Μετά το πέρας της δουλειάς, μεταξύ τυριού και αχλαδιού, η συζήτηση γυρίζει στα πολιτικά, εγώ προλογίζω κάτι που θα πω δηλώνοντας την επιλογή μου . Και τότε, «με τον Μητσοτάκη να είσαι, φασίστας να μην είσαι» λέει, φανερά σοκαρισμένο που ετόλμησα εκεί να μιλήσω έτσι, ένα μέλος της παρέας.
Προσπαθώ να σκεφτώ ποιο θα ήταν το δεξιό αντίστοιχο. Κάτι σαν το: «αριστερός να είσαι, με το κονσερβοκούτι να μη γυρνάς, ψάχνοντας να μας σφάξεις».
Αυτό μπορεί πράγματι να ακουστεί. Όμως, περιθωριακά, είναι λούμπεν εκδήλωση, χαρακτηρίζει τους στριμωγμένους στην ακροδεξιά γωνία, στη Χρυσή Αυγή και στα συναφή.
Ενώ από τη μεριά την αριστερή, το «δεξιός = φασίστας», χούντα κ.λπ.. είναι μέηνστρημ και κουβέντα καθημερινή.
Έχει μια διαφορά, ίσως αυτή είναι η διαφορά