Μυθιστόρημα

Μισέλ Φάις, Caput mortuum [1392]. Φάρσα αφανισμού, Πατάκη, Αθήνα 2021, 192 σελ.

 Η ζωή είναι μια διαρκής ιλαροτραγική συνθήκη, απροσδιόριστη και συχνά ακατανόητη. Μια λεπτότατη γραμμή, στην απόχρωση του caput mortuum, που χωρίζει «το χοχλαστικό αίμα» από τον «σπινθηριστό οίνο».

Αγιέλετ Γκούνταρ-Γκόσεν, Η ψεύτρα και η πόλη, μετάφραση από τα εβραϊκά: Λουίζα Νιζάν, Καστανιώτη, Αθήνα 2021, 318 σελ.

Με την Ψεύτρα και την πόλη η ισραηλινή συγγραφέας Αγιέλετ Γκούνταρ-Γκόσεν (γεν. 1982) πρωτοτυπεί: φέρνει τούμπα ένα φλέγον θέμα της επικαιρότητας και το πραγματεύεται θαυμάσια, αποφεύγοντας κοινοτοπίες που στο συγκεκριμένο πλαίσιο θα ήταν ίσως και ανεκτές. Πρόκειται για την ιστορία ενός ανάποδου #MeToo, την καταγγελία της σεξουαλικής παρενόχλησης μια κοπέλας από έναν τραγουδιστή, που όμως δεν συνέβη ποτέ… (τεύχος 126)

Ἄρης Ἀλεξάνδρου, Το κιβώτιο. Μυθιστόρημα, Κέδρος, Ἀθήνα 1998, 358 σελ.

«Σύντροφε ἀνακριτά, σπεύδω πρῶτα ἀπό ὅλα νά σᾶς ἐκφράσω τήν εὐγνωμοσύνη μου γιά τό χαρτί, τό μελάνι καί τήν πέννα πού μοῦ στείλατε μέ τόν δεσμοφύλακα. Συμφωνῶ ἀπολύτως μέ τή διαδικασία πού διαλέξατε, γιατί ἔτσι θά μπορέσω νά καταγράψω τά γεγονότα μέ τήν ἡσυχία μου, χωρίς νά φοβᾶμαι πώς θά μέ διακόψετε, πώς θά μοῦ ὑποβάλετε ἐρωτήσεις, χωρίς δηλαδή νά ἔχω τήν αἴσθηση ὅτι τελῶ ὑπό κράτησιν καί δίνω λόγο τῶν πράξεών μου». Τί ἀκριβῶς κάνει ὁ συγγραφέας μέ τό Κιβώτιο;

ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ BOOKS' JOURNAL - τχ. 99 (με αφορμή τη συμπλήρωση 99 χρόνων από τη γέννηση του συγγραφέα, 24 Νοεμβρίου 1922)

Δημήτρης Κωστόπουλος, Η κιμωλία. Μελόδραμα, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2020, 238 σελ.

Ο Δημήτρης Κωστόπουλος καταθέτει το πρώτο του μυθιστόρημα. Αποσπάσματα από την ιστορία του εικοστού αιώνα αλλά, κυρίως, τις ιστορίες διαφόρων που βρέθηκαν στη δίνη της ιστορίας, με κοινό χαρακτηριστικό, το πέρασμά τους από τη Λέρο. Το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερο: το καθορίζει η ταχύτητα στην περιγραφή και η εμβάθυνση – η συσχέτιση των ιστοριών των ηρώων του με το ρεαλισμό, του πάθους τους με το βάθος και τη συγκίνηση που απαιτεί η κοινωνική οπτική του.

Η ανέκδοτη ακαδημαϊκή κριτικογραφία (1996-2019) στο έργο του

Βραβευμένος με το βραβείο μυθιστορήματος του περιοδικού Αναγνώστης για την Ερευνήτρια, το τελευταίο του μυθιστόρημα, ο Μισέλ Φάις, συνεργάτης του Books' Journal, συμπληρώνει 27 χρόνια στη λογοτεχνία με πλούσιο έργο που, πλέον, απασχολεί συστηματικά και την ακαδημαϊκή κριτικογραφία. Η μελέτη που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο τεύχος 120, Ιούνιος 2021, της έντυπης έκδοσης του Books' Journal. 

