τα θύματα των στρατιωτικών επιθέσεων στη Γάζα, κατά τα στοιχεία που καλό είναι να μην πιστεύουμε απολύτως επειδή προέρχονται από το «υπουργείο Υγείας» της Χαμάς. Άκουσε κανείς την Αριστερά να κάνει αναφορά στους νεκρούς Ουκρανούς; Τι άλλο θέλουμε για να συνειδητοποιήσουμε ότι η Αριστερά λατρεύει τους ισλαμιστές και τους δικτάτορες και απεχθάνεται τη Γαλλία;

Προσθήκη σχολίου

Όλα τα πεδία είναι υποχρεωτικά. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.