Μπορεί όλοι τούτοι να συνασπίστηκαν για την αγάπη της πατρίδας ή το φαινόμενο να ερμηνεύεται με όρους ψυχολογίας της μάζας, όπως υποστηρίζει ο Βασίλης Ραφαηλίδης στην Κωμικοτραγική Ιστορία του, αλλά εδώ σημασία έχει το αποτέλεσμα. Αν ψείριζαν τον ιδεολογικό κώλο της μαϊμούς και αδρανούσαν, αν ο φασίστας Μεταξάς δεν είχε πει το ΟΧΙ, δεν θα πολεμούσαν για να πετάξουν τους κοκορόφτερους στη θάλασσα, και εκείνοι τον Νοέμβριο του 1940 θα λιάζονταν νικηφόροι στο Σύνταγμα. Τέλος, αν οι πασιφιστές είχαν υπερισχύσει, θα είχαν μεν σωθεί αρκετές ανθρώπινες ζωές, αλλά θα είχαμε βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια και δεν θα είχε γραφτεί ποτέ το έπος του 1940 που μας ζωοδοτεί μέχρι σήμερα. Οι λαοί χρειάζονται έπη για να εμπνέονται και να συνεχίζουν την πορεία τους, και αυτά πληρώνονται με θυσίες (όπως μας θύμισε τις προάλλες ο Διονύσης Σαββόπουλος) και αίμα – το τίμημα που πληρώνουν σήμερα οι Ουκρανοί.
Για τον άλλον ελέφαντα, τη Χρυσή Αυγή, που μπήκε στη Βουλή πανάξια, με την ψήφο του ελληνικού λαού, και παρέμενε εκεί με τις πλάτες ορισμένων κομμάτων του δημοκρατικού τόξου, δεν θα μιλήσουμε εδώ. Ούτε για την εθνοσωτήριο της 21ης Απριλίου 1967 θα μιλήσουμε, την οποία στήριξε σοβαρό μέρος του πληθυσμού και κάποια σταγονίδιά της ακόμη ποτίζουν δηλητήριο την πολιτική μας ζωή. Όσο για το ελεφαντάκι της σύμπραξης Τσίπρα – Καμμένου, τι να πούμε, ότι είναι μικρό, χαριτωμένο και αθώο;
Ζούμε σε ένα ζωολογικό κήπο με ελέφαντες «φαντάσματα». Δεν επιβάλλεται συνεπώς να βγάλουμε την ιστορική μνήμη από το γύψο και να μη βγάζουμε παράφωνες «δημοκρατικές» κορώνες για λαϊκή κατανάλωση; Δεν αναρωτιέστε γιατί με τόσους ελέφαντες να σουλατσάρουν ανάμεσα μας εμείς έχουμε μεγεθύνει σε φάλαινα τη μαρίδα των νεοναζί που υπάρχει -ναι, υπάρχει!- και στο τάγμα Αζόφ, το οποίο μάλιστα ανήκει στον ουκρανικό στρατό; Δεν έχετε καταλάβει πόσο μεγάλος, πόσο ύπουλος και πόσο αποτελεσματικός είναι ο μηχανισμός της ρωσικής προπαγάνδας, και μιλάτε για σκοινί;
Απ’ ό,τι φαίνεται όχι, τουλάχιστον αν ανήκετε με μία ετερόκλητη ομάδα ταγών του έθνους, πολιτικών και ντελικάτης ιντελιγκέντσιας, που επηρεάζετε τις μάζες και παπαγαλίζετε πράγματα για τα οποία δεν έχετε -ή δεν θέλετε να αποκτήσετε- πραγματική γνώση. Όπως αντίστοιχα δεν έχετε καταλάβει ότι με το να βάζετε εισαγωγικά γύρω από τη «Δύση» στερείτε -μέσω του επηρεασμού της κοινής γνώμης- από ένα λαό που μάχεται υπέρ βωμών και εστιών τα μέσα για να πολεμήσει· κάνετε πραγματική ζημία, δεν χαριεντίζεστε απλώς με ένα σημείο στίξης.
Αλλά ο κατάλογος αυτών που μιλάνε για σκοινί, δυστυχώς, είναι αρκετά μακρύς και δεν χωράει εδωπέρα.
