web only

Aπό την κάλπη της ερχόμενης Κυριακής, κινδυνεύουν να βγουν δυο Ελλάδες. Μια Ελλάδα που εκπαιδεύεται για να ζει σε βάρος της άλλης και νομίζει ότι θα μπορεί να συνεχίσει να το κάνει αυτό εις το διηνεκές. Να παίρνει επιδόματα, μισθούς και συντάξεις και να προσλαμβάνεται στο Δημόσιο, συντηρούμενη από την άλλη Ελλάδα που συνθλίβεται υπό το βάρος των φόρων, της γραφειοκρατίας και του κρατισμού, καταδικασμένη να χρηματοδοτεί την πρώτη.

«Η πρόοδος δεν είναι αξίωση κενή νοήματος. Παραμένει ζωντανό αίτημα που υπερβαίνει τον παραδοσιακό άξονα αριστεράς-δεξιάς. Εμείς, οι προοδευτικοί πολίτες, δηλώνουμε αποφασισμένοι να το υπερασπιστούμε απέναντι στους σφετεριστές του, υποστηρίζοντας τις δυνάμεις που εκφράζουν σήμερα πιο αυθεντικά αυτά τα προοδευτικά αιτήματα, πέρα και πάνω από επίπλαστες διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Διότι αυτά τα αιτήματα υπηρετούν στην πράξη τα συμφέροντα των αδύναμων πολιτών, των μεσαίων στρωμάτων, των δημιουργικών ανθρώπων». Έτσι καταλήγει το κείμενο που υπέγραψαν 64 προσωπικότητες της δημόσιας ζωής, με το οποίο καταφέρονται κατά των πολιτικών επιλογών του κυβερνώντος κόμματος.

Η Παναγία των Παρισίων υπέστη σοβαρές ζημιές από πυρκαγιά στις 15 του περασμένου Απριλίου – και λίγο έλειψε να καταστραφεί ολοκληρωτικά. Άραγε, στα αποκαΐδια της, και στις συζητήσεις για το χριστιανικό αυτό μνημείο που συμβολίζει το χριστιανικό παρελθόν της Γαλλίας, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την αναγέννηση της Δεξιάς – χριστιανικής και εθνοκεντρικής; [ΤΒJ]

Εχασε ο Ερντογάν και νίκησε η τοπική αυτοδιοίκηση. Τι ακριβώς συνέβη με τις δημοτικές εκλογές στην Τουρκία (με παραδείγματα) και γιατί ο τούρκος πρόεδρος θα αντιμετωπίσει, γρήγορα, τη δυσαρέσκεια εξαιτίας της κατάστασης της τουρκικής οικονομίας.

Δέκα ερωτήσεις για τους λεγόμενους «γεφυροποιούς», σχετικές με τις ολέθριες συνέπειες μιας καταστροφικής πολιτικής που έχει την υπογραφή του ΣΥΡΙΖΑ.

Τόσο η έννοια των ψευδών ειδήσεων (fake news) όσο και αυτή της μετα-αλήθειας (post-truth) συμπυκνώνουν αυτό που ονομάζουμε το πνεύμα των καιρών και ακόμα ακριβέστερα το πνεύμα των ψηφιακών καιρών στους οποίους ζούμε. Οι συζητήσεις και οι αντιπαραθέσεις για τις ψευδείς ειδήσεις και τη μετα- αλήθεια είναι ένα υγιές αντανακλαστικό κοινωνιών που ενδιαφέρονται για την ποιοτική ενημέρωση αλλά και δημόσιο διάλογο στη βάση της συζήτησης πραγματικών γεγονότων και δεδομένων ή τουλάχιστο γεγονότων, πληροφοριών και δεδομένων που δύσκολα μπορούν να τύχουν αμφισβήτησης.

Σήμερα, γινόμαστε μάρτυρες της διάδοσης διαστρεβλωμένων πληροφοριών και της κατανόησης των πολιτικών προβλημάτων μέσα από απλές και συναισθηματικές αφηγήσεις. Η εξέλιξη αυτή διευκολύνει την κατασκευή φερόμενων ως ‘κρυφών αληθειών’ πίσω από την πραγματικότητα. Ενθαρρύνει την πεποίθηση ότι τα γεγονότα δεν θα πρέπει να καθοδηγούν τη γνώση/τις πράξεις των πολιτών. Το επιχείρημα είναι ότι η επιστημονική ή η εμπειρική ‘αλήθεια’ δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, αλλά να αντιμετωπίζεται, όχι μόνο ως κάτι σχετικό αλλά και ως κάτι εξαρτώμενο από ισχυρά πολιτικά/οικονομικά συμφέροντα.

Μια συζήτηση υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην ΕΣΗΕΑ, με θέμα: «Πολιτεία-Εκκλησία: Οι εκκρεμότητες μιας περίπλοκης σχέσης», και οι προβληματισμοί που γεννάει. Υπάρχει όντως μοντέλο διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας στην Ελλάδα;

Η συγγραφέας Νίκη Αναστασέα πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 72 χρόνων. Από το μυθιστόρημα Αυτή η αργή μέρα προχωρούσε (Πόλις, 1997, β' έκδ. Κέδρος 2007) έως την Ιστορία ενός δικού μας ανθρώπου (Καστανιώτη, 2015), τα έργα της ήταν γοητευτικά αλλά όχι εύκολα, κείμενα που αναμετριούνταν ταυτόχρονα με την εποχή μας αλλά και με παλιότερα εξίσου αγαπημένα αναγνώσματα - τα κείμενα του Ντοστογιέφσκι ή του Τόμας Μαν. Το σημείωμα που ακολουθεί, ωστόσο, κάνει μνεία στην παλιά, τη μυητική ενασχόλησή της με το βιβλίο: το επάγγελμα της βιβλιοπώλη, που τίμησε όταν εργαζόταν στην Πολιτεία. [ΤΒJ]

Η καταδίκη του μητροπολίτη Αιγιαλείας Αμβρόσιου, απόφαση σταθμός για την εξέλιξη των πολιτισμικών πολέμων στην Ελλάδα