Γιώργος Προκοπάκης

Θα επιχειρήσουμε να φωτίσουμε την εικόνα, όσον αφορά τις υποχρεώσεις της χώρας τα πρώτα μεταμνημονιακά χρόνια (εάν υποθέσουμε πως τελικά θα αποφοιτήσουμε με κάποιον τρόπο από το Μηχανισμό Στήριξης τον Αύγουστο 2018). Η εικόνα προσδιορίζει κάποια από τα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν κατά την τελική διαπραγμάτευση, την ανάγκη για «μαξιλάρι εξόδου» και το μέγεθός του ή, εναλλακτικά, την καταφυγή σε άλλη λύση, όπως η προληπτική γραμμή στήριξης. Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τεύχος 88, Ιούνιος 2018. 

Σε ποιον ανήκει η κίνηση του "Ναι" στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 2015; Το κείμενο που ακολουθεί αναφέρεται στη συγκρότηση της κίνησης «Μένουμε Ευρώπη» και απαντά σε πολλά ερωτήματα που αναφύονται συνεχώς γύρω από την πaτρότητα της μόνης αξιοπρεπούς αντίστασης στη βαθύτατα διχαστική και εθνικά επιζήμια κίνηση της πρώτης κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. Το κείμενο έχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Ελευθερία του Τύπου» και αναδημοσιεύεται εδώ, ηλεκτρονικά, για πρώτη φορά. 

Ο Μάριο Ντράγκι σε τοποθέτησή του στο Ευρωκοινοβούλιο ξεκαθάρισε αυτό που είχε υπαινιχθεί προ διμήνου ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ: η Ελλάδα μπορεί να συμμετάσχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) μόνο μετά την απόφαση και συμφωνία για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Ως έχουν σήμερα τα πράγματα, τα μεσοπρόθεσμα μέτρα θα αποφασισθούν την άνοιξη 2018 – εάν βεβαίως το τρίτο πρόγραμμα στήριξης εκτελείται με επιτυχία. Τι σημαίνει αυτό;

Το Μνημόνιο 3 είναι όλο δικό τους, των Τσίπρα και Καμμένου, μαζί και το κλείσιμο των τραπεζών, οι κεφαλαιακοί έλεγχοι, η καταστροφή που ζούμε. Η νέα αφήγηση δεν είναι τίποτε παραπάνω από παραπλάνηση και ψεύδη. Ας τα δούμε – και κυρίως ας δούμε τι λένε οι αριθμοί, απέναντι στα παραπλανητικά συνθήματα του συστηματικά παραπλανούντος Αλέξη Τσίπρα. [ΤΒJ]

Αν συνεχιστεί η αδυναμία είσπραξης των κόκκινων δανείων, ο φόβος μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και κουρέματος καταθέσεων είναι η πιο σοβαρή πιθανότητα. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, λέτε να μπορεί να σώσει την κατάσταση ο καθηγητής Παπαδημητρίου, που αντικατέστησε τον καθηγητή Σταθάκη στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης; [TBJ]

Η Καθημερινή (10/11) μας ενημερώνει πως τραβήχτηκε η γραμμή – από τους θεσμούς. Μας είπαν:

Έτσι όπως το πάτε με τα κόκκινα δάνεια, η κατάσταση πάει ντουγρού για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Δεν υπάρχει και δυνατότητα διοχέτευσης ρευστότητας από τις τράπεζες, άρα ούτε ανάπτυξη περιμένουμε. Η ανακεφαλαιοποίηση, εφ’ όσον χρειασθεί, θα γίνει με bail-in.

Bail-in θα πει: πληρώνουν οι μέτοχοι πρώτα, μετά οι δανειστές, μετά κουρεύονται οι καταθέσεις, μετά –αν δεν φτάνουν τα προηγούμενα–  μπαίνει δημόσιο χρήμα. Οι μέτοχοι θα χάσουν την αξία των μετοχών τους – μαζί και το δημόσιο (2,2 δισ. ευρώ η αξία της συμμετοχής του Δημοσίου πέρυσι το Νοέμβριο με την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση). Δανειστής τους είναι πάλι το Δημόσιο: από 2 δισ. ευρώ (λίγο παραπάνω) στην Εθνική και στην Πειραιώς με CoCos (ομόλογα υψηλού επιτοκίου, μειωμένης εξασφάλισης, μετατρέψιμα σε μετοχές) και 935 εκατ. ευρώ του νόμου Αλογοσκούφη στη Eurobank. Σύνολο 5 δισ. ευρώ. Κατά την περσινή ανακεφαλαιοποίηση, τα αντίστοιχα κουρεύτηκαν 70% (τα 1,35 δισ. ευρώ Αλογοσκούφη της Εθνικής). Σε ενδεχόμενο κούρεμα «παίζονται» μέχρι 7,5 δισ. ευρώ του Δημοσίου – μετά, κούρεμα καταθέσεων!

Το κούρεμα θα είναι καταστροφή. Κάπου 2 εκατομμύρια ΑΦΜ δεν μπορούν να έχουν καταθέσεις πάνω από 1.250 ευρώ, λόγω των κατασχέσεων λογαριασμών. Καταθέσεις σοβαρού ύψους, «επιλέξιμες» για κούρεμα έχουν μείνει από αποθεματικά Ταμείων και οργανισμών, επιχειρήσεις, μισθοδοσίες – άντε και μερικά εφ’ άπαξ. Δηλαδή, ενδεχόμενο κούρεμα θα παραλύσει την οικονομία. Μόνο η γνωστοποίηση του προβληματισμού των «θεσμών» και το ρίξιμο στο τραπέζι του bail-in ως σοβαρό ενδεχόμενο αρκούν για να φρενάρει η επιστροφή καταθέσεων στις τράπεζες.

