Η καθημερινή κατάχρηση

Σάββατο, 23 Απριλίου 2022 21:21

Rene Magritte

Ρενέ Μαγκρίτ, Decalcomania, 1966.

Πριν από τις τελευταίες εκλογές βρέθηκα σε σύναξη επιστημονική, για ένα πρότζεκτ σοβαρό και νηφάλιο. Η ομήγυρις ήταν κατά κύριο λόγο αριστεροκρατική. Aυτό, προς τιμήν μας, δεν εμπόδιζε την συνεργασία.

Μετά το πέρας της δουλειάς, μεταξύ τυριού και αχλαδιού, η συζήτηση γυρίζει στα πολιτικά, εγώ προλογίζω κάτι που θα πω δηλώνοντας την επιλογή μου . Και τότε, «με τον Μητσοτάκη να είσαι, φασίστας να μην είσαι» λέει, φανερά σοκαρισμένο που ετόλμησα εκεί να μιλήσω έτσι, ένα μέλος της παρέας.

Προσπαθώ να σκεφτώ ποιο θα ήταν το δεξιό αντίστοιχο. Κάτι σαν το: «αριστερός να είσαι, με το κονσερβοκούτι να μη γυρνάς, ψάχνοντας να μας σφάξεις».

Αυτό μπορεί πράγματι να ακουστεί. Όμως, περιθωριακά, είναι λούμπεν εκδήλωση, χαρακτηρίζει τους στριμωγμένους στην ακροδεξιά γωνία, στη Χρυσή Αυγή και στα συναφή.

Ενώ από τη μεριά την αριστερή, το «δεξιός = φασίστας», χούντα κ.λπ.. είναι μέηνστρημ και κουβέντα καθημερινή.

Έχει μια διαφορά, ίσως αυτή είναι η διαφορά

web only

Παντελής Μπασάκος

Σπούδασε φιλοσοφία στην Αθήνα και στο Παρίσι. Πρωτοδίδαξε (1977) στην Αθήνα, στο Κέντρο Φιλοσοφικών Ερευνών.Έχει διδάξει στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1979-2014) και ως επισκέπτης καθηγητής στο φιλοσοφικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού του Κέντρου Φιλοσοφικών Ερευνών Δευκαλίων, μαζί με τους καθηγητές Παύλο Καλλιγά και Ιόλη Πατέλη. Διευθύνει, μαζί με τους καθηγητές Βασίλη Κάλφα και Γεράσιμο Κουζέλη, την έκδοση των Απάντων του Αριστοτέλη από τις εκδόσεις Νήσος, με την χορηγία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Κυριότερα γραπτά: L’ instance d’ aporie, essai sur Platon (1981), Επιχείρημα και Κρίση (1999), Τρεις Γλώσσες, Αριστοτέλης - Husserl - Wittgenstein (2006), Αριστοτέλης Τέχνη Ρητορική (μετάφραση και εισαγωγή, 2016).