Λέσλι Πόουλς Χάρτλεϊ, Ο μεσάζων, εισαγωγή: Λέσλι Πόουλς Χάρτλεϊ, επίμετρο: Κολμ Τομπίν, μετάφραση από τα αγγλικά: Τόνια Κοβαλένκο, Καστανιώτη, Αθήνα 2020, 420 σελ.

«Το παρελθόν είναι μια ξένη χώρα: Τα κάνουν όλα διαφορετικά εκεί». Μ’ αυτή την αμφιλεγόμενη φράση, που έγινε στους φιλολογικούς κύκλους πιο διάσημη κι απ’ το ίδιο το βιβλίο του, Ο μεσάζων, ξεκινά ο Λέσλι Πόουλς Χάρτλεϊ την αφήγησή του. Θέλει, μάλλον, με τον τρόπο αυτό να διευκολύνει τους αναγνώστες τού 1953, να μεταφερθούν στο 1900, τελευταία χρονιά του δέκατου ένατου αιώνα.

J.M. Coetzee, Ο άρχοντας της Πετρούπολης, μετάφραση από τα αγγλικά: Γιώργος Τσακνιάς, Νεφέλη, Αθήνα 1999, 275 σελ.

Το 1868, ο συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι πηγαίνει στην Πετρούπολη, για να δει τι έγινε με τον θετό γιο του Πάβελ, φοιτητή στην πόλη, ο οποίος βρέθηκε νεκρός. Από την αστυνομία μαθαίνει ότι ο Πάβελ είχε χειρόγραφους καταλόγους προγραφών με προγραμματισμένες δολοφονίες. Κι από τον αναρχικό επαναστάτη Νετσάγιεφ, στην ομάδα του οποίου ο Πάβελ είχε ενταχθεί, μαθαίνει ότι ο επαναστάτης «διεισδύει στον κόσμο του κράτους, των τάξεων και της λεγόμενης κουλτούρας και ζει σε αυτόν μόνο επειδή πιστεύει στη γρήγορη και ολοσχερή καταστροφή του». Ο Τζ.Μ. Κουτσί ανασυνθέτει μυθιστορηματικά το επεισόδιο της ζωής του Ντοστογιέφσκι που οδήγησε στους Δαιμονισμένους. [ΤΒJ]

Catherine Clément, Κοιμήσου και ίσως ονειρευτείς. Μάρτιν και Χάνα, μετάφραση από τα γαλλικά: Ρένα Χατχούτ, Ψυχογιός, Αθήνα 2000, 325 σελ.

 Το 1924, η Χάννα ήταν 18 ετών. Φοιτήτρια φιλοσοφίας αποφασίζει να φύγει από την Πρωσία και να έρθει στο Μάρμπουργκ, για να παρακολουθήσει τις παραδόσεις του καθηγητή Χάιντεγκερ. Φοβισμένη μπαίνει στο γραφείο του. Αυτός, άνετος στο θρόνο του, σχολιάζει το μικρό τσόχινο εφαρμοστό καπέλο της. Διαβολικά μοντέρνο. «Τι είναι αυτή η ανατολή στα μάτια σας;», της λέει. Έτσι ξεκίνησε μια σχέση που σημάδεψε τη ζωή και των δύο. Ενός φιλοσόφου που στήριξε το ναζισμό και μιας Εβραίας που ανέλυσε τα πράγματα με διαβολική οξυδέρκεια... Η σχέση αυτή υπάρχει σε ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα. Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 107, Μάρτιος 2020.

Jo Nesbo, Ο Λυτρωτής, μετάφραση από τα αγγλικά: Γωγώ Αρβανίτη, Μεταίχμιο Pocket, Αθήνα 2014, 597 σελ. 

Ο Νέσμπο είναι, εμπορικά, το διεθνές αστέρι του αστυνομικού μυθιστορήματος τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια του αιώνα μας. Θέλω να απαντήσω σε δύο ερωτήματα: Πού οφείλει την επιτυχία του; Πόσο σοβαρός συγγραφέας είναι; Αναδημοσίευση από το Books' Journal 73, Ιανουάριος 2017.