Ας πάμε πίσω στον Αύγουστο 2015. Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε πως, μέχρι τον Οκτώβριο 2015, θα έχει έτοιμο το πλαίσιο διαχείρισης των κόκκινων δανείων. Ευθύνη του κ. Σταθάκη – τα πιάσαμε τα λεφτά μας! Μέχρι τον Ιούνιο το μόνο που έβγαινε ήταν η αντίσταση του μονίμως αερολογούντος κ. Σταθάκη –συνεπικουρούσαν και οι τράπεζες, εδώ που τα λέμε– στους κακούς που ήθελαν το σπίτι του ανέργου στο Κερατσίνι. Αμέσως μετά τη συμφωνία του Μαΐου, μάθαμε πως το πραγματικό πρόβλημα είναι τα επιχειρηματικά δάνεια. Ο κ. Σταθάκης έτρεχε να φτιάξει το δικό του ΚΕΠ για ενημέρωση δανειοληπτών! Σήμερα, 13 μήνες μετά την ανειλημμένη υποχρέωση, η ρημαγμένη χώρα απειλείται με νέα ανακεφαλαιοποίηση και bail-in – από την κυβερνητική αδιαφορία ή άγνοια για την πραγματική διακύβευση.

Ο ανασχηματισμός της περασμένης εβδομάδας, έστειλε τον παντελώς αποτυχημένο κ. Σταθάκη να αερολογεί με τα ενεργειακά. Πολύ βολική μετακόμιση! Το πρόβλημα των κόκκινων δανείων έχει φορτωθεί τώρα ο κ. Παπαδημητρίου, νέος υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης. Ο καημένος παράλληλος νομισματοκόπτης προσπαθεί να αναλάβει από το σοκ της πραγματικότητας η οποία εξαέρωσε όλες τις μετα-κεϋνσιανές φαντασιώσεις – ή συνειδητές αερολογίες. Πήρε την απασφαλισμένη χειροβομβίδα και ο κ. Σταθάκης χαμογελάει. Βρέθηκε το κορόιδο που θα φορτωθεί τις επιπτώσεις.

Απαράμιλλη η αναλγησία των εθνολαϊκιστών! Δεν ενδιαφέρονται εάν οι παραλείψεις τους (για πράξεις μη συζητάμε!) και η αβελτηρία τους διαλύουν το σύμπαν με τρόπο μη αναστρέψιμο. Καπάκι, βρίσκουν οι πονηρούληδες χρήσιμους ηλιθίους. Τελικά, ο κ. Παπαδημητρίου θα μας γίνει έως και συμπαθής, σαν κορόιδο που ΚΑΙ διασύρεται επιστημονικώς και επαγγελματικώς ΚΑΙ του περνούν την καυτή πατάτα – ο ίδιος αμέριμνος!

Η καθεστωτική αντίληψη της εθνολαϊκιστικής κυβέρνησης, η προσπάθεια αποκατάστασης και ανατοποθέτησης του πελατειακού ιστού και τα αντίδωρα προς τους αριβίστες, έχουν αναγάγει, χωρίς τη θέλησή του, τον Στουρνάρα σε κυματοθραύστη των καθεστωτικών επιθέσεων και ένα από τα τελευταία οχυρά της δημοκρατίας. Παράξενο το πώς τα φέρνει η ζωή! Η δημοκρατία μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από έναν… τραπεζίτη!

Η κυβέρνηση δεν ασκεί καμιά πολιτική. Κάνει απλώς επικοινωνιακή διαχείριση πολιτικολογίας. Η υπόθεση Γεωργίου, από την οποία ξεκίνησε το θέμα, είναι ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο στόρυ, γκροτέσκο για όλους – καφκικό για τον κ. Γεωργίου, ο οποίος είναι το θύμα. Αλλά η κυβέρνηση χρειάζεται έναν καλό και έναν κακό. Ο ένας χρειάζεται για τους δανειστές, ο άλλος για τον λαό - κι οι δυο μαζί επιτρέπουν στον πρωθυπουργό να κρύπτεται, κατά το πρότυπο που λάνσαρε με μεγάλη επιτυχία ο έτερος των μεγάλων κρατιστών, ο Κώστας Καραμανλής.

Η δίωξη του επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, το 2010, είναι αβάσιμη, κυρίως, επειδή οι αριθμοί που επικαλείται το δικαστήριο είναι ανακριβείς, λανθασμένοι και, πάντως, άκυροι, σύμφωνα με τα δεδομένα της οικονομικής επιστήμης. Ορισμένα από τα λανθασμένα δεδομένα καταχωρίζονται στη συνέχεια στο σημείωμα του ειδικού συνεργάτη μας. [TBJ]

Πώς μια έφηβη πρόσφυγας από τη Συρία κέρδισε το πιο σπουδαίο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς ένα χρόνο πριν αρχίσουν.

Στην επέτειο του «Μένουμε Ευρώπη» γίνεται η πρόσκληση για τη συγκέντρωση-συλλαλητήριο «Παραιτηθείτε!». Κανείς δεν περιμένει ότι το σύνθημα για παραίτηση της κυβέρνησης θα εισακουσθεί. Προς τι, λοιπόν;