Μια κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια... ακόμα μεγαλύτερη κρίση.
Ο Τραμπ πήγαινε για επανεκλογή (αυτό κι αν είναι από τα παράδοξα της Αμερικής), την οποία έθεσε σε μεγάλο κίνδυνο η πρόσφατη πανδημία. Ό,τι κι αν έκανε δεν του βγήκε –αναφέρομαι μόνο στο πολιτικό σκέλος της διαχείρισης. Ο μετριοπαθής, αλλά και πολύ μέτριος, Μπάιντεν, φαίνεται ότι μπορεί να τον κερδίσει.
Και ενώ μια νέα κρίση, όπως αυτή με τη δολοφονία του Φλόυντ, θα μπορούσε να τον αποτελειώσει οριστικά, ενδέχεται να λειτουργήσει ανάποδα. Να επενδύσει στο νόμο και την τάξη και η Αμερική που τον εξέλεξε πριν από 4 χρόνια, και ετοιμαζόταν να τον επανεκλέξει μέχρι πριν από την πανδημία, να αναδιπλωθεί και στους δύο «φόβους» (πανδημία και δολοφονία), να τα κάνει μια ενιαία επένδυση στον Τραμπ.
Προφανώς, η αντίδραση στη δολοφονία του Αφροαμερικανού δεν μπορεί να κριθεί με όρους πολιτικού σχεδιασμού, αφού έχει όλα τα χαρακτηριστικά του αυθόρμητου ξεσπάσματος, άρα δεν είναι καθόλου εύκολο να ενταχθεί σε ένα σχεδιασμό που να έχει στόχο, σε δεύτερο έστω επίπεδο, την ήττα του Τραμπ στις επόμενες εκλογές. Όλοι αυτοί που αντιδρούν με το τρόπο που το κάνουν μάλλον... δεν θα ψηφίσουν Τραμπ, αλλά δεν είναι και εύκολο, για ένα τέτοιο αυθόρμητο ξέσπασμα, να προφυλαχθεί και από την πολιτική χρήση εκ μέρους του Τραμπ των αντανακλαστικών της «άλλης» Αμερικής, αυτής στην οποία πατάει ο αμερικανός πρόεδρος επιθυμώντας να την επανεντάξει στο σχέδιο της επανεκλογής του.
Δύσκολη εξίσωση, αλλά μπορούμε να ζητάμε, ή να αναμένουμε με αγωνία, από αυτό το βίαιο ξέσπασμα να θυμηθεί και λίγο αυτόν που τους έδωσε φωνή και δικαίωμα δημόσιας διαμαρτυρίας, τον –και– χαρισματικό Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Η δολοφονία του, τότε, ύστερα από μια σειρά ειρηνικές διαμαρτυρίες, άνοιξε το δρόμο στην κατάργηση των διακρίσεων. Θα ήταν τραγικό για όλους τους «μειονοτικούς» της Αμερικής, η δολοφονία ενός μαύρου και οι εύλογες διαμαρτυρίες, ο θυμός και το ξέσπασμα, να οδηγήσει στην επανεκλογή ενός «πληγωμένου θηρίου» που προσπαθεί απεγνωσμένα να πιαστεί από κάπου για να φύγει από τη γωνία.
Θα ήταν κρίμα, όλα αυτά να οδηγήσουν σε αντιστροφή του κλίματος, έστω και μέσα από μία χοντροκομμένη εκμετάλλευση ενός φόβου, πάνω στον άλλο φόβο, όπως φαίνεται να επιχειρεί να κάνει ο ανεκδιήγητος...
