Ως υπόδειγμα τέτοιας ασυνεχούς μεταβολής συνιστώ, αν μου επιτρέπεται, προς ανάγνωσιν, το The Confidence Man, του Χέρμαν Μέλβιλ. Το αναφέρω με τον original τίτλο, διότι η ελληνική μετάφρασή του είναι κάπως ισοπεδωτική: ο Μεγάλος απατεώνας. Θα μπορούσε ο Μέλβιλ να έχει πει The Great Impostor.
Ο confidence man είναι εκείνος που φτιάχνει σχέση με το θύμα του, ίσως και στιγμιαία ή εφήμερη, κερδίζει την εμπιστοσύνη του, εκμεταλλευόμενος την προδιάθεση των ανθρώπων να πιστεύουν, και του τα παίρνει όλα. Στο κείμενο του Μέλβιλ ο άνθρωπος της εμπιστοσύνης είναι κάθε λίγο και λιγάκι τελείως, μα τελείως, διαφορετικός.
