Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο.
Η Γιούσρα Μαρντίνι είναι η έφηβη από τη Συρία που, ένα χρόνο πριν, όταν η μηχανή της βάρκας που ερχόταν από την Τουρκία στην Ελλάδα, με είκοσι άτομα μέσα, σταμάτησε, έπεσε με την αδελφή της στη θάλασσα και επί τρεισήμιση ώρες την τραβούσαν και την έσπρωχναν, προσέχοντας να μην μπατάρει, λέγοντας αστειάκια στα παιδάκια να μη φοβούνται, μέχρι που έφτασαν στη Λέσβο.
Η δεκαοκτάχρονη μετέχει στους Ολυμπιακούς του Ρίο με την ομάδα των προσφύγων. Κέρδισε τον προκριματικό της στα 100 μ. πεταλούδα, αλλά δεν προκρίθηκε. Ο 41ος καλύτερος χρόνος.
Αλλά το μετάλλιό της το είχε πάρει εδώ και ένα χρόνο και αξίζει περισσότερο από όλα τα μετάλλια που έχουν δοθεί.
Ζει στο Βερολίνο πια και προσπαθεί να μάθει γερμανικά.
Ας πούμε και μια καλή κουβέντα για τους «αθανάτους» της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Η ομάδα των προσφύγων είναι ίσως το καλύτερο επικοινωνιακό μήνυμα σε δισεκατομμύρια στον πλανήτη για το προσφυγικό – είναι και η πεμπτουσία του αθλητικού και ολυμπιακού πνεύματος.
